W chwili obecnej całkowicie pewne przyżyciowe rozpoznanie choroby Alzheimera w jej bardzo wczesnym okresie stanowi ogromną trudność dla lekarzy specjalistów.
Kluczową rolę odgrywa szczegółowe badanie internistyczne, w którym wykluczane są inne przyczyny otępienia. Wśród nich wymienia się:
- badanie ogólne moczu,
- badania metaboliczne,
- badanie krwi z rozmazem,
-
stężenie witaminy B12, kwasu foliowego w surowicy, homocysteiny, TSH i inne.
fot. pantherstock
Badanie EKG i USG tętnic szyjnych pozwala na stwierdzenie obecności zmian miażdżycowych. Badanie SPECT bądź PET należy jednak do najczulszych metod. Wskazują one na zaburzenia przepływu krwi oraz zaburzenia przemiany glukozy, które pokazują na metabolizm w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Bardzo ważną rolę odgrywa także badanie CT (tomografia komputerowa) mózgu - wyklucza ogniska poudarowe czy nowotwór mózgu. Pozwala ono także na ocenę wielkości zaniku mózgu, ocenę zmian naczyniopochodnych w istocie białej i topografię występowania tych zmian.
W ostatnich latach popularna stała się także spektroskopia rezonansu magnetycznego oraz oznaczenia polimorfizmu APOE i stężeń białka Aβ w płynie mózgowo- rdzeniowym.
Bibliografia:
- „Neurologia kliniczna” R. Mazur, Via Medica, Gdańsk 2007, wyd. 3.
- „Neurologia” W. Kozubski, P.P. Liberski, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011, wyd. 1.
- „Choroby układu nerwowego” pod redakcją W. Kozubskiego i P.P. Liberskiego, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.