Gość 2022-09-14 14:07:01
Wynik histop. Wysciółczak (WHO II grade) operacja u prof. Hatara. Wycięto wszytko. Po operacji pierwszej był szybki powrót do zdrowia , po 1.5 miesiąca już mąż jeździł samochodem, a po jakimś czasie grał w pilkę, pływał itp. ale początki tez nie były kolorowe… Pozostało gorsze czucie w lewej nodze i tyle . Rezonanse kontrolne nie wykazywały cech wznowy. Od listopada 2021 nastąpiło zmiany, gorsze czcicie w lewej nodze, dodatkowo zaburzenie czucia w prawej nodze i nachodziło na brzuch. I tak stopniowo ten stan się pogłębia, jak to mówi - nogi jak kłody . W grudniu Rezonans wykazał zmiany ulegające słabemu wzmocnieniu kontrastowemu. Potem znowu był rezonans - zmiana nie powiększyła się jednak czucie się pogarsza. Na ten moment prof . Zaleca radioterapię, ze względu na brak wyraźnych granic i niewielkie rozmiary operacja niewskazana . Ale powiem tak, mieliśmy tez konsultacje z innymi lekarzami na przestrzeni tego okresu ( od grudnia do teraz ) i zdania były podzielone, jeden mówił. ze wznowa , drugi mówił ze jest zmiana ale nie koniecznie jest to wznowa, obraz nie jest jednoznaczny, Generalnie zalecali obserwacje i co pół roku rezonans. Tak jak u Was z psychiką nienajlepszej. Choruje nie tylko pacjent ale my najbliższe osoby też. Po ostatniej wizycie lekarz stwierdził, że trzeba zastosować radioterapię. Zapytam jeszcze - czy ktoś z Was miał w opisie informacje „ w obszarze okolicy operowanej w części tylnej i centralnej widoczny obszar o podwyższonym sygnale t2 zawierający drobne załogi hemosyderyny” .

Gość 2022-08-21 17:21:18
Dzień dobry , mam 36 lat i jestem po operacji wysciolczaka 2 stopnia IV komory. Od operacji minęło 1,5 roku nadal mam tracheostomijną rurkę oraz pega. Po operacji leżałam miesiąc w szpitalu
ponieważ doszło do zapalenia płuc i przebywałam w śpiączce na intensywnej terapii. Idąc na operację nie zdawałam sobie sprawy jakie mogą być konsekwencje była to prawdziwa bitwa o przetrwanie i nadal się z tym zmagam. Doszło do porażenia fałdów głosowych , porażenia języka , niedowładów , problemów z równowagą. Ogólnie wyjechałam po miesiącu na wózku inwalidzkim , nie chodząc , oddychając przez rurkę tracheo, nie jedząc i nie pijąc wszystko przez pega. Zupełna utrata funkcji mówienia . Rehabilitacja w szpitalu na Przybyszewskiego równa niczemu , gdyby nie opieka młodego lekarza nie wiem czy bym przetrwała te ciężkie dni . Obecnie już jem pokarmy, pije napoje , lecz jeszcze mam pega. W październiku w tamtym roku wyjęto mi rurkę tracheo jednak po tygodniu doszło do sepsy i ponownego zapalenia płuc i podjęto decyzję o ponownym założeniu rurki. Jestem już sprawna ruchowo jednak do dnia dzisiejszego jeszcze się zdążają zachwiania równowagi, zamazywanie obrazu przed oczyma . Cały czas się zmagam z słabszymi dniami ,bywa że po prostu nie ma się siły na wstanie z łóżka. Mówię jednak mowa jest jeszcze czasem niewyraźna i zmienił mi się całkowicie głos. Ogólnie cały czas rehabilitacja logopedyczna i ruchowa. Pozostał niedowład lewej dłoni często mi coś wypada z rąk. Życie z rurka tracheo jest bardzo męczące rana bywa że boli każdego dnia , nie idzie się nawet wygodnie położyć na leżąco. Narazie rezonanse wychodzą dobrze nie ma procesu wznowy, dodam że przeszlam jeszcze miesięczna radioterapię. Także moje życie zmieniło się po operacji o 360 stopni , wiedząc o tych konsekwencjach nie wiem czy bym się zdecydowała na ten krok. Czy jest ktoś z podobnym przypadkiem z rurka tracheostomijną ? Narazie nie wiem jak długo jeszcze będę ją musiała mieć prawdopodobnie aż nie uruchomie nasady języka ,jeśli w ogóle to nastąpi. Prawdopodobnie prędzej wyjma pega.

Gość 2022-09-14 14:07:01
Wynik histop. Wysciółczak (WHO II grade) operacja u prof. Hatara. Wycięto wszytko. Po operacji pierwszej był szybki powrót do zdrowia , po 1.5 miesiąca już mąż jeździł samochodem, a po jakimś czasie grał w pilkę, pływał itp. ale początki tez nie były kolorowe… Pozostało gorsze czucie w lewej nodze i tyle . Rezonanse kontrolne nie wykazywały cech wznowy. Od listopada 2021 nastąpiło zmiany, gorsze czcicie w lewej nodze, dodatkowo zaburzenie czucia w prawej nodze i nachodziło na brzuch. I tak stopniowo ten stan się pogłębia, jak to mówi - nogi jak kłody . W grudniu Rezonans wykazał zmiany ulegające słabemu wzmocnieniu kontrastowemu. Potem znowu był rezonans - zmiana nie powiększyła się jednak czucie się pogarsza. Na ten moment prof . Zaleca radioterapię, ze względu na brak wyraźnych granic i niewielkie rozmiary operacja niewskazana . Ale powiem tak, mieliśmy tez konsultacje z innymi lekarzami na przestrzeni tego okresu ( od grudnia do teraz ) i zdania były podzielone, jeden mówił. ze wznowa , drugi mówił ze jest zmiana ale nie koniecznie jest to wznowa, obraz nie jest jednoznaczny, Generalnie zalecali obserwacje i co pół roku rezonans. Tak jak u Was z psychiką nienajlepszej. Choruje nie tylko pacjent ale my najbliższe osoby też. Po ostatniej wizycie lekarz stwierdził, że trzeba zastosować radioterapię. Zapytam jeszcze - czy ktoś z Was miał w opisie informacje „ w obszarze okolicy operowanej w części tylnej i centralnej widoczny obszar o podwyższonym sygnale t2 zawierający drobne załogi hemosyderyny” .

Gość 2022-09-15 19:35:14

Gość 2022-08-21 17:21:18
Dzień dobry , mam 36 lat i jestem po operacji wysciolczaka 2 stopnia IV komory. Od operacji minęło 1,5 roku nadal mam tracheostomijną rurkę oraz pega. Po operacji leżałam miesiąc w szpitalu
ponieważ doszło do zapalenia płuc i przebywałam w śpiączce na intensywnej terapii. Idąc na operację nie zdawałam sobie sprawy jakie mogą być konsekwencje była to prawdziwa bitwa o przetrwanie i nadal się z tym zmagam. Doszło do porażenia fałdów głosowych , porażenia języka , niedowładów , problemów z równowagą. Ogólnie wyjechałam po miesiącu na wózku inwalidzkim , nie chodząc , oddychając przez rurkę tracheo, nie jedząc i nie pijąc wszystko przez pega. Zupełna utrata funkcji mówienia . Rehabilitacja w szpitalu na Przybyszewskiego równa niczemu , gdyby nie opieka młodego lekarza nie wiem czy bym przetrwała te ciężkie dni . Obecnie już jem pokarmy, pije napoje , lecz jeszcze mam pega. W październiku w tamtym roku wyjęto mi rurkę tracheo jednak po tygodniu doszło do sepsy i ponownego zapalenia płuc i podjęto decyzję o ponownym założeniu rurki. Jestem już sprawna ruchowo jednak do dnia dzisiejszego jeszcze się zdążają zachwiania równowagi, zamazywanie obrazu przed oczyma . Cały czas się zmagam z słabszymi dniami ,bywa że po prostu nie ma się siły na wstanie z łóżka. Mówię jednak mowa jest jeszcze czasem niewyraźna i zmienił mi się całkowicie głos. Ogólnie cały czas rehabilitacja logopedyczna i ruchowa. Pozostał niedowład lewej dłoni często mi coś wypada z rąk. Życie z rurka tracheo jest bardzo męczące rana bywa że boli każdego dnia , nie idzie się nawet wygodnie położyć na leżąco. Narazie rezonanse wychodzą dobrze nie ma procesu wznowy, dodam że przeszlam jeszcze miesięczna radioterapię. Także moje życie zmieniło się po operacji o 360 stopni , wiedząc o tych konsekwencjach nie wiem czy bym się zdecydowała na ten krok. Czy jest ktoś z podobnym przypadkiem z rurka tracheostomijną ? Narazie nie wiem jak długo jeszcze będę ją musiała mieć prawdopodobnie aż nie uruchomie nasady języka ,jeśli w ogóle to nastąpi. Prawdopodobnie prędzej wyjma pega.

Ja miałam podobnie jaetam 3.5 roku po operacji .Po pół roku miałam zciagnetą tracheotomie i później pegaz.Jednak do tej pory krztuszę się ni ciężko mi łykać.Lewa stronę mam słabe Czucie i podobne objawy.Chodze juz bez kijków ,ale mam zaburzenia równowagi i czasem mnie zatoczy to ludzie się oglądają bo idę jak pijana .Mam problemy też z ciśnieniem bardziej niskie rano 80/45 /67 .Ciężko było ,ale teraz cieszę się tym co mam.Słabo mówię nie potrafię podnieść języka, ale jakoś się dogaduje ;) Ciężko było czasem nie można się podnieść z łóżka .pomimo ,że mam całkowite wsparcie rodziny zaczęłam brać tabletki na depresję pół roku temu .Lekarze mówia ,że po takich operacjach j wskazane brac escitalopramumI jest dużo lepiej puściło napięcie lewej strony spięte mięśnie nogi i brzucha ( miałam zaparcia)Cały czas chodze na rehabilitację 1-2 razy w tygodniu na nfz oczywiście.
Ni poddawajcie się strachowi człowiek jest stworzeniem który dużo wytrzyma ,a strach lęk nic nie daje .Trzymajcie się i nie poddawajcie.Ane😘

Gość 2015-02-26 18:20:12
mam 40 lat i w zeszłym roku w kwietniu miałam usuniętego wyściółczaka 1 stopnia .Po operacji byłam sparaliżowana od szyi w dół .Po mięsiącu paraliż zaczął się cofać po bardzo intensywnej rehabilitacji i na nogi stanęłam po kilku tygodniach.Ze szpitala wyszłam już o jednej kuli.Radioterapii nie przyjełam ponieważ lekarz powiedział że paraliż może powrócić.Kontrolny rezonans wyszedł dobrze ale ja jeszcze poruszam się o kuli i odczuwam coraz większy ból bioder i pleców,ręce i nogi są nadal spastyczne.Najgorzej jest załatwić rehabilitację w ośrodku bo w domu to sama trochę ćwiczę.Ale jestem dobrej myśli może w przyszłym roku wszystko wróci do normy i nie będzie wznowy.