Nazwę synestezja (Gr. syn = razem + aisthesis = postrzegać) wymyślił Francis Galton i użył do opisania zjawiska polegającego na silnym kojarzeniu bodźców o różnej modalności (odbieranych przez inne zmysły).

Istnieje kilkanaście rodzajów synestezji, różniących się zestawieniem modalności. Najczęściej jednak synestezja dotyczy zmysłu wzroku i słuchu - występuje w formie leksykalno-kolorowej (litery słyszane w kolorach). Ten typ synestezji występuje u ponad 60% synestetów. Najlepiej znanym przykładem takiego synestety jest Wladimir Nabokov.

Klasyczna synestezja jest zjawiskiem rzadkim, jednakże praktycznie u każdego może występować zjawisko zwane synestezją podprogową, polegającą głównie na kojarzeniu dźwięków z wyobrażeniami wzrokowymi, ale nie tylko.

Badania wykazują, że nie dość, że większość ludzi jest synestetami podprogowymi, to jeszcze zjawisko to przebiega u nich w podobny sposób. Wiele osób w taki sam sposób kojarzy zapachy, kolory a nawet kształty.