Gość 2016-10-18 08:45:46
Ja jestem miesiąc po operacji dyskopatii na poziomie c5/c6. Naczytałam się na forach jak to ma wyglądać, żeby móc się odpowiednio przygotować... i niewiele z tego się sprawdziło, więc myślę że to indywidualna sprawa. Nie miałam po operacji problemów z mówieniem ani przełykaniem - operację miałam o 12:00 a następnego dnia rano zjadłam na śniadanie kanapki... spodziewałam się że przez długi czas będą tylko papki.. Ale panowie, którzy byli operowani po mnie mieli problem z przełykaniem nawet własnej śliny. Do szpitala trafiłam bez objawów, czułam się świetnie... po wybudzeniu z narkozy pojawił się baaaardzo silny ból palców prawej ręki. Tabletki przeciwbólowe delikatnie go łagodziły ... ale tylko delikatnie. W nocy zastanawiałam się czy jakby mi odcięli rękę to bolałoby bardziej czy mniej. Ból nasilał się przy kontakcie z zimną wodą, a łagodniał a nawet całkowicie ustawał przy gorącej. Po trzech tygodniach od operacji ustąpił całkowicie. Rana na szyji jest nieduża, jakieś 4 cm, ślicznie zszyta. I tu pewna przestroga. Znajoma poradziła mi żebym po miesiącu smarowała ją maścią na blizny ... kupiłam taką w aptece. Bardzo mi się za to oberwało na kontroli u lekarza. Nie wolno jej używać. Rozpuszcza włókna kolagenowe i rana się może znacznie powiększyć. Nacięcie jest robione w taki sposób, że rana po całkowitym zabliźnieniu nie powinna rzucać się w oczy. Hmm... pobyt w szpitalu 5 dni (przy czym operacja w drugim dniu). Stawianie na nogi dzień po operacji. Wieczorem maszerowałam już korytarzem sama. Zalecenie noszenia kołnierza ortopedycznego - przez miesiąc - miałam implant stały. Siły wróciły mi w pełni kilka dni po powrocie do domu. Myślałam że będę mogła wrócić do pracy - ale lekarz po miesięcznej kontroli wyznaczył kolejną za dwa miesiące i kazał wciąż na siebie uważać - zalecił zwolnienie na dwa miesiące jeszcze. No... to chyba tyle... bo się rozpisałam. Osobiście nie żałuję że poddałam się operacji. Mam 35 lat i chyba trochę życia przed sobą. Lekarze ostrzegali że jeśli się nie zoperuję to zwykła stłuczka samochodowa może doprowadzić mnie do kalectwa. Musiałam zrezygnować ze sportu całkowicie, co było dla mnie najgorsze... I wciąż na siebie uważać. Po operacji lekarz obiecuje, że będę mogła jeszcze wszystko robić ... i narty i basen i inne sporty. Oczywiście w miarę rozsądku.
Pozdrawiam i życzę powodzenia:)