Gość 2014-06-29 10:57:31

Gość 2014-03-16 22:36:50

Gość 2014-03-09 19:33:34 Proszę o infomacje, otóż mojego tetniaka konsultowalam z dwoma nerochirurgami, tętniak paskudny, diagnoza operowac ale przy tym poinformowali mnie o możliwych skutkah ubocznych takich jak paraliż, niedowład itp. Dlatego mam obiekcje czy w ogóle go ruszać. Mam pytanie czy byliscie również informowani o zagrożeniach a mimo tego poddaliscie się operacji nie paralizował was strach...........

Jeśli lekarze mówią,że operować to znaczy,że ryzyko operacji jest mniejsze niż skutki pęknięcia tętniaka. Operacji nie wykonują lekarze z pierwszej łapanki. Tylko bardzo dobrzy w swoim fachu profesjonaliści. Tymbardziej, jeśli jest to operacja niepękniętego tętniaka to wiadomo, że pacjent jest dobrze przygotowany do takiej operacji i lekarz może dobrze się przyjrzeć temu tętniakowi. Miałam wtedy 27 lat i 2,5 letnie dziecko. Lekarz powiedział od razu:może pani umrzeć, nie widzieć, nie słyszeć, być sparaliżowana. Mogą być takie powikłania, ale wykonywałem wiele takich operacji i nic takiego się jeszcze nie wydarzyło co nie znaczy, że się nie wydarzy. Strasznie trudna decyzja była. zaufałam lekarzowi, zaufałam Bogu i zdecydowałam się. Wybrałam życie. Wiedziałm,że kiedyś ten tętniak pęknie ale nie mogłam tak bezczynnie czekać na najgorsze. Zrobiłam to dla mojego dziecka. Nie mogłam nie wykorzystać szansy i zostawić mojego największego skarba. Wygrałam życie!!!! czuję się dobrze, niemam żadnych powikłań i już nie myślę o tej bombie w głowie. Żyję tak jak przed tą straszną diagnozą. Dlatego jeśli lekarze mówią operować to operujcie. Nie narażajcie swojego zdrowia i życia.
Troche bólu fizycznego jest...ale operacji się nie czuje bo narkoza, po operacji cały czas dostaje się leki przeciwbólowe i naprawdę nie jest tak źle...Ja po tygodniu wróciłam do domu i w domu wzięłam w sumie 3 ketonale-codziennie po jednym czyli tylko 3 dni mnie glowa bolała...a później już żadnych leków nie brałam tylko odzyskiwałam siły i żyłam normalnie, opiekowałam się moim dzieckiem.

martaasd 2008-08-22 22:53:00
ponad ol roku temu moj tata stracil przytomnosc.mial udar albo tetniaka(lekarze sami nie wiedza)obudzil sie po prawie po dwoch miesiacach.nie potrafil nic.ani jesc siedzie wstac.nic.....lekarze okreslali stan jako krytyczny.zabralismy tate do domu.nauczylismy jesc,siedziec,zaczal mowic dzieki tabletkom na mowe.tata nie chce cwiczyc,jest tak zalamany,za nawet przycholog nie pomogl.jest nerwowy ,wyzywa nas,czesto nie dopuszcza do siebie,nie chce pomocy,z oddzialu rehabilitacji zostal wyrzucony.(lekar stwierdzil ze takiego pacjenta nie mial).mysle ze moglby chodzic jesli by chcial i cwiczyl.czy ktos spotkal sie z podobnym przypadkiem??

Gość 2012-10-16 16:11:10
Przypominam raz jeszcze na forum nalezy uzywac poprawnego jezyka , w czystej formie bez udziwniania czasownikow. Czasownik lapac , zlapac , wylapac - nigdy zalapac!!!, to jakis potworek.
Skoro mowa o osiaganiu , otrzymaniu , nalezy uzyc odpowiedniich czasownikow - dostac lub otrzymac
Kaleczysz jezyk polski !Ja w odroznieniu od ciebie jestem konserwatywna i nowomoda jezykowa mnie razi.

Gość 2012-10-16 16:11:10
Przypominam raz jeszcze na forum nalezy uzywac poprawnego jezyka , w czystej formie bez udziwniania czasownikow. Czasownik lapac , zlapac , wylapac - nigdy zalapac!!!, to jakis potworek.
Skoro mowa o osiaganiu , otrzymaniu , nalezy uzyc odpowiedniich czasownikow - dostac lub otrzymac
Kaleczysz jezyk polski !Ja w odroznieniu od ciebie jestem konserwatywna i nowomoda jezykowa mnie razi.