Śpiączka afrykańska, nazywana jest także chorobą Chagasa bądź trypanosomatozą afrykańską. Choroba ta przenoszona jest przez muchę tse-tse.
Objawy i przebieg śpiączki afrykańskej
Wywołana jest przez pasożyta z grupy świdrowców (dokładnie gatunek Trypanosoma brucei). Występuje ona w krajach Afryki i jest zaliczana do chorób zakaźnych, najczęściej szerzy się blisko jezior, rzek lub innych miejsc wilgotnych. Kraje te nie mają skutecznego leku na tę chorobę. Wyróżnia się dwie postacie choroby: ostra oraz przewlekła.
Objawy śpiączki afrykańskiej
Przyczyną powstania śpiączki afrykańskiej jest ukąszenie przez muchę z rodzaju Glossina (mucha tse-tse). Pasożyt ten wykazuje dużą zmienność antygenową. Mucha ta osiada na granicy lasów, rzek, wód oraz innych jezior. W momencie ukąszenie człowieka przez owada, świdrowiec obecny w ślinie owada, wnika do kwi człowieka.
U pacjenta początkowo dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych, wysoka gorączka, zaburzenia ze strony układu nerwowego, pokarmowego oraz innych narządów. W sytuacji gdy pasożyt dostanie się do naczyń mózgowych, człowiek zapada w śpiączkę.
Leczenie śpiączki afrykańskej
Diagnoza i leczenie
Jedynym sposobem, za pomocą którego rozpoznawana jest śpiączka afrykańska jest wykonanie badania laboratoryjnego (pobierana jest wydzielina z rany, szpik kostny lub materiał z węzłów chłonnych). Leczenie choroby jest bardzo trudne. Stosowane są różne leki. Niestety w wielu przypadków, dochodzi do śmierci pacjenta.
