Dyzartia - termin z zakresu neurologii; jeden z typów zaburzeń mowy, wynikający z dysfunkcji aparatu wykonawczego (języka, podniebienia, gardła, krtani). Dysfunkcja może być spowodowana: uszkodzeniem mięśni, unerwiających ich nerwów czaszkowych, jąder tych nerwów, dróg korowo-jądrowych, układu pozapiramidowego.
W wyniku ich uszkodzenia powstaje tzw. mowa dyzartryczna, która charakteryzuje się tym, że jest powolna, niewyraźna, afoniczna (czyli bezgłośna) z tzw. przydźwiękiem nosowym, które jest spowodowane opadnięciem podniebienia miękkiego i sprawia wrażenie mowy z "kluskami w ustach". Tworzenie samogłosek jest zwykle zachowane, a w zależności od miejsca uszkodzenia, dominują zaburzenia artykulacji:
spółgłosek wargowych (b, p, w, f)
spółgłosek podniebiennych (g, k, h)
spółgłosek zależnych od funkcji języka (d, t, r, s)
W najcięższych przypadkach przyjmuje formę anartrii, kiedy nasilenie zaburzeń dyzartrycznych przyjmie zaawansowaną postać i mowa staje się bełkotliwa i niezrozumiała.
Podział [edytuj]
dyzartria hipotoniczna (wiotka), w uszkodzeniu jąder lub pni nerwów X, XII, VII (zespół opuszkowy), w
miastenii i miopatiach;
dyzartria spastyczna, w uszkodzeniu dróg korowo-jądrowych (zespół rzekomoopuszkowy)
dyzartria pozapiramidowa
dyzartria hipokinetyczna, np. w parkinsonizmie
dyzartria dyskinetyczna
dyzartria hiperkinetyczna, np. w pląsawicy
dyzartria ataktyczna (móżdżkowa), w
ataksji móżdżkowej.
źródło :
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dyzartria
Ataksja
Z Wikipedii
Skocz do: nawigacji, szukaj
Ataksja, nie określona
ataxia
ICD-10 R27.0
Ataksja, niezborność ruchów (z gr. ατάξις, ataxiā, łac. ataxia) - zespół objawów określających zaburzenia koordynacji ruchowej ciała. Stanowi jedną z manifestacji wielu chorób centralnego układu nerwowego.
Jej istota polega na nieprawidłowym współdziałaniu mięśni agonistów i antagonistów w zakresie ich synchronii i regulacji napięcia mięśniowego. Ataksja przejawiać się może nieprawidłowościami chodu (chód chwiejny, na szerszej podstawie), niezgrabnością ruchów kończyn górnych szczególnie przy próbie wykonania określonych czynności oraz zaburzeniami wykonywania szybkich ruchów naprzemiennych.
Ataksja może być skutkiem:
uszkodzenia głównego narządu koordynacji ruchowej - móżdżku,
połączeń móżdżku z rdzeniem, ośrodkami podkorowymi i korowymi mózgowia (konary móżdżku),
uszkodzenia płatów czołowych,
uszkodzenia sznurów tylnych rdzenia kręgowego, przenoszących wrażenia czucia głębokiego i wibracji.
Ataksja może być spowodowana przez choroby wrodzone (np. ataksja Friedreicha, Zespół Retta, ataksja rdzeniowo-móżdżkowa), infekcje wirusowe (np. różyczka,
zapalenie mózgu o innej etiologii), nabyte zmiany ogniskowe w obrębie centralnego układu nerwowego i rdzenia kręgowego (np. ropień, udar,
guz mózgu), choroby zwyrodnieniowe (choroba Creutzfeldta-Jakoba (CJD), zespół Gerstmanna-Strausslera-Scheinkera (GSS), zwyrodnienie wieloukładowe (MSA), Zanik jądra zębatego, jądra czerwiennego, gałki bladej i jądra niskowzgórzowego (DRPLA)) lub substancje toksyczne, jak np. alkohol lub substancje psychoaktywne, leki, metale ciężkie.
źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dyzartria