Gość 2013-01-25 14:58:24 Gosia1954, nie jestem tu długo na forum, czasem coś napiszę w imieniu mojej mamy ale przyznam się ze więcej czytam aby się coś nowego dowiedzieć może wyjaśnię o co chodzi mój brat 4 miesiące temu miał wypadek był bardzo długo w śpiączce i pod respiratorem po przebudzeniu nie ruszył nawet palcem od nogi miał stłuczoną lewą stronę mózgu,/powaznie/ ma porażenie 4 kończynowe jest młodym człowiekiem mieszkał z mamą na wsi miał sondę cewnik i rurkę tracho więc nie było możliwości wziąść go do domu choć lekarze nalegali leżal na oddziele długoterminowym teraz już nic z tych rzeczy nie ma więc mama wzieła go przed świętami do domu ,pomogłam wszystko załatwić i pomagam w opiece, bo brat ma trudności z siedzeniem i chodzeniem z rozumowaniem ku zaskoczeniu jest wszystko w porządku piszę dlatego bo przeczytałam że twój mąż był jak roślina a dziś chociaż trochę chodzi rehabilitant z miasta przyjeżdza 2x w tygodniu ale ja z mężem rehabilitujemy co dzień tzn.. uczymy go chodzić i co dzień robi postępy z naszą pomocą przejdzie prawie całe mieszkanie niezdarnie stawia nogi ale stawia powiedz mi skoro to robi czy jest szansa że będzie sam chodził chociasz trochę aby było mojej mamie lżej w opiece/ona ma swój wiek/ i jest bardzo załamana nie wierzy że będzie chodził na odział rehabilitacyjny są nikłe szanse jest zapisany ale już zaznaczyli że kolejka długa będę prubować jeszcze do Torunia /od nas blisko /a moja mama ma jeszcze chorego męża /rozedma płuc/ jak mogę tak pomagam ale moje dzieci mają do mnie pretensje że nie pomagam przy wnukach/bo wujek popijał i sam sobie zaszkodził to nie powinnam / wiem ,wiem żle wychowane napisz proszę jak długo trwało zanim twój mąż stanął na nogi i czy w naszym przypadku są jakieś szanse ? mój brat ma dopiero 36 lat i życie przed sobą był nadzieją i podpora mojej mamy bardzo proszę o jakąkolwiek odpowiec o jakąś iskierkę nadzieji.pozdrawiam

Gość 2013-01-25 20:41:40 Oj Gosiu gdyby nie to forum to dawno bym dostała na głowę. Tak , pewnie że rozumiem moją mamę, że kocha mojego tatę i że ona dopilnuje wszystkiego najlepiej. Teraz to przynajmniej już nie stoi mi i mężowi nad głową kiedy zajmujemy się tatą bo na początku to był koszmar. Mój tato wiem że my go naprawde kochamy, umie się uśmiechać, że lubi niektóre smaki, a inne nie, potrafi odpowiadać czasami oczami tak lub nie więc mózg pracuje. Po cichu mam nadzieję że to zespół zamknięcia i że uda się z tatą nawiązać kontakt. Uczymy go liter tak na wszelki wypadek, jak lepiej zaczną mu się ruszać palce od ręki to może pisać na komputerze zacznie lub pokazywać po literce.
Ostatnio oglądałam film ,,Motyl i skafander'' i mam cichą nadzieję że z tatą będzie podobnie, to jest moja nadzieja główny bohater mimo że jest cały sparaliżowany porozumiewa się mrugnięciami oczu i tak bym chciała z tatą. Z moim tatą leżała pani ok 70 lat strasznie zmasakrowana po wypadku, głowa prawie miazga a już potrafi napisać na klawiaturze jednym palcem czego chce, co ja boli mimo że nie potrafi połykać, nie porusza ustami i językiem, mam kontakt z jej córka i po prostu jestem zachwycona jej postępami, ale to ruszyło się nagle rok nic się nie działo i tak nagle się to zaczęło, do tego pięknie siedzi i jest pionizowana. Dodam tylko że mają ją w domu i sami rehabilitują, a u mnie co ćwiczymy walczymy a efekty prawie w ogóle. Pocieszam się tylko tym że mozg regeneruje się do 7 lat, a dopiero po ok 2,5 roku jest stabilny i że każdy jest inny i ma na to swoje tępo Liczę po cichu na te Repty nie ważne ja się zgadzam niech tato klnie jak szefc byle się obudził. Pozdrawiam Bożenka

Gość 2013-01-26 16:01:20 Bardzo dziękuję za odpowiedz faktycznie muszę przyznać że nie uzgadnialiśmy z rehabilitantem jak uczyć chodzić/sami ze siebie/ tylko ta nauka wygląda tak ,mąż go z tyłu obejmuje w koło klatki piersiowej a on robi drobne kroczki sam nie ustanie zaraz by upadł mam nadzieję ze nie robilismy mu krzywdy no i bardzo mało zgina w kolanach tyle co nic, ale teraz jestem trochę dzięki wam mądrzejsza bez uzgodnienia z fachowcem nic sama nie będę robić a czego nie będę wioedzieć wolę najpierw się tu na forum pytać Pozdrawiam (od brata)

Gość 2013-01-26 20:36:36 Dobrze Gosiu że nareszcie jesteś z nami Twoje wypowiedzi mają sens,są z życia wzięte a oto nam chodzi Pozdrawiam jak Ty Cieplutko.

ineczka13 2013-01-27 17:00:23 To już koniec