ARAS jest systemem, który rozpoczyna swoje działanie kiedy otrzyma bodziec sensoryczny a później sam wysyła sygnały do wzgórza i kory mózgowej. Uszkodzenie tego układu może powodować trudności ze snem oraz wybudzanie się.[1]

Nasuwa się więc pytanie czy lunatyzm może być więc wynikiem uszkodzenia układu nerwowego lub mózgu? Somnambulizm (sennowłóctwo, ang. sleepwalking), czyli lunatyzm, jest niezwykłym, aczkolwiek najmniej dotychczas wyjaśnionym zaburzeniem snu. Istnieje wiele mitów związanych z lunatyzmem. W specjalistycznej literaturze znajduje się znacznie mniej opisów lunatyzmu, niż innych schorzeń. Pierwsze opisy lunatykowania w literaturze skupiały się na spektakularnych działaniach podejmowanych podczas epizodów, wraz z ich skutkami, które wielokrotnie były tragiczne.

Obecna wiedza na ten temat, nie stwierdza związku pomiędzy uszkodzeniem centralnego układu nerwowego, a występowaniem tego schorzenia. Zaliczane jest ono do jakościowych zaburzeń snu zwanych parasomniami, których charakterystyczną cechą jest epizodyczność występowania niepożądanych zachowań w czasie snu.[2]