Przebieg udaru oraz objawy mu towarzyszące są różne u poszczególnych osób. Każdego pacjenta należy traktować w sposób indywidualny. Po przebytym udarze kluczową rolę odgrywa odpowiednia rehabilitacja i podejście do chorego. Należy ją rozpocząć bardzo szybko gdyż to daje możliwość powrotu do pełnej sprawności i samodzielności.

Rehabilitacja poudarowa (faza wczesna i późna)

Po udarze najważniejszą rolę odgrywa rehabilitacja. Nie jest dokładnie określone kiedy i jaką formę rehabilitacji należy zastosować gdyż jest to zależne od stanu neurologicznego pacjenta. Jeśli tylko pacjent jest stabilny należy podjąć pierwsze próby rehabilitacji. Rodzaj i intensywność ćwiczeń rehabilitacyjnych zależy oczywiście od stopnia uszkodzenia neurologicznego po udarze. Bardzo ważną role odgrywa także podejście indywidualne pacjenta oraz członków jego rodziny. Kluczową rolę odgrywa jednak jak najszybsze uruchomienie pacjenta.

Rehabilitacja może być przeprowadzana na wiele sposobów- mowa tutaj o rehabilitacji biernej oraz czynnej. Za wyjątkiem rehabilitacji, która ma usprawnić pacjenta ważną rolę odgrywają również ćwiczenia mowy i języka oraz terapia zajęciowa.

W pierwszej fazie leczenia udaru zabiegi rehabilitacyjne odbywają się w obecności wykwalifikowanego personelu w szpitalu. Ten etap odgrywa bardzo ważną rolę gdyż jakiekolwiek powikłania mogą mieć wpływ na dalsze losy chorego i jego powrót do zdrowia. Z czasem chory stanie się zdolny do ćwiczeń wspomaganych i będzie w nich sam brał większy udział. Kolejnym etapem są ćwiczenia usprawniające poza łóżkiem, maja one miejsce wtedy gdy chory opanuje samodzielne obracanie się i siadanie w łóżku za pomocą specjalistycznych pomocy. Chory nie powinien mieć na swojej drodze przeszkód, a początkowo powinien pokonywać małe odległości, zawsze przy pomocy osoby drugiej, po płaskiej powierzchni. Z czasem zacznie pokonywać coraz trudniejsze przeszkody, jak: schody, stopnie i inne.

Sprawność czynności chwytnych i manipulacyjnych w kończynie górnej. Sprawność ruchowa w porażonej kończynie górnej powraca znacznie wolniej i później niż w kończynie dolnej. Najtrudniej jest powrócić do pełnej sprawności chwytnej i manipulacyjnej palców, zwłaszcza przy dużej spastyczności i przykurczu zgięciowym palców. Bardzo ważną role odgrywają nie tylko ćwiczenia, regularnie powtarzane ale także masaże.

Afazja poudarowa a rehabilitacja

W momencie odzyskania przez pacjenta z przebytym udarem świadomości należy jak najszybciej przystąpić do rehabilitacji. Jeżeli afazja jest spowodowana udarem mózgu, w większości przypadków można się spodziewać stopniowej poprawy mowy. Praca z chorym zostaje rozpoczęta już na oddziale szpitalnym, na którym to zostaje stwierdzone z jakim rodzajem afazji mamy do czynienia oraz jaki ośrodek mowy został uszkodzony. Praca jest długa, żmudna wymaga konsekwencji i musi być regularna. W pomoc osobie po udarze zaangażowani powinni być nie tylko specjaliści ale cała rodzina i znajomi.

Żywienie chorego po udarze

Jak pokazały badania niewiele osób zadaje sobie sprawę z tego, iż przebyty udar to  także problemy z przyjmowaniem pokarmów, ich trawieniem i wydalaniem. A co za tym idzie rozwijające się niedożywienie.

Jeśli chory je samodzielnie posiłki muszą być bardzo urozmaicone, podawane często i w małych ilościach, jeśli chory ma problemy z połykaniem w takim przypadku niemożliwa jest podaż diety drogą doustna, gdyż ryzyko zachłyśnięcia jest zbyt duże. Rozwiązaniem jest założenie zgłębnika lub wytworzenie przetoki odżywczej.

Gdy chory ma bardzo obniżony apetyt lub zaczyna pojawiać się niedowaga zaleca się wprowadzenie odżywek wysokoenergetycznych o zwiększonej zawartości białka dostępne są w każdej aptece bez recepty.

Jeśli pojawią się jakiekolwiek niepokojące objawy mogące świadczyć o problemach żywieniowych należy zgłosić się do lekarza.