Gość 2021-11-24 22:23:00
bierz proszki przeciwbolowe yo bole mina

Gość 2021-11-24 14:29:47
Do powyższego wpisu jakby ktoś chciał ze mną pogadać.marta33206@wp.pl

Gość 2021-11-27 18:03:12
Witam, mam dwa tętniaki, z czego jeden operacyjny. Jest o szerokiej podstawie. Do tego po drodze pętla naczyniowa. Obecnie czekam na telefon z terminem na zabieg embolizacji. Ma być jeszcze w tym roku. Bardzo się boję, zarówno samego zabiegu, jak i możliwych powikłań. Mam pytanie, jak się czuliście po zabiegu? Jak długo bolała Was głowa? Jaki czas jest się na zwolnieniu lekarskim?

Gość 2021-11-29 19:20:03

Gość 2021-11-27 18:03:12
Witam, mam dwa tętniaki, z czego jeden operacyjny. Jest o szerokiej podstawie. Do tego po drodze pętla naczyniowa. Obecnie czekam na telefon z terminem na zabieg embolizacji. Ma być jeszcze w tym roku. Bardzo się boję, zarówno samego zabiegu, jak i możliwych powikłań. Mam pytanie, jak się czuliście po zabiegu? Jak długo bolała Was głowa? Jaki czas jest się na zwolnieniu lekarskim?

Witam,
ja miałem zabieg klipsowania czyli operacja inwazyjna otwarcie czaszki. głowa bolała około jednego tygodnia. Na zwolnieniu lekarskim przebywałem dosyć długo bo 8 miesięcy. Ale wszystko zależy od organizmu w jaki sposób zareaguje . Ja mam niską odporność na ból ( dopiero w od szóstej doby po operacji wróciła mi pamięć , tak to zupełnie nic, pustka). Co do powikłań nie myśl o tym , wiem jest ciężko o tym nie myśleć, ale lepiej wiedzieć mniej niż za dużo. Wiem to po sobie, jeżeli przed zabiegiem wiedział bym , że mam 35 % szans na powodzenie operacji nie mówiąc o powikłaniach to nie czuł bym się z tym dobrze a tak było teraz tylko ubytek węchu około 60 procent i czasami zawroty głowy w związku z otwarciem czaszki. Trzeba być dobrej myśli. Trzymam kciuki

MazSzczesciary1 2020-11-29 22:30:21
Cześć.
Wiem co przechodzisz, mojej żonie pękł tętniak w sierpniu tego roku. Tez nagle zaczęła ją boleć głowa i miała taki obłęd w oczach i nie poznawała nas. Wtedy szybko helikopter szpital operacja klipsowania tętniaka, Była w szpitalu 20 dni po czym ją wypisałem na własną rękę by szybciej wprowadzić leczenie. Przy wyjściu ze szpitala też nie miała pamięci krótkotrwałej, teraz też ale jest o niebo lepiej. Po wyjściu ze szpitala zdarzało sie że była agresywna, szybka zmiana nastroju. Miała dużo omamów, że jest w ciąży, że jej mama była u nas, że jest zupełnie w innym mieście. Myliła datę rok. Myliła się co do naszego wieku. Miała duże problemy z liczeniem lub mówieniem krótkich wyrazów wspak. Umiała powiedzieć wspak słowo mak, lecz słowa smak już nie. Nie myślała racjonalnie. Miała potężne problemy z ortografią. Na początku opieka była 24/24h. Co Ci mogę doradzić. Nie znajdziesz rozwiązania w internecie, nikt tobie nie odpowie jak będzie. Każdy przypadek jest inny. Mogę jedynie powiedzieć co ja zrobiłem. Wystąpiłem z wnioskiem o niepełnosprawność - dostała na 2 lata. Orzeczenie było mi potrzebne bym mógł bezpłatnie żonę zapisać do fundacji, z którą ma zajęcia 2 razy w tygodniu, celem poprawy pamięci. Nie oszczędzaj na lekarzach. Szukaj lekarzy, którzy specjalizują się w zanikach pamięci. My korzystamy z neuropsychologa neurologa, psychologa, i na początku neurologopedy. Ważnym badaniem jest diagnoza neuropsychologiczna, która pokaże z czym mąż ma problemy. W naszym wypadku bardzo duża poprawa była po zastosowaniu zastrzyków Cerebrolisyn przez 10 dni. Przed zastrzykami żona nie pamiętała co się działo minutę wcześniej, a po 2 dniach stosowania zastrzyków pamiętała wybrane ważniejsze fakty sprzed 3 dni. Mieliśmy bardzo duży problem z oduczeniem palenia (to byly całe noce nieprzespane bo żona szukała papierosów, zapominała, wstawała i znowu szukała i tak w kółko. Lekarze podkreślali że kategorycznie nie może palić) Udaliśmy się też do psychologa i uwierz mi pomaga. Będzie tobie on potrzebny, ponieważ będziesz miała dość będziesz miała kryzysy itp. Jeżeli chcesz to podeślę tobie tytuły książek testowych, które żona rozwiązywała. Dawaj mężowi krzyżówki. Ja miałem duży problem bo moja żona po wyjściu ze szpitala jak miała coś zrobić najmniejszą jakąś rzecz to mówiła nie chce mi się. Zaczynaliśmy małymi kroczkami. Kup sobie kalendarz wyrywany i niech codziennie wyrywa jedną kartkę i stara się zapamiętać jedną rzecz z niej by później w ciągu dnia ją powtórzyć. Np datę imieniny wschód słońca zachód itp. Pamiętaj że będziesz potrzebowała dużo cierpliwości. Wszystko będzie szło ku dobremu ale małymi kroczkami. Następnym zadaniem, które żona ma to planowanie 5 rzeczy na dzień następny (musi się pod tym podpisać bo powie tobie na następny dzień że to nie on pisał). Np na początku miała 1. wytrzeć kurze tylko na komodzie, 2 pomalować się, 3 wstawić tylko swój talerz do zmywarki, 4 zmienić majtki ( tez był z tym, problem) 5. (ważne) włączyć na yt karaoke i śpiewać. wtedy pracują oczy słuch mowa. Do tej pory robi te obowiązki ale teraz już jak zdrowa osoba. np posprzątam mieszkanie, zrobię obiad, pomogę synowi w lekcjach. Żona nie ma już takiej podzielności uwagi, i stała się nieraz bezkrytyczna i bardzo bezpośrednia. Nie jest to ta sama żona sprzed pęknięcia. Teraz po 3 miesiącach żona zostaje sama w domu (na początku rozmawiałem z nią że zamontuje kamerki dla jej bezpieczeństwa). Ja byłem w pracy to dużo myśli przechodzilo przez głowę. Tak to miałem podgląd że wszystko jest ok. Hmm ale żonę zostawiliśmy samą w domu dopiero po 2,5 miesiąca. Żona ma też ,,dziury" z przeszłości jakiś wybranych faktów. Hmmm nie pamięta że jej ojciec nie żyje ale pamięta że z jego nagrobka czyściła wosk bo się wylał. Nie umiała tych dwóch rzeczy połączyć. Jak ma wymienić 10 sportowców każdy z innej dyscypliny lub polityków to wraca do np sportowców którzy już nie są z danym sportem związani np. małysz golop gołota itp. Oczywiście takie zadania robiła dopiero po 2 miesiącach. Żona przyjmuje teraz (pandemia) witaminę D na odporność. Żona jeszcze nie wróciła do pracy ale myślę że w najbliższych miesiącach wróci. Poprawa jest duża umie mi opowiedziec poprzedni dzień a nieraz nawet tydzień, liczyć, nie ma już problemów z ortografią. Codziennie mierzymy ciśnienie 2 razy dziennie i jest książkowe. Aha jeszcze żona nieraz wymyślała niestworzone historie. Przepraszam za interpunkcje polskie znaki i taki nieład w pisaniu, lecz chciałbym Ci dużo przekazać . Jak masz pytania to pisz śmiało. Jak chcesz zawsze mailami możemy się wymienić. Życzę tobie tego co mi lekarz prowadzący życzył i to się sprawdziło. CIERPLIWOŚCI CIERPLIWOŚCI CIERPLIWOŚCI. (lekarz mówi na początku będzie się Pan denerwował bo to niecodzienna i męcząca sytuacja, lecz po co? żona zaraz zapomni a Panu to zostanie w głowie na sercu itd). Trzymaj się

Gość 2020-11-28 16:52:19
Witam, długo zastanawiałam się, czy opisać tu swoją sytuację. Ale z dnia nandzien czuje się coraz bardziej bezradna a w obecnej sytuacji (pandemia) trudniej znaleźć pomoc w tym wypadku.
12.10.2020 mój narzeczony doznał potwornego bólu głowy, wezwalam karetkę,po jakimś czasie mojego narzeczonego przetransportowano helikopterem do najblizszego szpitala wojewódzkiego. Tam okazalo sie ze pękł tetniak prawej IcA, jest duzy krwotok z przebiciem do komór, krwiak i jeszcze jeden zimny tetniak.
Mój ukochany spędził 4 tyg na intensywnej terapii, potem na "normalnej sali" dwa tygodnie, ma założona zastawek oponowo -rdzeniowa. Niespełna dwa tygodnie temu zostal wypisany do domu w stanie miejscowym stabilnym. Mówią że to cud, ze odzyskał świadomość, nie ma żadnych niedowladow, mówi, je samodzielnie i pamięta wszystkich,rodzinę, znajomych... Ale nie wyszedł z tego bez szwanku- nie bardzo wie, ze jest w domu, nie pamięta gdzie jest np łazienka, ze 5 minut temu był w toalecie, ze jest w domu..Duzo rzeczy też mu się miesza, z tym co było, co mu się przysnilo,ogólnie ma duże zaburzenia pamięci krotkotrwalej.Wie kim jest, ale nie wie że tyle czasu był w szpitalu (przez pandemia nie mogliśmy to odwiedzać, nie miał z nami zadnego kontaktu, nawet telefonicznego).
Mam w związku z tym pytanie do innych, którzy znają podobny przypadek, czy po takim urazie, uszkodzeniach mozgu wszystko pon jakimś czasie wróciło do normy? Wiem, ze potrzebą czasu i pomocy neuropsychologa, ale może jest ktoś, kto przezyl podobną tragedię i wie jakmsobie z tym poradzić, co nalezy zrobic, gdzie szukac pomocy...
Mój narzeczony jest młody i silny, ma 30 lat, jest jedynym sensem mojego zycia, moją najbliższą osobą.
Pozdrawiam wszystkich, Kaśka.