Zaburzenia snu to jeden z najczęstszych objawów pozaruchowych w chorobie Parkinsona. Szacuje się, że dotyczy 65-95% chorych.
Objawy i przebieg zaburzeń snu w chorobie Parkinsona
U osób z chorobą Parkinsona mogą występować następujące zaburzenia snu:
- nadmierna senność w ciągu dnia (skłonność do zapadania w sen w ciągu dnia, której zwykle towarzyszy narastające uczucie senności),
- napady snu (nagłe pojawienie się snu podczas wykonywania innych czynności, np. jazdy samochodem, posiłku, rozmowy przez telefon),
- nocne epizody „off” (okresy „wyłączenia”, czyli złej sprawności ruchowej, powodujące trudności w obracaniu się w łóżku i znalezieniu wygodnej pozycji do zaśnięcia),
- zespół niespokojnych nóg (nieprzyjemne odczucia w kończynach dolnych wywołujące przymus poruszania nogami),
- okresowe ruchy kończyn podczas snu,
- zaburzenia snu związane z fazą REM („odgrywanie” marzeń sennych),
- zaburzenia oddechowe związane ze snem (bezdech senny i świst nocny).
Kiedy udać się do lekarza i leczyć zaburzenia snu w chorobie Parkinsona
Jeśli zaburzenia snu negatywnie wpływają na jakość życia, lekarz zmodyfikuje dotychczasowe leczenie. Być może konieczne będzie dodanie kolejnych leków, np. stymulujących (jak modafinil), by zmniejszyć nadmierną senność w ciągu dnia albo klonazepamu czy melatoniny w celu terapii zaburzeń snu związanych z fazą REM.
Leczenie zaburzeń snu w chorobie Parkinsona
Bardzo ważna jest prawidłowa higiena snu:
- należy kłaść się spać zawsze o tej samej porze,
- unikać drzemek,
- w miarę możliwości zwiększyć aktywność fizyczną w ciągu dnia,
- unikać kofeiny, nikotyny i alkoholu, zwłaszcza przed pójściem spać,
- zmniejszyć ilość przyjmowanych płynów po godzinie 18 i opróżniać pęcherz moczowy przed snem,
- wietrzyć sypialnię,
- wziąć przed snem ciepłą kąpiel.