Współwystępowanie zaburzeń psychicznych z chorobami neurologicznymi nie jest rzadkie. W przypadku niektórych jednostek, którymi typowo zajmują się neurolodzy, problemy psychiczne występują u nawet przeważającej większości cierpiących na nie pacjentów. Pamięć o istnieniu takiej możliwości jest wyjątkowo ważna, występowanie zaburzeń psychicznych u pacjentów może bowiem prowadzić do stawiania im niewłaściwych rozpoznań, ale i do pogorszenia efektów leczenia ich pierwotnego schorzenia neurologicznego.
Neurologia jest pokrewna psychiatrii z wielu względów – przyczyną takiego stanu rzeczy jest np. to, że specjaliści tych dziedzin nierzadko zajmują się leczeniem tych samych schorzeń (tak bywa chociażby w przypadku zaburzeń otępiennych). Niektórzy autorzy podkreślają nawet to, że obecnie te dwie nauki powinny tak naprawdę tworzyć jedną, określaną jako neuropsychiatria.
Do psychiatrów trafiać mogą pacjenci z jednostkami typowo neurologicznymi z tego względu, że w przebiegu wielu różnych schorzeń neurologicznych dochodzić może do wtórnego pojawiania się zaburzeń psychicznych. Okazuje się, że tak naprawdę można nawet stwierdzić istnienie pewnych korelacji pomiędzy poszczególnymi chorobami neurologicznymi a spotykanymi w nich najczęściej problemami psychiatrycznymi.
Zaburzenia depresyjne w przebiegu chorób neurologicznych
Samo wystąpienie choroby neurologicznej – szczególnie takiej o charakterze przewlekłym, jak np. padaczka czy stwardnienie rozsiane – już samo może stanowić czynnik ryzyka pojawienia się u pacjenta zaburzeń afektywnych. W końcu jako jedną z potencjalnych przyczyn zaburzeń depresyjnych wymienia się doświadczenia przez pacjenta długotrwałych schorzeń somatycznych, a takowymi choroby neurologiczne po prostu są.
Powyżej sformułowany został ogólny wniosek, okazuje się jednak, że u chorych na pewne jednostki neurologiczne szczególnie można się spodziewać wystąpienia zaburzeń depresyjnych. Ich częstość może być nawet bardzo zaskakująca, ponieważ u pacjentów z chorobą Parkinsona czy ze stwardnieniem rozsianym zaburzenia depresyjne pojawiać się mogą nawet u połowy z nich. W przebiegu padaczki problem ten pojawiać się może jeszcze częściej - depresja może dotyczyć nawet 3/4 wszystkich cierpiących na epilepsję pacjentów. Znaczny wzrost ryzyka zaburzeń afektywnych dotyczy również osób po udarze mózgu, pacjentów którzy przebyli uraz głowy, a nawet osób cierpiących z powodu częstych migrenowych bólów głowy.
Potencjalnych przyczyn zwiększonego ryzyka zaburzeń depresyjnych w przypadku wymienionych chorób neurologicznych wyróżnia się co najmniej kilka. Rozważa się tutaj m.in. wpływ poudarowych uszkodzeń szlaków noradrenergicznych czy dopaminergicznych, ale także zjawiska niezwiązane ściśle z samymi patomechanizmami poszczególnych schorzeń. Do ostatnich z wymienionych zalicza się takie problemy, jak np. ograniczenie możliwości samodzielnego funkcjonowania spowodowane chorobą neurologiczną czy konieczność zrezygnowania z aktywności zawodowej – takowe problemy zdecydowanie mogą przyczyniać się do występowania zaburzeń depresyjnych.
fot. panthermedia
Zaburzenia lękowe w przebiegu chorób neurologicznych
Lęk u osób cierpiących na schorzenia neurologiczne może rozwijać się choćby wtedy, kiedy pacjenci nie wiedzą, jaki czeka ich los. Tak zdarza się chociażby w przypadku stwardnienia rozsianego – w przebiegu tejże jednostki nie jest przecież możliwe przewidzenie, kiedy pojawi się jej kolejny rzut ani jakie następstwa ten rzut po sobie pozostawi.
Zaburzenia lękowe współwystępujące z chorobami neurologicznymi przybierać mogą rozmaite postacie – bywają nimi zarówno fobie specyficzne, jak i zaburzenia lękowe uogólnione. Częstość ich pojawiania się w omawianej grupie pacjentów bywa wysoka podobnie, jak to było w przypadku omówionych wyżej zaburzeń depresyjnych. Przykładowo, zaburzenia lękowe mogą występować u nawet 3/4 pacjentów z chorobą Parkinsona czy u 1/3 osób, które doświadczyły udaru mózgu. Innymi patologiami, które również szczególnie sprzyjają pojawianiu się lęku u pacjentów, są schorzenie demielinizacyjne, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego czy padaczka.