Medyczna marihuana jest substancją posiadająca zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Jej działanie na organizm człowieka jest znane od wielu wieków i niewątpliwie ma ona wpływ na funkcjonowanie człowieka. Jej oddziaływania terapeutyczne poddawane są badaniom klinicznym, z których wynika, że posiada ona cechy, które wskazują na pozytywny jej efekt w leczeniu wielu schorzeń. Niemniej jest to substancja, która ma właściwości uzależniające i nie pozostaje wolna od skutków ubocznych. Stąd konieczność prowadzenia dalszych badań w celu potwierdzenia jej skuteczności oraz bezpieczeństwa.
Negatywne skutki
Przewlekłe zażywanie marihuany może doprowadzić do uzależnienia fizycznego, choć jego stopień określa się na niższy niż uzależnienie od alkoholu czy tytoniu. Zdecydowanie wyższe ryzyko uzależnienia się od tej substancji występuje u osób młodszych niż u osób dorosłych. W opisach klinicznych można doszukać się także przypadków podwyższonego ciśnienia tętniczego podczas długotrwałego zażywania kannabinoidów, udaru niedokrwienego czy komorowych zaburzeń rytmu pracy serca. Z innej strony należy mieć również na uwadze fakt, że długotrwałe przyjmowanie określonej dawki leku może przyczynić się do tolerancji na substancje, powodując brak jej oddziaływania na organizm. Negatywne skutki, jakie były zauważane u osób długotrwale przyjmujących kannabinoidy, to zaburzenia odpowiedzi układu immunologicznego, podwyższone ryzyko zapadnięcia na przewlekłe zapalenia płuc czy oskrzeli oraz rozwój nowotworu [2].
Prawne dopuszczenie leku do obrotu
Na terenie Europy obowiązują konkretne kroki prawne, które należy przejść, by dany lek mógł być stosowany – procedury są scentralizowane i wymagają zgodności w kontekście dyrektywy Parlamentu Europejskiego. Poza tym lek musi spełnić odpowiednie normy prawne obowiązujące na terenie naszego kraju – Prawo Farmaceutyczne. Kannabinoidy mogą być zakwalifikowane do grupy produktów leczniczych, których bezpieczeństwo nie zostało do końca potwierdzone. Dodatkową trudnością jest brak prawnych aspektów świadczących o zasadności stosowania tego typu substancji, co wielokrotnie stanowi blokadę do wprowadzenia ich do terapii [1].
