Mam na imię Ula (do Basi).
To ja pisałam post przed tobą i wcześniej pytałam się o "zaburzenia konwersyjne".
Powiedz mi ile twoja terapia trwała mniej wiecej?
Moja trwa już 1,5 roku... mam wrażenie, że stoje w miejscu.
Od pewnego momentu zaczynam się zastanawiać głęboko czy moja "padaczka" jest rzeczywiście padaczka czy nie zgłębi sprawa na tle psychicznym...:/.
Strasznie się boje diagnoz psychiatrycznych ... jakoś już "przywykłam" diagnozy padaczki.
Nie chce zmieniać terapeuty bo mam super gościa..
tylko dziwne bo nie wiem czy to takiego prosty człowiek który tylko skończył studia psychologiczne może poczuć "smak" epi i moich zaburzeń lękowych, bo ze sprawa DDA jest świetny!.
Mi tak epi i lęki przeszkadzają ,że boje się wychodzić z domu, a w domu jest jeszcze gorzej... mam tylko pokój i moje 4 ściany noi oczywiście gabinet terapeuty :/
Może kiedyś pogadamy o tym na priv? co ty na to?

Czemu chcesz odciagac Basie , my ja prosilismy aby wszystkim odpowiadala , jest znana pisarka , skonczyla psychologie i jest bardzo uczynna , radzi mnie ,pomaga , jestem psychiczna i uprosilam aby dawala pomoc , a Ty nie badz egoistka i nie zawladuj Basia ona chce i wyrazila swoja wole pomagac wszystkim, to o czym piszesz interesuje innych rowniez , egoizm jest obrzydliwa wada, my tutaj nie tworzymy par na " mejlach" wszyscy dla jednego , jeden dla wszystkich, zwlaszcza ze jestes tu nowa i od razu chcesz przywlaszczac.Basiu nie zgadzaj sie na takie prywatne odskocznie.Dzieki

Przepraszam nie chciałam, poprostu pomyliłam osoby nie doczytałam wcześniejszych postów i pomyliły mi się osoby.
Porszę o wybacznie - nie jestem egoistką :)
Wielki szacunek !
Ula

Basiu , dziekuje za pomoc wlasnie zaczelam przewartosciowywac swoje zycie.Troche staram sie od kilku dni wykonywac takie obowiazki , ktore przyniosa mi zadowolenie, a nie tylko odfajkowanie, bo musze.Skoro jeszcze tu jestem na tym padole, chce uswiadomic sobie , ze warto ,mimo oporow , mimo braku motywacji, co mnie moze zmotywowac? przed emerytura?.Juz nie pedze po dobra, nie zaganiam sie na smierc, by miec wiecej, po co?, wole dzielic sie z innymi, sprobowalam dac biednemu, potrzebujacemu, pomoc przyjal , ja bylam szczesliwa -on nie wyrazil zadnej emocji.Basiu dziekuje ze jestes Vega.

hehe to pomyliłam "Vege" z Panią Barbarą.
Obydwie Panie bardzo przepraszam :(
Za dużo.. tych osób "anonimowo".
Oczywiście wszystkie moje pytania były skierowane do Pani Barbary.
Czuje się jak matoł .. nie umiejący połapać się na forum internetowym.
Zazdroszcze Wam tego, że jakoś pewnie połowa z was jakoś stara się normalnie żyć, bo u mnie to wygląda słabo :(. Ale ma Pani rację, przede mną długa droga.

jestem na tyle zdrowa dzieki wieloletniej analizie psychologicznej i autoterapii/jestem psychologiem/ze sie urodzilam,i nie mam lekow,poczucia winy,wybaczylam moim oprawcom,biore leki p,padaczkowe i antydepresyjne i pomagam innym,zaczynam teraz studia z filozofii i to wszystko nabiera sensu istnienia,pozdrawiam goscia,basia

jestem na tyle zdrowa dzieki wieloletniej analizie psychologicznej i autoterapii/jestem psychologiem/ze sie urodzilam,i nie mam lekow,poczucia winy,wybaczylam moim oprawcom,biore leki p,padaczkowe i antydepresyjne i pomagam innym,zaczynam teraz studia z filozofii i to wszystko nabiera sensu istnienia,pozdrawiam goscia,basia

Ula,moja terapia trwala 20 lat,otarlam sie o psychiatryki przez 10 lat,ktore mnie ratowaly przed samobojstwem,az sie urodzilam czyli pokochalam siebie i innych,wybaczylam sobie i innym,nie mam lekow ani poczucia winy,pozostaly jeszcze stany pomroczne i depresja,basia