Współwystępowanie zaburzeń psychicznych z chorobami neurologicznymi nie jest rzadkie. W przypadku niektórych jednostek, którymi typowo zajmują się neurolodzy, problemy psychiczne występują u nawet przeważającej większości cierpiących na nie pacjentów. Pamięć o istnieniu takiej możliwości jest wyjątkowo ważna, występowanie zaburzeń psychicznych u pacjentów może bowiem prowadzić do stawiania im niewłaściwych rozpoznań, ale i do pogorszenia efektów leczenia ich pierwotnego schorzenia neurologicznego.
Zaburzenia psychotyczne w przebiegu chorób neurologicznych
Spośród dotychczas opisanych, to właśnie zaburzenia psychotyczne bywają najbardziej wyrażone w swoim przebiegu. Urojenia i omamy, spotykane u niektórych pacjentów z chorobami neurologicznymi, bywają nie raz aż tak nasilone, że doświadczonym specjalistom może być ciężko stwierdzić, czy stanowią one dodatkowe objawy podstawowej choroby neurologicznej, czy też pojawiły się na skutek rozwoju schizofrenii u pacjenta.
Szczególnie powiązana z objawami psychotycznymi jest choroba Parkinsona – u chorych na tę jednostkę epizody psychotyczne pojawiać się mogą nawet u prawie połowy z nich. W przypadku tego schorzenia problem wynikać może przede wszystkim jako skutek uboczny stosowanych u chorych leków, takich jak np. agoniści receptorów dopaminergicznych. Wśród innych jednostek neurologicznych, które są wyjątkowo powiązane z zaburzeniami psychotycznymi, wymienia się chorobę Huntingtona (w której objawy psychotyczne mogą stanowić pierwsze dolegliwości i prowadzić do postawienia nieprawidłowej diagnozy) oraz padaczkę (w której występować mogą tzw. psychozy międzynapadowe).
fot. panthermedia
Zaburzenia psychiczne w przebiegu chorób neurologicznych: kto powinien je leczyć?
Na powyżej postawione pytanie trudno jest tak naprawdę udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Teoretycznie najkorzystniej byłoby, gdyby aspektami neurologicznymi zajmował się neurolog, a zaburzenia psychiczne leczył psychiatra. W praktyce okazać się może jednak, że uczęszczanie do różnych specjalistów może być kłopotliwe.
Chociażby z powodu wyżej wspomnianego aspektu najistotniejsze wydaje się być to, aby zaburzenia psychiczne u chorych na jednostki neurologiczne w ogóle zauważać. Specjalista neurologii może przepisać pacjentowi środki przeciwdepresyjne czy przeciwlękowe, jednakże nie zawsze – podczas kilkuminutowej konsultacji – będzie on w stanie wychwycić istnienie u chorego czy to zaburzeń depresyjnych, czy też zaburzeń lękowych. Dlatego właśnie rodziny powinny bacznie obserwować swoich bliskich ze schorzeniami neurologicznymi i w razie choćby podejrzenia, że mogły się u nich rozwinąć zaburzenia psychiczne, zalecane jest skonsultowanie się z lekarzem.
