Diagnostyka padaczki sprowadza się do trzech podstawowych elementów.
Po zebraniu wszelkich informacji neurolog, powinien umieć określić jaki to był rodzaj napadu, czy pojawił się on po raz pierwszy, jaki to jest typ napadu i czy można na podstawie zebranych informacji jednoznacznie rozpoznać zespół padaczkowy.
Diagnostyka różnicowa jest dość złożona gdyż przyczyn zaburzeń napadowych jest wiele. Wśród przyczyn stanów napadowych wymagających różnicowania z napadami padaczkowymi wymienia się m.in.:
- Napady rzekomo padaczkowe,
- Narkolepsję,
- Migrenę,
- Przemijający atak niedokrwienny (TIA),
- Hiperwentylację,
- Zmiany sercowo-naczyniowe i inne.
fot. pantherstock
Powszechnie przeprowadzanymi badaniami diagnostycznymi w epilepsji są zapis EEG, VEEG, CEEG oraz MEG. Ważnym uzupełnieniem diagnostyki padaczki są także badania neuroobrazowe (tomografia komputerowa czy jądrowy rezonans magnetyczny) i radioizotopowe.