Wystarczyło,że jeden dzień nie poczytałam forum a tu tyle nowych wpisów. Zmieniająca się pogoda uaktywniła moje szwy i trochę odpoczywałam.
Karolina masz dużo pytań ale to dobrze, nasze odpowiedzi przygotują cię na to co może a nie musi się zdarzyć.
Jestem przypadkiem beznadziejnym, biorą pod uwagę że operację miałam w terminie podobnym do Piotra i Kasi to jestem dużo w tyle. Piotr po rehabilitacji, Kasia w sanatorium, a ja się cieszę, że mogę sama zawiązać buta.
Nasz stan jest w dużej mierze związany z tym jak czuliśmy się przed, jakie zmiany zaszły, jak długo broniliśmy się przed operacją. Nie musisz przebudowywać łazienki, wystarczy sprezentować sobie stołeczek, który wkładasz do wanny.
Moja kąpiel po operacji wyglądała tak: mata antypoślizgowa na dno wanny, na nią zakupiony wcześniej składany plastikowy stołeczek. Do wanny wchodziłam/wychodziłam przy pomocy męża. Mycie, wycieranie, czesanie przez 3 m-ce tylko z pomocą, ręce były za słabe do utrzymania prysznica czy suszarki.
Proste czynności jak zrobienie herbaty były niemożliwe, czajnik ważył tonę, to samo z wyciąganiem jakichkolwiek rzeczy. Po jakimś czasie mogłam trochę więcej, ale wszystko musiało być na jednym poziomie, nic u góry. Teraz minęły 3 m-ce, powracam do żywych, nawet próbuję coś ugotować, ale garnki muszą już być na kuchence. Jak człowiek się lepiej czuje to staje się taką zosią samosią, a jak przedobrzy to ręce dają znać.
O sprzątaniu, praniu czy robieniu zakupów nie ma mowy. Co do implantów to masz rację, zależy od szpitala z jakim dostawcą podpiszą umowę.
Cyt ma rację, do pracy wracajmy jak czujemy że już można, pośpiech jest złym doradcą.
Perpetum, fajnie że opisałaś swoją wizytę u neurochirurga, ja mam taką samą sytuację i też się spodziewam, że potraktuje mnie jak intruza.
Pozdrawiam rodzinę szyjek

cześc szyjki , ja podobnie , podchodzę do kompa dośc rzadko.Praktycznie od zabiegu cały czas jestem obolała, barki i łapki bolą na przemian raz lewa , raz prawa. Okresowo łapki są słabsze . To są takie złe rzeczy które się dzieją i z którymi walczę lekami. A pozytywy to nie mam zawrotów głowy,ból między łopatkami też gdzieś znikną , nie czuje już żadnego mrowienia rąk ani wzdłuż kręgosłupa noga też jakaś mocniejsza nie boli pod kostką na pewno warto było się pokroic.
Teraz parę słów o zusie. 26.120 skończyło się moje 180 dni chorobowego , tak na ostatnią chwilę wysłałam wniosek o przedłużenie . 22.01 byłam na komisji i dostałam zasiłek rehabilitacyjny na 6 mieś . 10.04 w ramach prewencji dostałam sanatorium, jednak mój operator nie jest tym zachwycony, twerdząc że u mnie z tymi zabiegami to raczej ostrożnie. A i jeszcze , kołnierz muszę nosic 3 mieś , czyli do końca marca.Tyle co się dzieje u mnie.
Stokrotko , śliczny ten kwiatek ja przed zabiegiem brałam zomiren tak na wyciszenie, do domu wracałam samochodem i myślę że to jest w miarę bezpieczne , ja pod szyję podłożyłam zagłówek i było dośc wygodnie. będę trzymała łapki za Ciebie , będzie dobrze pozdrawiam wszystkich serdecznie.

Witam wszystkich:)
Co do powrotu to miałam 300km, dostałam na droge przeciwbolowe. Fotel ustawilam pod siebie zeby dokladnie był dopasowany, kolnierz miałam oczywiscie zalozony (nosiłam go 7,5 tyg)dodatkowo miałam rogala, który byl amortyzacja miedzy zaglowkiem a moja szyja/kolnierzem. Rogal w ogole został moim pzyjacielem od wyniku rezonansu. Jak tylko wybieram sie w trase jako pasazer to zawsze rogala mam ze soba.
Kupiony w sklepie ortopedycznym, bo widziałam takie w lidlu czy biedronce ale to wcale by swojej funkcji nie spełniało.
Co do robienia "wokół siebie" - pierwsze 3 dni to maz byl przy mnie w domu, a potem poszedl do pracy. A ja malymi krokami i swoim tempie robiłam picie czy kanapki. Obiady byly w rekach najblizszych, pozniej zaczelam robic takie co nie wymagaja pilnowania, dopiero pozniej malymi krokami takie bardziej wypasne.
Mąż cały czas mnie kąpał. Na wanne zamontowalismy zasłone prysznicowa zeby stac, a nie moczyc sie. Najpierw mycie w kolnierzu, a potem zdjecie kolnierza, ja stałam nieruchomo a maz po malu myl szyje i glowe. Oczywiscie najlepiej zeby opatrunku nie zamoczyc, pielegniarka mowila ze brzegi rany beda sie marszczyc i pozniej zle moze to wygladac.
Piotr na rane uzywal szare mydlo, a ja kupila octenisept i maz codziennie zmienial opatrunek pod kolnierzem, goilo sie w mgnieniu oka.
Wiadomo ze wszystko z glowa, jesli chodzi o kucanie to nie miałam problemu. Z ubraniem sie bylo róznie, jak byłam sama to luzniejsze rzeczy szły w ruch, zazwyczaj bluza rozpinana.
Tak jak pisała Danka wszystko zalezy od samopoczucia i mozliwosci. Piotrek jezdzil autem, ja spacerowałam, a Danka patrzyła tylko przez okno.
Co do sanatorium to na chwile obecna jestem wsciekla jesli chodzi o zabiegi. W sumie mam 4 dziennie z 7 zaleconych. Trzy rodzaje cwiczen: zespolowe ogolnorozwojowe, indywidualne oraz cwiczenia z podwieszaniem glowy i rak. A poza tym to skaner, solux, diadynamik oraz kriokomore.
Wscieklam sie bo praktycznie to wszystko moge miec w Suwałkach na miejscu bez wysiłku, wiec we wtorek na wizycie kontrolnej sobie pogadam z lekarzem.
Nie byłam jeszcze na tej kriokomorze, ale wychodzi na to ze sie nawet nie dowiem jak to jest bo jestem astmatykiem:( Jutro rano mam sie zglosic i sie okaze.
ale sie rozpisałam.. życze mniejszego bolu :)
Pozdrowienia spod rosyjskiej granicy:)
PS. w linii prostej to tylko 700m, a wychodzac z sanatorium musimy miec dokumenty bo straz graniczna moze nas wylegitymowac :)

Stokrotko , mnie PO, gardło nie bolało wcale, wieczorem zjadłam nawet 1 kanapke , bez skórki z piciem nie było też problemu wieczorkiem do kibelka leciałam bez asysty . Naprawde nie jest zle i niepotrzebnie tak bardzo się bałam, żałuję bardzo że się wcześniej nie zdecydowałam, może dzisiaj było by mi łatwiej wrócic do zdrowia. trzymam łapki .

ja poza bólem gardła (oj na początku to było jak połykanie setek żyletek) i obowiązkiem leżenia przez pierwszą dobę aż do wyjęcia drenów, we wszystkich pozostałych aspektach czułam się zadziwiająco dobrze. Dobrze zniosłam narkozę - chyba to była połowa sekretu.
Byłam też okropnie głodna i nigdy mi tak nie smakowała kromeczka chleba z masłem jak następnego dnia rano :).
Oczywiście jadłam na boku półleżąc i bardzo bardzo powoli, z dużą ilością wody.
A jak już mnie uwolnili od drenu od razu pojawił się rehabilitant z propozycją spacerku korytarzem - też miałam szczęście, bo przechadzka odbyła bez problemu.
Chyba nawet tego samego dnia ale później zjechałam na dól do sklepiku szpitalnego po coś do jedzenia i wróciłam schodami, a potem okazało się że dopiero w kolejnej dobie mieli mnie brać na schody - nie wiedziałam i poszłam sama - dobrze się czułam, wyjątkowo dobrze.
Tak więc PO może być różnie - może być tez tak jak u mnie - zupełnie dobrze.
Nie miałam problemów z myciem, ubrania na początek musisz mieć z rozpinaniem albo dużym dekoltem.
Byłam w stanie zrobić w domu prosty obiad, ale długo nie mogłam nic trzeć na tarce.
Odlewanie wody z makaronu czy inne czynności związane z podnoszeniem całego pełnego garnka pozostawiałam domownikom. Nalewanie jest prostsze - robisz to szklaneczką.
No i prasowanie - tego unikałam długo. Nauczyłam dzieci prasować - to chyba dosyć duży plus tej sytuacji
:)
Z kolei nasza koleżanka Joa opowiadała mi że bardzo źle zniosła narkozę i całą operację i miała szczęście że przez kilka dni przebywała u rodziny PO, bo praktycznie cały czas leżała lub spała.
nie ma reguły
pozdrawiam, Asia

Pewnie że, nie ma reguły. Mnie zupełnie nie bolało gardło ale odczuwam dyskomfort wyjmując pranie z pralki i naczynia z dolnego kosz zmywarki. Nie podnoszę też niczego z podłogi. Czuję się dobrze i przestrzegam kodeksu szyjek. Pozdrawiam.

Zapomniałem Kasiek szare mydło przez 6-5 dni a jak plasterki odpadly smarowanie NSCAR-krem z masy perłowej.I jest bardzo dobrze.Oczywiście to mydło po zdjeciu opatrunku który zdjeli mi zdaje się na 4,5 dzień.piotr

Kochani
dzieki za odpowiedzi , życzliwość .Dodaliście mi wszyscy otuchy i tak potrzebnej nadziei. Będę nadal z uwagą czytać wasze wątki .Życzę Wam szybkiego powrotu do zdrowia i do wszystkich radości życia .
Karolina

No i stao się:( Neurochirurg powiedział, ze operacja nieunikniona, bo i tak jest już znaczny ucisk na rdzeń a w razie czego potem może dojsc nawet do zawału rdzenia;( Na NFZ u nas w Wojskowym w Bydgoszczy na operację czeka się 1-1,5 roku, za kasę można od ręki. Masakra;(