Początkowy okres stanowi najczęściej rehabilitacja bierna a następnie czynna, poza łóżkiem pacjenta. Bardzo ważne jest by rehabilitacja przebiegała pod okiem specjalistów i dostosowana była indywidualnie do stanu neurologicznego chorego. Warto pamiętać, iż stopień deficytów neurologicznych w pacjentów jest bardzo zróżnicowany od problemów z mową, utrzymaniem równowagi, koncentracją, z połykaniem po znaczne problemy z poruszaniem się i wiele innych.

Rehabilitacja neurologiczna realizowana jest pod okiem specjalnego zespołu rehabilitacyjnego. Musi być ona bardzo dokładnie zaplanowana a co najważniejsze przynosić widoczne korzyści pacjentowi. W przypadku braku postępów, program rehabilitacji powinien zostać zmieniony. Nigdy nie wolno zmieniać programu rehabilitacji bez konsultacji ze specjalistą (rehabilitantem) czy ją przerywać bądź całkowicie z niej rezygnować.

Rehabilitacja wczesna musi zostać wdrożona bardzo szybko. Bez względu na to czy pacjent może wstawać z łóżka czy nie. W przypadku pacjentów pozostających w łóżku (biernych) konieczne jest kontrolowanie i utrzymanie podstawowych parametrów życiowych. Zaniedbanie tych czynności może mieć negatywne konsekwencje w dalszym normalnym i samodzielnym funkcjonowaniu chorego.

Bardzo ważne jest:

• Regularne i prawidłowe odżywianie oraz nawadnianie.
• Kontrola oddawanie moczu i stolca oraz dbanie o higienę osobistą chorego.
• Wypoczynek oraz sen.
• Leczenie wszelkich innych schorzeń, które pojawiły się w trakcie lub już istniały.
• Zapobieganie pojawieniu się odleżyn i prawidłowe układanie chorego.
• Zapobieganie pojawieniu się zapalenia płuc.
• Nawiązywanie kontaktu z chorym, pozytywne nastawienie.

Rehabilitację pacjenta po udarze należy rozpocząć już w szpitalu. Początkowo w łóżku (bierna) a następnie po przejściu do pionizacji poza łóżkiem (czynna). Kolejnym etapem jest nauka chodzenia- początkowo na krótkich dystansach po płaskiej powierzchni aż do poruszania się po powierzchniach nierównych i pochyłych. Rehabilitacja ta wzmacnia sylwetkę chorego, usprawnia mięśnie, uczy utrzymania równowagi itp. Po opanowaniu tego etapu można przejść do nauki chodzenia po schodach. Wdrożenie rehabilitacji jak najszybciej daje szanse na normalne, samodzielne i sprawne funkcjonowanie w społeczeństwie. Niezbędna jest pomoc i wsparcie ze strony rodziny oraz konsekwencja i regularność.

Wszelkie ćwiczenia manipulacyjne, masaże, ćwiczenia ogólnorozwojowe, w wodzie oraz ogólno kondycyjne muszą być dostosowane do stanu pacjenta oraz jego podejścia psychicznego do sytuacji, w której się znalazł.

Wszelkie problemy, które pojawią się w trakcie wykonywania zaplanowanych różnorodnych ćwiczeń należy zgłosić rehabilitantowi oraz lekarzowi prowadzącemu. Nigdy nie należy ich bagatelizować.