Krwiak mózgu to konsekwencja krwawienia śródmózgowego z pękniętego
tętniaka jednej z tętnic mózgowych lub
udaru krwotocznego w przebiegu najczęściej kryzy nadciśnieniowej. Stan ten potocznie nazywany jest wylewem do mózgu. Niebezpieczeństwo krwotoku mózgowego stwarza również nieodpowiednie stosowanie leków przeciwkrzepliwych, na przykład acenokumarolu.
Niezależnie od przyczyny, jest to stan ostry, zagrażający życiu człowieka. Krwawienie śródmózgowe ma najczęściej miejsce w tak zwanych jądrach podstawy, wzgórzu oraz torebce wewnętrznej. Są to głębokie struktury mózgowia, przez które przechodzą liczne drogi nerwowe i w obrębie których znajdują się ważne podkorowe ośrodki nerwowe. Ich uszkodzenie objawia się zwykle porażeniem połowiczym po stornie przeciwległej do krwiaka (uszkodzenie torebki wewnętrznej) i zaburzeniami czucia (wzgórze). Chory szybko traci przytomność, możliwe są także napady drgawek. Oczy chorego ustawiają się natomiast w stronę uszkodzonej półkuli - "patrzą" na krwiaka.
W okresie bezpośrednio poprzedzającym
wylew, chory odczuwa zwykle bardzo silny ból głowy, mdłości, w badaniach możemy obserwować często znacznie podwyższone ciśnienie tętnicze (skurczowe powyżej 180 mmHg, często powyżej 200 oraz rozkurczowe zwykle powyżej 100 mmHg). Leczenie powinno odbywać się w warunkach oddziału neurologii lub neurochirurgii. W późniejszym okresie konieczna jest odpowiednia
rehabilitacja.