Faktycznie bardzo młody rocznik ale to też może wynikać z innej choroby współistniejącej. Spotkałam taką Panią, która w wyniku osteoporozy miała złamany kręgosłup, który miała tzw. cementowany i to odziedziczyła genetycznie po swojej mamie. To jest tylko przykład.
Ja myślałam, że 1974 rocznik jest za młodym rocznikiem do operacji ( chodź raz człowiek może się odmłodzić i mam do roboty C i L.
22.02 już tuż i gdzie podziała się Florentynka z odliczaniem dni do operacji ?

Majora 44 w moim przypadku to akurat upadek praca i moje zbagatelizowanie objawow przez ostatni czas mialam tyle badan nawet nie wiedzialam istnieniu niektorych 🤣 nie ma tego zlego przynajmniej wiem ze oprocz kregoslupa jestem zdrowa

Nic na siłę. Ułóż się tak aby szyja miała komfort. Może się zdarzyć, że ani kołnierz ani poduszka orto..... będą niewygodne a wygodnym będzie zwykły "jasiek". Znane są takie przypadki, łącznie ze mną. Oprócz poduszki orto zawsze obok mam jaśka lub jaśka rogalik. Wybieram wedle własnego widzimisię.

Ok

Musisz więcej dbać o Siebie bo praca to nie wszystko

"Zosia, kawo Hammer "
Halinko, Zosia i hamer, to ja, ta sama
Mojra, a już wiesz, że będziesz w kołnierzu? Niewygoda jest, ale z każdy dzień przybliża do "wolności" Ja miałam poduszkę z pamięcią kształtu z pianki memory czy jakoś podobnie i dosyć dobrze się dopasowywała. A na zmianę zmiędolony (taki już wyrobiony) jasiek złożony po przekątnej, żeby najwyższa część złożona wypełniała zagłębienie szyja/bark.
Jak będzie mus, to mus. Dasz radę jak my wszyscy, jak nie ma wyboru
Pozdrawiam Zosia

Hej wszystkim powiedzcie mi czy wy też tak macie gdy termin operacji ustalony to wszystkie objawy nagle minęły!? Ja się czuje jakby mi nigdy nic nie było, aż dziwne.
A z tym sapaniem na poduszce mam podobnie krecenie wiercenie zanim człowiek się ułoży.

hej, ja tak mam, konsultacje, czego efektem było, że nastawiłam się, na operacje, czekałam na tel z wezwaniem, porobiłam badania. szczepienia itp brakowało tylko kupić kołnierz ale już namierzyłam gdzie co i jak go ogarnąć, chciałam tylko ogarnąć zlecenie na wyroby medyczne aż tu główny dyskomfort powodowany przez drętwienie, ciągnięcie ręki odeszło co prawda wszystko szybko się działo , bo stosunkowo krótko mam dolegliwości z kręgosłupem no aleee jestem w kropie, był czas, że operacja jedynie wyjście a teraz podobno narazie nie, bo lepiej rehabilitacja ....

Mam pytanko do osób po operacji
Czy mieliście zlecone jakieś badania kontrolne po operacji jeśli tak to po jakim czasie.
Mój lekarz na wizytach kontrolnych nic o tym nie wspomina a minęło 3 miesiące I mam pewne obawy .
Chodzi o to że od jakiegoś czasu mam bóle poniżej poziomu operowanego to taki tępy ciągły ból który aż pali , budzę się to jestem sztywna I obolała. Nie mam zawrotów głowy i nie drętwieje mi ręce więc ogólnie objawy z przed operacji odeszły w zapomnienie ,jednak to zaczyna mnie trochę niepokoić .
Myślałam że nigdy nie napiszę że coś się dzieje bo cały czas pisałam że wszystko super i faktycznie jak wspomniałam objawów z przed operacji nie ma ale zaczyna się coś innego.
Czy powinnam domagać się jakiś badań ,bo trochę mnie wkurza że idę na wyznaczoną wizytę mówię dzień dobry. Jak ostatnio byłam i wspomniałam o bólach i rozpieranie w gardle to lekarz powiedział że poczekajmy bo to jeszcze krótko po operacji, tylko że to nie mija a ból jest ciągły i aż palą mnie plecy na wysokości tak zwanego " wdowiego garbu".
Czy ktoś tak miał i czy to minie ????

Zumba, jak wiesz u mnie już stare dzieje więc nie wiem jakie są teraz "wytyczne" ale u mojego neurochirurga jak u innych w WIM w Warszawie standardem był rtg w dwóch projekcjach AP i bok po ok. miesiącu a następnie po pół roku. Pierwszy rtg. warunkował czas zdjęcia kołnierza. Pierwszą rehabilitację pozwalał podjąć po 6 miesiącach, wcześniej dr. sam pokazywał prosty zestaw ćwiczeń izometrycznych.
Taka miejscowa lokalizacja bez promieniowania może wynikać z napięcia mięśni, z nieprawidłowej "obronnej" postawy. Odruch- ból, spina mięśni- natężenie bólu. Zaznaczam, że to tylko moje przypuszczenia.
U Ciebie z rehabilitacją problem, ale może spróbuj sprawdzić i pomóc sobie tym, co masz we własnym zakresie dostępne.
Mój neurochirurg przed dopuszczeniem do rehabilitacji zalecał ciepło. Miejscowy masaż prysznicem tak ciepły, jak jesteś w stanie wytrzymać. Ewentualnie pełna kąpiel w wannie w bardzo ciepłej wodzie po brodę, ale to już raczej z czyjąś obstawą jakby dopadła słabość. Bardzo dobrym sposobem na miejscowe zmniejszenie napięcia mięśni są okłady żelowe hod/cold pack. Nie wkleję linku, bo moderacja pewnie wytnie, ale wygooglaj sobie. Polecam takie w powłoce z jakby cieniutki brezencik, na stronach w kolorze niebieskim, w ofertach opisane jako powłoka syntetyczna. Można grzać w garnku albo mikrofali. Te w tkaninie są przyjemniejsze w użytkowaniu niż foliowe. Dla mnie przy bólach neuropatycznych były bardzo pomocne, niekiedy tylko na nich udawało mi się zasnąć, tak łagodziły ból. Gdybyś się zdecydowała to polecam większy. Zanim zainwestujesz w taki okład to możesz spróbować z gumową rękawiczką wypełnioną bardzo ciepłą wodą, ale tu trzeba zachować wszelkie środki ostrożności żeby się nie poparzyć i jest średnio wygodnie, trzeba trzymać albo jakoś się umościć żeby przylegała. Okład jest bezpieczny, mięciutki, można na nim leżeć boląca częścią bo jest bardzo plastyczny, długo trzyma ciepło.
Kika05, im bliżej terminu, tym może być większy wyrzut adrenaliny, nawet w nieuświadomionym stresie. Ja już po przyjęciu na oddział powiedziałam doktorowi, że mogę się wypisać, bo prawie nie boli. Na chwilę ulżyło. Niestety neurologia (odruchy, zaburzenia czucia, osłabienie siły) pozbawiły mnie złudzeń. Tak, że wszystkie wątpliwości w takiej sytuacji trzeba rozważać nie tylko pod kątem dolegliwości bólowych