Nadciśnienie śródczaszkowe

Bóle głowy związane z wahaniami ciśnienia śródczaszkowego są nagłe i silne, w szczególności gdy pacjent szybko zmieni pozycję, kicha, kaszle lub zwiększa wysiłek fizyczny. Oprócz objawów pod postacią bólów głowy pojawiają się także nudności, wymioty, przejściowe pogorszenie wzroku oraz obrzęk tarczy nerwu wzrokowego.

Przyczyny łagodnego zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego to zwykle zaburzenia hormonalne, często w przebiegu ciąży, połogu lub niedoczynności tarczycy, choroby ogólnoustrojowe takie jak toczeń układowy, niedokrwistość, niewydolność nerek, urazy głowy oraz zakażenia wirusowe lub bakteryjne.

Nadciśnienie śródczaszkowe utrzymujące się przez dłuższy czas, bez toczącego się procesu rozrostowego, zapalnego, wodogłowia lub przebytych urazów określa się mianem idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego.

Schorzenie to może mieć charakter przewlekły lub nawrotowy, najczęściej dotyka kobiety w wieku od 15 do 44 lat, a ból głowy związany ze zmianą pozycji zgłaszany jest przez 94% chorych.

Niedociśnienie krwi

Podczas przyjmowania pozycji stojącej, nawet do 1,5 litra krwi może przemieścić się w dolne partie ciała. W warunkach fizjologicznych spadek ciśnienia i objętości krwi analizowany jest przez baroreceptory, które przekazują impulsy do układu współczulnego i przywspółczulnego przez co organizm może uzyskać kontrolę nad ciśnieniem.

Nieprawidłowe działanie układu nerwowego może doprowadzić do spadku skurczowego ciśnienia krwi aż o 20 mm Hg lub rozkurczowego o 10 mm Hg. Taka nagła zmiana zwykle wywołuje ból i zawroty głowy, mroczki przed oczami oraz zaburzenia równowagi.