Zwyczajnie nie mogłem się oprzeć tym danym więc je skopiowałem i wklejam
Streszczenie
Trolle sieciowe to niesamowita i coraz powszechniejsza grupa istot
występujących w Usenecie. Ich wpływ na życie społeczności internetowej
rośnie każdego dnia, stąd konieczne wydaje się dokładne ich opisanie.
Stosując wieloletnie obserwacje oraz metodyczne przetwarzanie zebranych
danych, dokonaliśmy podziału trolli na szereg gatunków, a także opisalismy
ich zachowanie. Przedstawiamy również możliwe zastosowania trolla w życiu
codziennym.
Wstęp
Trolle sieciowe (Trollae) stanowią dużą i rosnącą część populacji
użytkowników usług oferowanych w sieci globalnej, w tym Usenetu.
Ich udział w całkowitym ruchu wacha się od sześćdziesięciu,
do osiemdziesięciu procent całkowitego ruchu w Usenecie,
liczonego objętością tekstu lub liczbą nagłówków. Ich
dotychczasowa działalność jest powszechnie uważana za szkodliwą, z czym
autorzy niniejszego opracowania nie mogą się zgodzić. Uważamy bowiem, że ich
zachowanie jest wynikiem źle rozładowywanej frustracji, tak jak to
przedstawiają nieliczne zapiski samych trolli. Celem
niniejszego opracowania jest zaproponowanie podziału trolli na gatunki na
podstawie różnic w ich zachowaniu oraz wskazanie potencjalnych zastosowań,
metod udomawiania oraz technik hodowlanych.
Niniejsza praca została podzielona następująco. W części 1 prezentujemy
metodologię naszego podziału. W części 2 przedstawiamy proponowany podział
gatunkowy. W części 3 opisujemy potencjalne możliwości udomawiania trolli i
płynące z tego korzyści. Część 4 zawiera podsumowanie.
Metodologia
Nasze badania oparliśmy na rowinięciu Metody Wniosków Arbitralnych .
Zgromadziliśmy wstępnie 234 876 postów z 45 grup dyskusyjnych z hierarchii pl,
następnie skompresowaliśmy wszystkie dane w formacie JPEG, po czym
rozpakowaliśmy i z uzyskanej liczby 387 093 postów wybraliśmy 10% naszym
zdaniem najciekawszych. Porównywaliśmy je z grupą kontrolną, złożoną z postów
wysłanych na grupy dyskusyjne: alt.jacek, alt.pl.gry.pirackie,
soc.culture.polish oraz alt.binaries.erotica.sex.in.the.morning.
Podział Gatunkowy
Na podstawie obserwacji i wniosków poczynionych we własnym zakresie,
wyodrębniliśmy następujące gatunki trolli sieciowych.
TROLL ZWYCZAJNY (obscenicus vulgaris).
Najprostszy z istniejących gatunków
trolla. Charakteryzują go prymitywne formy wypowiedzi, zawierające na ogół
nieskładne złożenia przypadkowo dobranych wyrazów. Wynika stąd, że troll
zwyczajny nie umie czytać ani pisać, a słowa wpisuje za niego
najprawdopodobniej schwytany siłą człowiek (stres spowodowany niewolą
tłumaczy wielką liczbę błędów ortograficznych obecnych w tych
wypowiedziach). Troll zwyczajny wyraźnie preferuje słowa zaczynającie się na
głoski k, ch oraz p, rzadziej d oraz j. Prawdopodobnie wynika to z brzmienia
tych głosek, które jest przyjemne dla ucha trolla. Podejrzewamy, że dźwięki
te mogą mieć również istotne znaczenie w obrzędach godowych.
Najinteligentniejsze osobniki z tego gatunku potrafią wyrażać proste
potrzeby, takie jak dostęp do środków odurzających i prymitywnych rozrywek.
Stąd posty dotyczące zdobywania (zwanego przez trolle "ściąganiem" i
"zasysaniem") tak zwanych cracków, a także pirackich gier komputerowych i
nagrań muzycznych. Zachowania te zostały zręcznie opisane.
TROLL ZAGRODOWY (macho netiquettivorus).
Gatunek ten wywodzi się w prostej
linii z trolla zwyczajnego. Niektórzy uczeni sugerują, że oba gatunki mogą
mieć wspólne potomstwo, a nawet, że jest to w istocie ten
sam gatunek. Różnice w zachowaniu są nieznaczne, ale wyraźne. Otóż po
pierwsze troll zagrodowy nie atakuje kogo popadnie, a jedynie osoby pasujące
do określonego wzorca, a po drugie - spontanicznie wykazuje pewne oznaki
udomowienia! W większości przypadków troll zagrodowy atakuje osoby, które
wchodzą nieproszone na teren grupy dyskusyjnej i łamią zasady tak zwanej
Netykiety, opisanej na przykład w. Mogą być to wręcz inne trolle! Troll
zagrodowy charakteryzuje się umiejętnością stosowania skrótowców, takich jak
"NTG" i "RTFFAQ" oraz konstruowania prostych zawołań, takich jak "PLONK
pajacu" czy "tnij posty, do ciężkiej cholery!" (proszę zwrócić uwagę na
obowiązkową obecność w tych zawołaniach słów zaczynających się od głosek p i
ch - jest to atawistyczna pozostałość po przodku, trollu zwyczajnym). Są to
oczywiście umiejętności nabyte drogą naśladownictwa (podobnie jak u papugi),
jednak świadczą one o tym, że troll zagrodowy potrafi odróżniać jedne
komunikaty od innych, a więc nadaje się do tresury.
Trolle zagrodowe byłyby mało groźne, gdyby nie ich brutalne zachowanie.
Największe zniszczenia sieją pojedynki trolli zagrodowych z wygłodniałymi
trollami zwyczajnymi. Ponadto troll zagrodowy na ogół nie rozumie
Netykiety, którą się żywi, co prowadzi do groźnych w skutkach nieporozumień.
Podany ostatnio do wiadomości publicznej raport na temat pogryzień człowieka
przez trolla, zawiera również opisy tragedii, w które zamieszane były
trolle zagrodowe.
Na uwagę zasługuje niebywała zdolność niektórych osobników do wchodzenia w
związki symbiotyczne z innymi zwierzętami, w szczególności z pingwinami.
Symbioza zachodzi najczęściej między trollem a Debianem Królewskim (Debian
Rex) lub Kapelusznikiem Czerwonym Większym (Das Grosse RottKaeppchen).
TROLL MANIAKALNY (antilocalisatora propirata).
Gatunek ten jest wyjątkowo niebezpieczny,
po pierwsze ze względu na swoją agresję, którą przewyższa
inne trolle, po drugie ze względu na zdolność do niemal natychmiastowej
regeneracji (raz ubity troll maniakalny rychło wraca na grupę), a po trzecie
ze względu na przywiązanie do haseł, których zdecydował się "bronić".
Na podstawie wieloletnich obserwacji doszliśmy do wniosku, że mechanizm
uwewnętrzniania hasła, tak typowy dla trolla maniakalnego, zbliżony jest
działaniem do sposobu, w jaki troll zagrodowy przyswaja sobie Netykietę.
Troll maniakalny, zasłyszawszy w otoczeniu przypadkowe zdanie (na przykład
"Quake jest lepszy od Unreala", "Światem rządzą Żydzi", "Macintosh rulez!"),
zaczyna utożsamiać je z samym sobą. Sądzimy, że trolle maniakalne traktują
te zdania jak swoje imiona. Jakakolwiek polemika z wybranym zdaniem jest
podeptaniem imienia trolla, a więc wyzwaniem go na śmiertelny bój. Proszę
jednak zauważyć, że troll maniakalny nie jest tak inteligentny jak troll
zagrodowy, ponieważ w przeciwieństwie do niego nie może zostać przyuczony do
niewygłaszania uwewnętrznionego hasła ani do jego zmiany.
Liczne doświadczenia, podparte obserwacjami każą nam sądzić,
że troll maniakalny, który generuje w Usenecie bardzo
długie wątki angażujące liczne osoby postronne, nie rozumie słów swoich
wrogów. Mimo usilnych prób, nie tylko naszych, nie udało nam się
znaleźć jakichkolwiek związków skojarzeniowych między wypowiedziami ludzi, a
odpowiedziami udzielanymi im przez trolle maniakalne. Ponadto troll
maniakalny bardzo często spontanicznie atakuje przypadkowe osoby, które w
jego mniemaniu podeptały jego imię. Takie sytuacje zdarzają się znacznie
częściej, gdy w jednym miejscu spotka się kilka osobników trolla
maniakalnego o różnych imionach.
TROLL SAMOPOWTARZALNY (nudziarus dilletantus).
Troll samopowtarzalny jest trollem unikalnym,
gdyż charakteryzuje się bardzo niewielką dawką agresji.
Zamiast tego, cierpi z powodu
słowotoku - tym dłuższego, im mniej rozumie z
wypowiedzi, do której się odnosi. Przejawia też skłonność
do używania skomplikowanych słów, których oczywiście nie rozumie, a którymi
zapewne chce zadziwić innych. Jeden z trolli odkrytych na grupie pl.rec.gry.
komputerowe.rpg lubował się na przykład używaniu takich słów jak "konotacja"
i "deklinacja" (zauważmy, że jedno zaczyna się na k, a drugie - na d).
Istnieje hipoteza mówiąca, że troll samopowtarzalny lubi wsłuchiwać się w
dźwięk własnego głosu, toteż pisanie listów mobilizuje go do dopisywania
dalszego ciągu (nie wiemy jeszcze, na jakiej zasadzie następuje zakończenie
pisania posta - prawdopodobnie ciągłe czytanie na głos prowadzi po pewnym
czasie do ochrypnięcia).
TROLL DYGRESYJNY (nudziarus offtopicus).
Gatunek ten jest bliskim kuzynem trolla samopowtarzalnego,
jednak zbiór jego zaineresowań jest znacznie
węższy i koncentruje się wokół życia intymnego danego osobnika oraz jego
prywatnych kontaktów z innymi użytkownikami Usenetu. Bardzo rzadko zdarza
się, by troll dygresyjny wypowiadał się w wątku związanym z tematyką danej
grupy. Trolle dygresyjne najchętniej przebywają w towarzystwie innych
osobników tego samego gatunku, spotykają się nawet "na żywo" na tak zwanych
"zjazdach grupowych". Żaden człowiek nie był nigdy świadkiem takiego zjazdu,
ale zachodzi uzasadnione podejrzenie, że trolle dygresyjne odbywają je w
celu rozmnażania się.
Hodowla
Do tej pory uważano, że za wyjątkiem pojedynczych egzemplarzy troll jest
zbyt dziki, by go hodować. My jednak jesteśmy innego zdania. Troll to
zwierzę spontaniczne i bezpretensjonalnie szczere w swojej żywiołowości. Te
cechy możemy wykorzystać na naszą korzyść. Poniżej przedstawiamy wskazówki
dotyczące każdego z omówionych wcześniej gatunków.
Troll zwyczajny niestety jest zbyt nieufny i nadpobudliwy, by trzymać go w
domu. Możemy jednak wykorzystać go do rozrywki, podkarmiając niewielkimi
ilościami małych postów i obserwując, jak w figlarny sposób dopada te kąski
(nie możemy jednak przesadzać z karmieniem, gdyż troll mógłby zbytnio
przybrać na wadze i grupa dyskusyjna mogłaby zapaść się pod jego ciężarem).
Istnieją również militarne zastosowania trolla zwyczajnego: otóż solidnie
podkarmiając go i wabiąc na grupę dyskusyjną nieprzyjaciela, wprowadzamy
zamęt w szeregi wroga i wiążemy jego siły. Można to traktować jako wielce
skuteczny atak typu Denial of Service.
Troll zagrodowy, jako zwierzę przejawiające skłonność do udomowienia, może
zostać wytresowany do obrony obejścia. Jeśli nauczymy go ograniczać liczbę
wysyłanych postów do rozsądnych rozmiarów, zyskujemy znakomitego wojownika
gotowego oddać życie za naszą grupę, a przy tym stosującego się do naszej
wykładni Netykiety. Należy jednak powstrzymywać trolla zagrodowego przed
zaczepianiem innych trolli, gdyż inaczej oba zwierzęta mogłyby wdać się w
walkę, w której nasz troll mógłby odnieść rany. Pamiętajmy też, że
conajmniej 60% populacji dzikich trolli to nosiciele wścieklizny, a
nie chcemy, by nasz pupil zaraził się jakimś paskudstwem.
Troll maniakalny jest niestety bezużyteczny, gdyż jego umiejętności
komunikacji z człowiekiem są prawie zerowe. Nauka okazuje się bezradna wobec
tak daleko posuniętego zdziczenia. Ze względu na wysoki stopień agresji i
ekspansywność niemożliwe jest także izolowanie go. Uważamy, że jakakolwiek
hodowla trolla maniakalnego powinna być prawnie zakazana.
Troll samopowtarzalny to przede wszystkim osobnik niegroźny i
samowystarczalny. Nie musimy nawet odpowiadać na jego posty, gdyż nie
oczekuje on tego od nas. Możemy za to wykorzystać go do zabawaiania
niechcianych gości, których nie chcemy z hukiem wyrzucać. Nie dość, że troll
samopowtarzalny przegada każdego adwersarza, to może nawet wystraszy go
rozmiarem i zawiłością generowanych wypowiedzi.
Jak dotąd nie znaleźliśmy zastosowań dla trolla dygresyjnego, ale prowadzimy
intensywne badania pod tym kątem. Prawdopodobnie najwygodniej byłoby
utworzyć dla niego jakiś rezerwat, gdzie mógłby bez końca oddawać się
pogaduszkom z innymi trollami, odciążając grupy dyskusyjne od swojej
obecności. Sądzimy, że skarb państwa mógłby sfinansować projekt wyłapania
wszystkich trolli dygresyjnych i przetransportowania ich na kanały IRCowe
lub fora dyskusyjne na stronach WWW. Według obliczeń wykonanych w taka
inwestycja zwróciła by się w ciągu czterech lat.
Podsumowanie
W niniejszym opracowaniu przedstawiliśmy ktrótki przegląd gatunków i
zastosowań trolla sieciowego. Liczymy na to, że nasza praca zapoczątkuje
nową erę w postrzeganiu trolla jako nieodłącznego składnika sieciowego
ekosystemu. Jego wpływ na nasze środowisko naturalne jest przeogromy.
Wierzymy, że przy odrobinie wysiłku wpływ ten może okazać się także
korzystny.
źródło: groups.google.pl
