Reklama:

Tętniaki wewnątrzczaszkowe – zagrożenia i leczenie

09-04-2019,
Szymon Hoppe

Ten tekst przeczytasz w 2 min.

Tętniaki wewnątrzczaszkowe – zagrożenia i leczenie

Pantherstock

Mózg

Tętniaki wewnątrzczaszkowe grożą pęknięciem, co wskutek krwotoku podpajęczynówkowego może prowadzić do poważnego kalectwa, a nawet śmierci. Można je wykrywać metodami obrazowymi, takimi jak angiografia oraz tomografia komputerowa. Ich występowanie zawsze wymaga opieki lekarskiej i decyzji o leczeniu.

Reklama:

Zagrożenia

Pęknięcie tętniaka jest śmiertelne dla około 40% pacjentów, a wśród tych, którzy przeżyją, aż około 60% cierpi z powodu cięzkich uszkodzeń mózgu i spowodowanego tym kalectwa. Dlatego bardzo ważne jest leczenie tętniaków, które jeszcze nie pękły, nim to nastąpi.

Diagnostyka

Tak zwanym „złotym standardem” w diagnozowaniu i lokalizowaniu tętniaków jest DSA (z angielskiego digital subtraction angiography, cyfrowa angiografia subtrakcyjna), badanie polegające na podaniu kontrastu i obrazowaniu tętnic wewnątrzczaszkowych przy użyciu promieniowania rentgenowskiego.

Inną, skuteczną metodą diagnostyczną jest badanie TK głowy z podaniem kontrastu (tzw. angio-TK).

Leczenie

Celem leczenia tętniaków wewnątrzczaszkowych jest ich wyłaczenie z krążenia, czyli zamknięcie w taki sposób, aby krew przez nie nie przepływała.

Istnieją 2 podstawowe sposoby leczenia:

  • operacyjne, poprzez tzw. „klipsowanie tętniaka” – neurochirurg nakłada specjalny klips, którym zamyka tętniaka,
  • endowaskularne, czyli wewnątrznaczyniowe – radiolog inwazyjny wprowadza specjalistyczny cewnik (najczęściej przez tętnicę udową), którym dostaje się aż do mózgu, gdzie występuje tętniak. Następnie przez cewnik wprowadza specjalną drobną spiralę, którą umieszcza wewnątrz tętniaka, powodując spowolnienie przepływu krwi i zakrzepnięcie, co także likwiduje ryzyko pęknięcia tętniaka.

O tym, które leczenie zostanie zastosowane, decyduje lekarz indywidualnie wobec każdego pacjenta. Leczenie wewnątrznaczyniowe preferowane jest zwykle w przypadku tętniaków krążenia tylnego, szczególnie tych w obrębie tętnicy podstawnej. Leczenie operacyjne z kolei częściej stosowane jest w przypadku tętniaków krążenia przedniego. Mimo że sposób ten wymaga bardziej agresywnej interwencji w ciało pacjenta, jest on chętnie stosowany – pacjenci po „klipsowaniu” rzadziej doświadczają tzw. rekanalizacji tętniaka (ponownego włączenia go do krążenia) niż pacjenci po leczeniu endowaskularnym. Ci drudzy częściej wymagają ponownego leczenia (choć wciąż jest to rzadka sytuacja).

POWIĄZANE DYSKUSJE NA FORUM Z KATEGORII Inne tematy

gość
Niezborność ruchowa
Bynajmniej tak się czuje. Afazja z tego co czytam.Jak sobie pomóc
Benzodiazepiny syndromy odstawieniowe
Witam - mam 43 lata -mając 19 lat został przepisany mi clonazepam -miałem padaczkę ,panikę i zaburzenia osobowości po odstawieniu ciężkich narkotykow - do 36 roku życia brałem te leki i przerwałem ic...
gość
Brak kontaktu
Nie rozumiem jak można tak postępować Podawać nr i żadnego odzewu Dzwonią ludzie chorzy potrzebujący pomocy nie dla zabawy Odechciało mi się kontaktu Przeraża mnie, jak ma później po operacji wygląda...
gość
Zawał rdzenia kręgowego
Witam Moją chorobę zdiagnozowano 09-08-2023 jest to szok stracić czucie z dnia na dzień okazało się że to zawał rdzenia kręgowego.Stwierdzono że to od przebytej Boleriozy, ciągle rehabilitacja le...
gość
HAS
Witam 12.09.2024 w czasie jazdy samochodem do pracy dostałem krwotoku podpajęczynówkowego !Miałem dużo szczęścia że nie jechałem sam tylko z kolegami z pracy dzięki ich szybkiej reakcji otrzymałem s...
gość
Samoistne krwawienie do układu komorowego
Dzień dobry Syn przeszedł samoistne krwawienie do układu komorowego...moje pytanie brzmi czy to to samo co udar krwotoczny?
Reklama:
Reklama: