Od końca czerwca jestem na zwolnieniu. I z końcem grudnia przechodzę na świadczenie rehabilitacyjne.
Też mam sztywne implanty. Myślałam, ze szybciej dojdę do zdrowia ale też jeszcze bez szaleństw u mnie. Chodzę, trochę siedzę, trochę leżę. Wczoraj byłam bardziej aktywna bo coś tam porobiłam w domu i dziś w nocy i przez pół dnia bolała mnie łopatka i szyja
A Ty jak się dziś czujesz?

Czuję się znowu nieco gorzej. Bolą ręce, łokcie, łopatki, a najbardziej głowa. Wczoraj byłam na wizycie kontrolnej. Dostałam skierowanie na rtg oraz niestety na wymaz w kierunku SARS. Pani dr podejrzewa, że te bóle głowy mogą byc z powodu korony, bo wypisali nas szybko z oddziału przez obecność wirusa wśród trzech pacjentów.
Jeśli będzie pozytywny wynik, to pewnie znowu wszystko się przedłuży.
Bardzo bym chciała dojść do formy szybko ale nie za każdą cenę. Rozważam nawet zmianę pracy, a pracuję w jednej firmie 30 lat.

Może faktycznie koronawirus okaże się winny. A miałaś bóle głowy przed operacją? Ja miałam i teraz jak za dużo coś zrobię, to oprócz łopatek i szyi też pobolewa mnie głowa. Moje nerwy dochodzą do siebie wolniutko po odbarczeniu Wczoraj byłaś na wizycie więc organizm dzisiaj musi to pewnie odreagować. Jutro będzie lepiej na pewno :))
Zdrowie najważniejsze, też myślę że najpierw trzeba dojść do siebie.Tak samo chciałam szybko wracać do pracy, bo kończy mi się druga umowa i było mi szkoda ale niestety nie dałabym rady. Dobrze, że jest to świadczenie.

Bóle głowy miałam też przed operacją, ale nie były tak silne jak teraz. Teraz nie mogę czasem utrzymać równowagi, bolą mnie żuchwy, gałki oczne przy jakimkolwiek ruchu. Podczas czytania, czy wpatrywania się w coś ruchmego, tracę właśnie równowagę i mdli mnie.
Ja przed operacją miałam badanie emg, z którego wyszły dyskretne niedowłady rąk. Teraz po operacji, nie dostrzegam, bo coś na lepsze się zmieniło. Pewnie trzeba na to czasu.
Mam nadzieję, że dostanę zwolnienie wystarczająco długie, by się jakoś ogarnąć.
Czy ktoś z Was po takiej operacji pracuje fizycznie?
Ja się zastanawiam właśnie nad zmianą pracy na taką, gdzie nie będę tkwić 8 godzin przed komputerem, bo to mnie zgubiło.
Myślę, by pójść do pracy fizycznej, gdzie będę się ruszać.

To jest złota myśl. Popieram w 100 %.
Ja nie mam takiego dylematu , skazany jestem na komputer ale wszelkie prace fizyczne bardzo mi pomagają. Praca - leczy. Dla mnie - oby do wiosny

Też uważałam zawsze, że jestem na taką pracę skazana, tj. ślęczenie przed kompem.
Teraz uznałam, że nie zależy mi na tym, co ktoś powie, że będą plotkować, że pracuję jako fizol. Będą się doszukiwać drugiego dna, bo praca poniżej kwalifikacji i doświadczenia. Jest mi to już obojętne, co inni powiedzą. Ta choroba i operacja, to taka trauma i takie cierpienie, że wszystko inne, typu, co ktoś powie, nic dla mnie nie znaczy.
Boję się tylko, czy podołam, bo nigdy fizycznie nie pracowałam, ale do emerytury nie mam już daleko. Liczę na to, że zostanę skierowana na rehabilitację, która też mi pomoże.

Mój operator powiedział, że do pracy mogę wrócić po 3 tygodniach...
Praca fizyczna...zależy jaka. Medycyna pracy nie przepuści jeśli jest dźwiganie powyżej 5 kg, wymuszonej pozycji.
Myślę, że warto zrobić stopień niepełnosprawności właśnie w celu lżejszej pracy, choć z mojego doświadczenia kiedy miałam nawet stopień umiarkowany, musiałam tak samo zasuwać jak zdrowy.
U mnie w zawieszeniu. Skostniałe i bolesne ramiona, bóle głowy, karku i szyi, szum uszny, napinanie się w nocy...ale jak powiedział mi jeden neurochirurg to nie od kręgosłupa, a drugi powiedział, że nic mi nie jest ze rezonans jest dobry...
Szczerze powiem że zaczyna brakować mi sił...a depresja puka do drzwi...

Joanna a ten neurochirurg wyjaśnił, od czego to skoro nie od kręgosłupa? Może znajdź jeszcze innego neurochirurga albo dobrego neurologa? Musi być ktoś, kto poważnie podejdzie do Ciebie i pomoże.
Nie poddawaj się i szukaj pomocy.

Ja kilka lat temu miałem silny uraz stresu (PTSD) kwalifikowany jako incydent. . Było to już w tym czasie gdzie szyja mi już mocno dokuczała. Te "lęki" stresowe jakoś opanowałem (choć ślad jeszcze jest).
Teraz lekarz mówi,że nie wyleczymy niczego bez wyleczenia stresu.
Jak nie ma się doczepić do niczego to ... winny stres.

Czy jest może ktoś z 3miasta?