Uczeni ze wspomnianego wyżej ośrodka swoje badania prowadzili na myszach. Udało im się znaleźć w mózgowiach tych gryzoni, a dokładniej w ich podwzgórzach, specyficzną populację neuralnych komórek macierzystych. Pierwszą obserwacją było to, że ilość tychże komórek zaczyna się zmniejszać już u tych myszy, które przekroczą dziesiąty miesiąc życia – u myszy procesy starzenia się zauważalne są zaś kilka miesięcy po przekroczeniu przez nich powyższej wspomnianego wieku.

Utrata neuralnych komórek macierzystych mogłaby zasadniczo wcale nie być przyczyną starzenia się, a jedynie być powiązana z tym zjawiskiem. Z tego powodu uczeni podczas badań m.in. usuwali niektórym myszom te właśnie komórki – gryzonie poddane takiej manipulacji starzały się znacznie szybciej.

Analizy uczonych związane były również z tym, czy efekty starzenia się można cofnąć. Okazało się, że tak – u myszy w średnim wieku, którym podawano preparat specyficznych komórek macierzystych, możliwe było spowolnienie tempa starzenia się, ale i nawet cofnięcie pewnych zmian związanych z wiekiem.

W trakcie prowadzenia prac badaczom udało się stwierdzić, że macierzyste komórki neuralne wydzielają cząsteczki mikroRNA (miRNA). Molekuły te co prawda nie wpływają na syntezę białek, mogą one jednak kontrolować ekspresję genów. To właśnie miRNA prawdopodobnie stanowi jeden z czynników, które spowalniają starzenie – podawanie tej substancji gryzoniom bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego prowadziło do zmniejszenia tempa starzenia się ich organizmów.

Doniesienia wydają się obiecujące, naukowcy nie mają jednak zamiaru na nich poprzestać. Planują oni prowadzić kolejne badania, dzięki którym możliwe, że udałoby się w przyszłości wpływać na choroby związane z wiekiem, występujące u ludzi.