Tak...to prawda to strach przed tym,ze ktos to zobaczy ...i co sobie pomysli?
wtedy rece mi sie trzesa obie jak przy dylirium i to jest okropne.czesto slyszalam od znajomych -czemu sie tak trzesiesz?a ja sadzilam zawsze,ze poprostu taka jestem,ze to nerwy...
jestem smutna i przygnebiona...stalam sie malomowna i nerwowa moze dlatego,ze juz nie dlugo mam zaczac praktyke i tak bardzo sie tego boje?
moze dlatego,ze to byl moj wymarzony zawod i przez ta chorobe nie bede go mogla wykonywac a przeciez inwestuje w ta szkole?
nawet nie zrobie kawy jak mnie ktos poprosi,bo bede sie bala ze wyleje...a jeszcze kiedy o tym wiem rece trzesa mi sie jeszcze bardziej...masakra!
podobno jestem osoba kontaktowa,ale z zewnatrz w srodku jestem inna...dopiero teraz tak naprawde siebie poznaje.
pozdrawiam