Dotyka ona osób w przedziale wiekowym 50-70 lat, bardzo rzadko osoby młode. Choroba ta „atakuje” mięśnie i w konsekwencji uniemożliwia poruszanie się oraz oddychanie. Przyczyny choroby nie są do końca poznane. Nie ma możliwości wyleczenia stwardnienia zanikowego bocznego możliwe jest jedynie złagodzenie jej objawów.

Pacjent przeżywa od 3 do 5 lat po zdiagnozowaniu choroby. Występuje ona dwa razy częściej dotyka mężczyzn aniżeli kobiety. Cały czas trwają badani nad tą chorobą oraz nad lekami, które umożliwiłyby dłuższe i sprawne życie pacjentom.
 
Kto i jakimi technikami diagnozuje stwardnienie zanikowe boczne?

Postawienie pewnego rozpoznania stwardnienia zanikowego bocznego możliwe jest po wykonaniu wielu badań specjalistycznych przez neurologa (najlepiej specjalista od chorób mięśni).

Konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z pacjentem oraz jego rodziną, zbadanie pacjenta (ocena odruchów głębokich pacjenta, odruchów Babińskiego) oraz wykonanie następujących badań:

 

• badania immunologiczne
• badanie EMG
• badanie ENG
• wykonanie rezonansu magnetycznego
• badanie płynu mózgowo- rdzeniowego
• zdarza się także, iż wykonywane jest badanie genetyczne

Dostępne w chwili obecnej Kryteria EL Escorial SLA wliczają wystąpienie klinicznych objawów uszkodzenia obwodowego a także ośrodkowego neuronu ruchowego w opuszce oraz dwóch innych segmentach rdzenia kręgowego bądź zmiany/ uszkodzenia w trzech segmentach rdzeniowych.