lekarstwa bierze z tego co udalo mi sie dowiedziec co dzien rano. Ale jakie to już niestety nie wiem . :) postaram się dowiedzieć. bo tak bym mogła określic bardziej stopień i rodzaj tak?

A nie możesz z człowiekiem po prostu porozmawiać - na rozmowę chyba znajdzie chwilę czasu. Zapytaj go, poproś, żeby Ci powiedział coś na temat swojej choroby; zaczynam sie zastanawiać, jaki jest zasób jego wiedzy... Po rodzaju przyjmowanych leków nie można okreslić rodzaju padaczki, chociaż pewne leki odpowiadają pewnym napadom ale to zawsze sprawa organizmu i wielu innych czynników.

Jeśli darzy się kogoś zaufaniem, to chyba nie powinno się mieć przed nim żadnych tajemnic, a przecież choroba to żaden wstyd. Co innego opowiadać o tym wszystkim naokoło, ale bliskiej osobie to przeciż powinno się powiedzieć.

Padaczka jest chorobą jak każda inna nie ma się co jej wstydzić, mam nadzieję, że przyjaciel otworzy się przed Tobą i wyjawi Ci dlaczego obawia się związać z drugą osobą przecież życie we dwoje jest łatwiejsze i zawsze można liczyć na wsparcie tej drugiej osoby, a takie wsparcie dużo daje w epi.

Dobrze postaram się dzisiaj z Nim porozmawiać bo będziemy się widzieć :)) ostatnio i tak dużo się dowiedziałam, powoli zaczyna się otwierać i mówić szczerze więc wydaje mi się , że jestem na dobrej drodze. Ja chce mu bardzo pomóc bo on jest prawie caly dzien w pracy a wiadomo potem utrzymac porzadek zrobic cos do jedzenia to na jedną osobę tez moze byc duzo :)

Życie z chorym na epilepsję może być wymarzone i piękniejsze niż się komukolwiek wydaje w tym zacofanym społeczeństwie pełnym osób typu Kasia 151 nieumiejących nawet dobrze czytać i nabijających się tylko z ludzi z epi.Robienie z ludzi z epilepsją alkoholików,idiotów a ostatnio nawet ćpunów(lekarstwa z marihuaną)świadczy tylko i wyłącznie o małej inteligencji osób wyrażających same negatywy na temat człowieka z padaczką.Człowiek z epilepsją to tak samo inteligentna osoba a wiem po sobie że moja inteligencja w porównaniu do wielu zdrowiutkich osób jest dużo,dużo wyższa.Nigdy nie wsiadłbym za kierownicę jak zdrowiutki człowiek z kilkoma promilami alkoholu we krwi lub naćpany jakimś świństwem.Gówniarze w całej sieci zastanówcie się nad tym co piszecie nie mając zielonego pojęcia czym jest życie z epilepsją.Takie osoby powinno się karać za niszczenie opinii ludziom z epilepsją.Nokian

Nokian to chyba ty nie umiesz czytać. Napisałam po prostu, że nie należy się wstydzić choroby. Uważam, że to jest w pewnym sensie sprawa osobista i dlatego powinno się o niej powiedzieć jedynie bliskiej osobie, którą darzymy zaufaniem i wiemy, że nigdy nas nie zostawi w potrzebie. Z własnego doświadczenia wiem jak chore osoby są traktowane przez innych. Gdy ktoś jest nam bliski i na prawdę mu na nas zależy to będzie nas wspierał, a obcy ludzie tylko mogą zaszkodzić.
PS. A czytać to rzeczywiście pasowałoby się nauczyć, ale komu innemu, bo ja w swojej wypowiedzi nie widzę niczego złego.
Pozdrawiam wszystkich i życzę pozytywnego patrzenia na świat :)

Dziękuje wszystkim za wsparcie :) Bardzo się zbliżyliśmy z kolegą do siebie :) Ale wszystko na spokojnie :) z każdym dniem staram się zrozumieć Epilepsje. Powoli małymi krokami muszę przyznać że udaje mi się to :)

Jestem pierwszy raz na tym forum,po prostu nie radze sobię z padaczka mojego męża.Otóż ma napady te najmocniejsze z utratą przytomności i drgawkami i przez wiele godzin nie dochodzi do siebie albo ma nastepne napady . A ja potrzebuje bratniej duszy co wie co ja przechodzę!

Ten wcześniejszy postjast mój -Magda M