•  Stymulacja układu dopaminergicznego- można ją uzyskać dzięki bezpośredniej stymulacji receptora dopaminergicznego, zwiększenie produkcji endogennej dopaminy bądź zablokowanie jej metabolizmu. Bezpośrednim prekursorem dopaminy jest lewoskrętna dioksyfenyloalanina (lewodopa, L-DOPA). W dzisiejszych czasach jest stosowana jak bardzo popularny środek leczniczy. Leczenie rozpoczyna się od małych dawek, stopniowo je zwiększając aż do dawki najwyższej czyli 2000mg/24h. Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi są zawroty głowy, nudności oraz wymioty. Leczenie najczęściej przebiega bezobjawowo a poprawa stanu osoby chorej utrzymuje się przez kilka lat. Po kilku latach leczenie pojawiają się jednak objawy niepożądane takie jak dyskinezy i fluktuacje.

 

• Stałe pobudzanie receptora dopaminergicznego w prążkowiu- do tego celu stosuje się inhibitory monoaminooksydazy (MAO-B) oraz inhibitory O-metylotransferazy katecholowej (COMT).

 

• Leki antycholinergiczne- blokują one układ cholinergiczny, z reguły działają słabiej niż lewodopa, dlatego najczęściej są podawane jako uzupełnienie leczenie lewodopą. Istotnym powikłaniem leczenia lekami antycholinergicznymi są zespół otępienny, problemy i zaburzenia pamięci i inne. Najczęściej nie są podawane chorym po 65 roku życia. W chwili obecnej nie jest stosowane leczeni tymi lekami w połączeniu z lewodopą.
• Blokery receptora NMDA- blokowanie układu glutaminergicznego wpływa na poprawę stanu pacjentów z chorobą Parkinsona. Aktywność tego układu jest większa na skutek uszkodzenie układu dopaminergicznego. Stosowana jest amantadyna a jej dawkowanie jest zależne od stanu chorego. W przypadku zbyt dużych dawek mogą wystąpić powikłania psychotyczne. Stosowana jest w połączeniu z lewodopą.

 

• Leczenie operacyjne- podstawowym celem i założeniem leczenia chirurgicznego jest zablokowani bądź całkowite zniszczenie struktur nadmiernie odhamowanych w wyniku zniszczenia istoty czarnej w procesie chorobowym. Struktury te są zablokowywane poprzez zastosowanie prądu o wysokiej częstotliwości. Wierne i całkowite odtworzenie funkcji staje się możliwe za sprawą przeszczepu domózgowego substancji produkującej dopaminę (płodowa tkanka śródmózgowa). Innym bardzo cennym materiałem mogą okazać się komórki macierzyste.

Piśmiennictwo:

1. „Neurologia” W. Kozubski, P.P. Liberski, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011, wyd. 1.
2. „Choroby układu nerwowego” pod redakcją W. Kozubskiego i P.P. Liberskiego, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2004
3. Basic Information About Parkinson's Disease. Available at: European Parkinson's Disease Association.
4. Activa Therapy Clinical Summary, 2003.