Tak jak pocenie się bywa przez niektórych uznawane za prowadzący do wielu problemów proces, tak jest ono jednocześnie bardzo ważne – jest to jeden z mechanizmów umożliwiających utrzymanie stałej temperatury ciała, ponieważ wraz z potem organizm pozbywa się ciepła. Biorąc powyższe pod uwagę, doskonale widoczne staje się to, dlaczego jednostki, w których przypadku występują zaburzenia potliwości – anhydroza i hypohydroza – mogą być zwyczajnie bardzo groźne.

O zmniejszonej potliwości wspomina się rzadko, tymczasem miewa ona wyjątkowo groźne następstwa, jak i rozmaite mogą być jej przyczyny. Zdarza się, że problem spowodowany jest doświadczeniem jakiegoś urazu – dochodzić do anhydrozy czy hypohydrozy może wskutek uszkodzenia nerwów, jak i doznania znacznego oparzenia. Zmniejszona potliwość bywa spotykana w przebiegu różnych schorzeń autoimmunologicznych, takich jak np. twardzina układowa czy zespół Sjögrena, problem może wystąpić również u osób będących biorcami narządów, u których rozwinie się choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi.

Zmniejszone wydzielanie potu bywa skutkiem zażywania pewnych leków – wśród przykładowych, które mogą dawać takie efekty uboczne, można wymienić trójcykliczne leki przeciwdepresyjne oraz preparaty z grupy inhibitorów anhydrazy węglanowej (do których należy m.in. acetazolamid).

Zarówno anhydroza, jak i hypohydroza mogą być zaburzeniami utrwalonymi, jak i przejściowymi. Z drugą z wymienionych sytuacji można się spotkać w przypadku odwodnienia, gdzie spadek produkcji potu ma zapobiegać dalszej utracie wody z organizmu.