Zarejestrowałem się do ortopedy aby dał mi skierowanie na rezonans - muszę to skontrolować bo mi to żyć nie daje. Rehabilitację zacząłem 3 miesiące po operacji i ćwiczenia wykonuję w miarę regularnie. Największa degeneracja samopoczucia po trasie ok. 200 km. A na domiar złego przy obróceniu się aż w piersiach mnie zdusiło - to chyba menda piersiowa dała o sobie znać. No nic tylko się położyć i umrzeć.

Przepraszam za spam, chciałam dopytać o panią z Głogowa...jestem nowa :D wybaczcie
Kasia

Agazielona (nick) jest chyba z Głogowa...ale dawno nie zaglądała na forum

Bidusia81 a jak Ty się czujesz? Przypomnij mi ile czasu minęło u Ciebie od operacji. Jeśli dobrze pamiętam to doczytałam, że Ty też przed operacją nie miałaś wielu objawów. 28

Bidusia81
Dzięki za odpowiedź :) doczytałam już że operowała się we Wrocławiu.
A czy jest ktoś z lubuskiego? Jestem na początku drogi czyli przed operacją, boję się ale od kwietnia siedzę w domu i nawet gdy trochę pochodzę to później leżę w bólach... czytałam trochę wasze wypowiedzi i podnosi mnie to na duchu :)
Kasia ze Swiebodzina

Daagula,
Napiszę Ci jak ja się czuję. Po operacji zaczęło mnie ciągnąć w pośladkach i to ciągnięcie szło w dół kończyn. Po rehabilitacji i przy wykonywaniu ćwiczeń przechodzi. Niestety, jak wcześniej napisałem chyba za dobrze mi było bo zacząłem wszystko normalnie robić i od soboty mam taki regres, że moja psychika jest w rozsypce i się pozbierać nie mogę do kupy. Ledwo wstaję do pracy - psychicznie nie mam na to siły. Chyba faktycznie za wcześnie na szaleństwa (ponad 3 miesiące po operacji). Przed operacją miałem stwierdzone dwie przepukliny w piersiowym i teraz nie wiem czy to one dają mi tak do wiwatu czy mi kolejne w szyi wywaliło. Z lędźwiami radzę sobie poprzez ćwiczenia i to Ci gwarantuję, że jak nie masz tam jakiejś ostrej tragedii to ćwiczenia Ci pomogą. Po operacji szyjnego (poprawienie lordozy) reszta kręgosłupa będzie się dostosowywać i to też powoduje niespodzianki. Nie wiem co gorsze - operacja i to co teraz mam czy bez operacji i ciągłe rwy unieruchamiające człowieka na dłuższy czas plus zanik siły mięśni przez uciski. Niestety, to co się popsuło już się samo nie naprawi. Wizja kalectwa to jest przerażająca wizja. Nie docenia się zdrowia jak się jest młodym - człowiek nawet nie zdaje sobie sprawy jakie ma szczęście będąc w pełni sił i bez problemów z układem kostno-stawowym. Żyło się aktywnie - biegało, ćwiczyło, jeździło na rowerze, pływało. Teraz, już tak różowo nie jest. Oczywiście nie chcę Cię straszyć, bo nie w tym rzecz. Rzecz w tym, że po operacjach kręgosłupa chyba nie można za bardzo przesadzać. Jednak znam takich, którzy po operacjach muszą się ciągle ruszać bo wtedy najlepiej się czują. W zasadzie to sam czasem nie wiem co jest dobre a co złe. Kiedyś nie było takich operacji a ludzie też mieli dyskopatię bo to ma praktycznie każdy.

Tltester no właśnie tego się boję najbardziej. Mam dwa uciski na rdzeń ale objawów niewiele, ręka boli ostatnio częściej i między łopatkami, czasem sztywnieje kark. Boję się że po operacji będzie gorzej. Do tego od kilku dni lędźwiowy daje o sobie znaki,każdy ruch to ból, aż się boję zajrzeć co tam jest w obecnej sytuacji bym nawet stwierdziła że lędźwiowy bardziej potrzebuje pomocy niż szyja. No ale ucisk to ucisk i ryzyko.