Kawo, ja mam dobrego znajomego, który jest rehabilitantem. Korzystaliśmy z jego pomocy przy różnych okazjach (skręcona kostka u córki, mój wypadek samochodowy itp. On też ma rewelacyjne podejście do pacjenta, mnóstwo cierpliwości, ciągle się dokształca i myśli o studiach z osteopatii. Osteopata do którego chodziłam nie jest moim dobrym znajomym i osobiście nawet go nie lubię, ale jest kompetentny i cholernie skuteczny, a to było dla mnie najważniejsze.
Teraz chodzi do niego mój mąż, który przez 4 miesiące rehabilitował się u sympatycznego rehabilitanta łokieć tenisisty. Niestety było coraz gorzej i wydawało się, że konieczny będzie zabieg. Dla chirurga to totalna porażka. Po kilku wizytach u osteopaty jest bez objawów i pracuje normalnie. Ale po pierwszej wizycie stwierdził że rzeczywiście „gburowaty” 😂

To powyżej to byłam ja 🤗

Skoro nie jesteś zalogowana to najlepiej się podpisać.

Mojra, to zależy przede wszystkim od zabiegu. Mam 3 implanty dysków i płytkę stabilizująca. Po zabiegu nie nosiłam kołnierza. Szyją była wiotka, barki napięte a głowa dla szyji jak kamień. Po tygodniu sama kupiłam kołnierz bo wracałam do domu 200 km. Nie było innej możliwości. Najgorzej było z pozycją leżącą, trudno było mi zmienić ułożenie głowy. Poza tym takie normalne dolegliwości po zabiegu, długo miałam gula w gardle, problemy ze skrętem głowy.
Ale pamiętam, że Kawo po takim samym zabiegu inaczej to przechodził. Kasia i Daagula miały robione dwa poziomy i też nie było najgorzej. U mnie minęło to po pierwszej rehabilitacji. Od tamtej pory staram się regularnie ćwiczyć, trochę w domu i chodzę cały czas na rahabilitacje.

Dorka dziekuję za odpowiedz .
Jesli chodzi o rehabilitacje to oprócz cwiczenia w domu jaka byla u Ciebie częstotliwość korzystania z fizjoterapeuty na początku a jaka obecnie? Pytam bo u nas na Nfz nie ma szans na reh. i pewnie jeszcze przed operacją muszę zorientowac sie do kogo mam sie udac najlepiej .

Mojra, przez pandemie w zeszłym roku było bardzo mało pacjentów. Na pierwszą zapisałam się przed zabiegiem na październik. Od tamtej pory zaczynam jedną i od razu zapisuję się na drugą. Tak mniej więcej co 2,5 miesiąca. Teraz bardziej skupiam na lędźwiowym ale szyjny też ćwiczę. Właśnie jutro zaczynam już kolejną rehabilitację.

Ok.A jak to jest z podnoszeniem rąk do góry, pewnie sama będę wiedziala do ktorego momentu bedzie mi je wolno podnieść ale po operacji nie wolno ich podnosić bo przeskoczą kregi ( ja mam mieć 3 poziomy ze stabilizacją to by się moglo wydawać, ze to wszystko jest wzmocnione).

Dorka - rozbrajasz mnie, chyba się uzależniłaś od rehabilitantów.
Pisałaś, że po zabiegu czujesz się jak "nowa" , to po co ta rehabilitacja ?
Ja od chwili zabiegu poza małym epizodem - gabinetu rehabilitacyjnego nie odwiedziłem ani razu. Fakt, operator mi nic nie wystawił, był zdania, że samo się zrehabilituje. Tak też się stało. Żyję jakby nigdy nic. Czasem coś pobolewa ale jestem zdania, że pobolewać musi. ( operator mnie o tym poinformował ).
Ponadto .......... na zabiegi jakie można otrzymać u rehabilitantów to wedle mojej opinii - szkoda czasu.

Kawo zgadzam się z Tobą. U mnie z szyjką rewelacja. Niestety kiepsko z lędźwiowym, ratuje się jak mogę. Wróciły bóle sprzed pierwszej operacji, znów mam potężny ucisk. Mój operator twierdzi, że niestety prawdopodobnie nie sprawdziły się u mnie te założone dystraktory albo ucisk z nowego poziomu. Bóli jak choroba, stan zapalny. Dwa tygodnie temu dał mi blokadę, trochę się ból zmniejszył ale czuję cały czas. Idę na rezonans 19 sierpnia a potem decyzja. Po ostatniej wizycie u niego to na ten moment na 80% kolejny zabieg. Jeśli trzeba będzie idę ani się nie zastanawiam. Zobaczymy

A co do rehabilitantów, to ciężko znalesc dobrych fachowców. Różnie to bywa. Ja od 4 lat chodzę w jedno miejsce. Mam moją Sylwię, zna mnie już doskonale i mój kręgosłup. Dziewczyna stara się bardzo za każdym razem, głównie to chodzę na ćwiczenia. Unikam wszelkich,, urządzeń,, wolę ćwiczenia i masaż. Teraz dodatkowo wzięłam sobie krioterapię, trochę pomaga na ból. Ale co tam, byle do przodu