Wyróżnia się odruchy ścięgniste, okostnowe i powierzchniowe skóry. Badanie opiera się na łuku odruchowym, czyli drodze jaką przebywa impuls nerwowy od receptora poprzez neuron czuciowy, kojarzeniowy i ruchowy do efektora.

Receptor czyli odpowiednie miejsce drażnione przez lekarza neurologa odbiera bodziec, który wywołuje impuls nerwowy, następnie neuron czuciowy przewodzi go do odpowiedniego ośrodka nerwowego w mózgu lub rdzeniu kręgowym.

Po przetworzeniu w ośrodku zostaje wysłany przez neuron ruchowy do efektora, którym może być np. mięsień lub gruczoł i wywołuje pobudzenie i reakcję właściwą dla danego odruchu. Wygórowanie odruchu lub jego asymetria świadczą o zaburzeniu w obrębie centralnego układu nerwowego, czyli ośrodka w którym przetwarzany jest impuls.

Osłabienie lub zniesienie odruchu związane jest z uszkodzeniem obwodowego układu nerwowego czyli neuronu ruchowego.