Pourazowe zmiany ogniskowe mogą pojawić się zarówno w przypadku urazów kontaktowych jak i urazów bezwładnościowych.
Spis treści:
- Pourazowe zmiany ogniskowe – krwiak podtwardówkowy
- Pourazowe zmiany ogniskowe – krwiak nadtwardówkowy
- Pourazowe zmiany ogniskowe – krwiaka śródmózgowego
Wśród często pojawiających się ogniskowych zmian pourazowych wymienia się:
- Krwiaka podtwardówkowego;
- Krwiaka nadtwardówkowego;
- Krwiaka śródmózgowego.
Pourazowe zmiany ogniskowe – krwiak podtwardówkowy
Krwiak podtwardówkowy, to sytuacja w której w przestrzeni podtwardówkowej pojawia się na skutek urazu głowy krew. W chwili obecnej wyróżnia się krwiaki ostre oraz przewlekłe co wynika z czasu upływającego od chwili urazu do jego rozpoznania. Krwiak podtwardówkowy ostry jest następstwem urazu bezwładnościowego.
Towarzyszą mu dość często inne schorzenia mózgu. Stan pacjenta z tym krwiakiem podtwardówkowym ostrym jest bardzo ciężki. W przypadku krwiaka rozpoznawanego w kilka dni po wypadku nazywa się go podostrym krwiakiem podtwardówkowym (zawiera on zarówno część płynną jak i skrzepłą). Krwiak podtwardówkowy przewlekły występuje najczęściej w przypadku lekkiego urazu głowy.
Początkowo może nie dawać jakichkolwiek objawów, uaktywnia się najczęściej w kilka dni do kilku miesięcy po zdarzeniu. Pojawiają się one z reguły u niemowląt oraz u ludzi starszych bądź alkoholików, osób chorych na padaczkę czy przy częstych urazach głowy. W większości przypadków objawiają się silnym bólem głowy, sporadycznie problemy z pamięcią, nudności, wymioty itp.. Badanie neurologiczne nie wykazuje odchyleń.
Pourazowe zmiany ogniskowe – krwiak nadtwardówkowy
Krwiak nadtwardówkowy, bardzo rzadko spotykany, powstaje na skutek urazu kontaktowego. Dochodzi w tej sytuacji do krwawienia z naczyń oponowych. Nie zawsze towarzyszy mu rozlane uszkodzenie mózgu, a w przypadku gdy jednak się pojawia jest to najczęściej wstrząśnienie mózgu.
Pacjent w wyniku urazu traci najczęściej przytomność, po czym odzyskuje ją i znów traci w wyniku powiększania się krwiaka – jest to objaw charakterystyczny dla krwiaka nadtwardówkowego. Krwiak nadtwardówkowy w większości przypadków prowadzi do śmierci osoby chorej, zaczynając od ciasnoty wewnątrzczaszkowej i obrzęku.
Najbardziej niebezpieczne są krwiaki położone w części skroniowej mózgu. Kluczowa rolę odgrywa szybie i wczesne zdiagnozowanie krwiaka. To świadczy o dalszych losach pacjenta.
Pourazowe zmiany ogniskowe – krwiak śródmózgowego
Krwiak śródmózgowy, może występować zarówno w przypadku urazów zamkniętych jak i otwartych. W większości przypadków krwiak ten nie pojawia się zaraz po urazie, a za kilka godzin, a nawet po kilkunastu dniach.
Krwiaki mogą być położone płytko bądź głęboko pod powierzchnią mózgu. Tym położonym głęboko towarzyszy rozlane uszkodzenie istoty białej. Obraz krwiaka jest bardzo zróżnicowany, zależny od jego wielkości, położenia, szybkości narastania i wiele innych. Pacjent wymaga zabiegu chirurgicznego oraz hospitalizacji.
