Gość 2020-07-01 16:14:20
Witajcie. Nazywam się Daniel i mam 29 lat. Mam dyskopatię w odcisku szyjnym C6-C7 z uciskiem na rdzeń, stenoza kanału kręgowego 7mm. Wszystko rozpoczęło się w listopadzie ubiegłego roku. Nagle pod prysznicem podczas unoszenia ręki do góry coś chrupło i przeszył mnie niewyobrażalny ból, który trwał około miesiąca. Tułałem się po lekarzach aż w końcu postawiono wcześniej wspomnianą diagnozę w lutym tego roku. Skierowanie na operacje w trybie pilnym, miałem być przyjęty do szpitala z dnia na dzień. Objawy na tamten moment trochę ustąpiły, pozostało natomiast osłabienie mięśni prawego ramienia i wyraźny ubytek mięśnia tricepsu. (Jestem osobą mocno wysportowaną więc ubytek jest widoczny na pierwszy rzut oka) Bardzo bałem się operacji więc lekarz dał mi czas na oswojenie się z decyzją i zadeklarował się przyjąć mnie jak tylko będę na to gotowy. Później jak sami wiecie wybuchła pandemia, która wywróciła wszystko do góry nogami (mój oddział został zamknięty). Na chwilę obecną czekam na operację, która ma odbyć się 10 sierpnia tego roku. Mam do was pytanie, czy odczuwaliście problemy psychiczne przy dyskopatii? Ja od około 3 tygodni czuję się strasznie otępiały, mam problemy z pamięcią krótkotrwałą i szaleje mi błędnik. Mdli mnie i czasami wydaje mi się jakbym miał np. skrzyżowane nogi mimo tego, że są ułożone prosto. Dodatkowo czuję jakby mój wzrok uległ pogorszeniu, ciężko to opisać. Strasznie się tego boję, bo o ile ból był do wytrzymania, osłabiona ręka do zaakceptowania, tak z tymi objawami nie potrafię normalnie funkcjonować. Do niedawna byłem osobą, która załatwiała 10 spraw na raz, trenowałem 5 dni w tygodniu sporty siłowe, pływanie, bieganie, rower, krótko mówiąc byłem bardzo aktywny fizycznie. Teraz większość dnia spędzam na kanapie myśląc o operacji i problemie który mnie spotkał.