Internet powrócił.
Bakcyl pokonany !!!



Wstawajcie niedzielne Śpiochy !!!

Wreszcie mam dostęp do netu. Wczoraj zdążyłam jedynie złożyć gratulacje Zosieńce i niestety musiałam ustąpić miejsca mężowi. Teraz mogę już pisać, ponieważ mąż załatwił wszystkie pilne sprawy.
Drogie Szyjki w poniedziałek wróciłam do pracy. Powolutku wchodzę w rytm, chociaż czasami jest trudno. Najgorzej jest kiedy się zapomnę i trochę schylę głowę. Przy zbyt długiej pracy przy komputerze znowu pojawia się lustrzane widzenie. Po powrocie do domu muszę jednak swoje odleżeć. Do pracy i z pracy podróżuję w kołnierzu.
Praca ma również dobre strony – przez parę godzin w ciągu dnia nie myślę o operacji i tym samym nie katuję się psychicznie (czy się uda, czy nie). Jak widać każda sytuacja ma dobre i złe strony.

Zosienko jeszcze raz serdeczne gratulacje dla Ciebie, Pauliny i świeżo upieczonego tatusia oraz wszystkiego co najlepsze dla nowego członka Twojej rodziny – tego obecnie najważniejszego. Mam nadzieję, że świeżo upieczona mamusia szybko dojdzie do siebie, życzę Jej tego z całego serca.

Ado życzę Twojemu mężowi szybkiego powrotu do zdrowia, a Tobie żeby nie było jednak konieczności reoperacji.
Renatko, tobie również życzę żeby nie było potrzeby iść jeszcze raz pod nóż, aby zniknęły neuropatie i ból bez konieczności ingerencji neurochirurga.
Pozdrawiam Osia.

Witam w radosny niedzielny poranek
Widze , potrzeba było ,,medycznej interwencji '' żeby u niektórych ubić bakcyla
Danusiu dziękuję , tak chwila piękna .Jestem w stanie nieustającej euforii , zachwytu i nieprzebranych pokladów miłości .
Jak maluszek do jutra nie przybierze barw chińczyka to wraca do swojego domku a ja wraz nim

Małgosiu , już coraz bliżej Twojego terminu .Trzymam kciuki żebyś wytrwała tak jak oczekujesz .


Życzę wszystkim radosnej niedzieli i szczęśliwych chwil zapomnienia o bólu. Zmykam w wiadomym kierunku

DROGIE KOLEŻANKI I KOLEDZY PRZYJACIELE ZWRACAM SIE DO WAS Z OGROMNĄ PROŚBĄ O WSPARCIE MODLITWĄ NASZEJ ANI AMADOBO JEJ TATO JEST UMIERAJĄCY ZA WSZYSTKIE MODLITWY I DUCHOWE WSPARCIE DAL ANI DZIĘKUJE jANUSZ

Janusz dołączam się do modlitwy o jak najmniejsze cierpienie dla Taty -Ani........i siły dla niej i jej bliskich.
Ja jeszcze w biegu, tak jak Zosia......szpital jest moim domem ale jutro zabieram męża do domu i tam będziemy się leczyć.
Małgosiu wiem ,że czas oczekiwania na operację jest trudnym i bardzo stresującym okresem........ale przy naszym wsparciu duchowym wszystko będzie ok.

Mnie daty spotkania odpowiadają każde, więc decyzja musi zapaść podjęta przez komitet zarządzający, a wiem ,że Dorocie będzie przykro jak się z nami nie zobaczy.
Pozdrawiam
ADA

Dziękuje Ado. Teraz będzie Tobie łatwiej bo będziesz miała męża już w domku nie będzie potrzeby biegania do szpitala a i zawsze jest łatwiej przysiąść i odpocząć .

Małgosiu czas oczekiwania i nie pewności jest zawsze czasem okropnym gdzie przez głowę przechodzą różne myśli lecz zobaczysz szybko się zapomina ten okres i pozostaną tylko pytania kiedy znowu będę mogła coś zrobić od kiedy rehabilitacja itd


Z moim komputerem już troszeczkę lepiej mam nadzieje że już tak zostanie Pozdrawiam Janusz

Smutno. Życie takie bywa.

Ja niestety nie mogę zobaczyć się z Wami 21 listopada.
Ale to nic, jeżeli chcecie się spotkać właśnie tego dnia to dla mnie ok.
Spotkam się z Wami następnym razem, na pewno będzie okazja .
ADA, myślałam o Tobie. Zrozumiałam, że wisi nad Tobą ewentualność kolejnej operacji... Myślałaś o tym, żeby skonsultować swój przypadek z jeszcze jakimś neurochirurgiem? Myślę, że nie jesteś w łatwej sytuacji... .

Mogę napisać tak jak Spinka "Internet powrócił.
Bakcyl pokonany !!!"

Możliwośc kontaktu z Wami chociaż poprzez to forum jest mi potrzebna jak jedzenie i spanie, więc brak internetu odczułam bardzo boleśnie.

Spineczko i pozostali może spotkamy się ...jeśli nie 21 listopada to może 14 listopada ...
30 listopad będę już w Świeradowie Zdroju.

Aniu ... jestem z Tobą.

Aniu przytulam .
Dużo sił :(

Od dawna nie napisałam na forum nic...od kilku dni okupuję inne forum - onkologiczne u mojego Taty wykryto IV (ostatni) stopień zaawansowania nowotworu płuc z odległymi przerzutami jutro jedziemy na I chemię...

ANIU - tym bardziej jestem z Tobą, mój Tata też walczy z czasem i nadzieje na wygraną walkę są...nikłe, a w zasadzie żadne. Jeśli chcesz porozmawiać - napisz na priv.

Ada, my się pewnie spotkamy...na oddziale na Szaserów - kurde ale mam humor.
Ale sama czuję się coraz gorzej, drętwienia i prądy coraz większe, doszedł ból w klatce piersiowej (kręgosłup piersiowy???)

Niestety ja tez nie mogę się z Wami spotkać 21 listopada, bo moje dzieci mają wtedy urodziny, starsza 18 a młodsza 12 I to chyba jak dotąd jedyny pozytywny aspekt w moim życiu...

Ostatnio miałam w domu "kataklizm"...jakies kable zwarły się w ścianie, nie było prądu w gniazdkach, całe szczęście znaleźliśmy "źródło" kłopotu, ale trzeba było zdejmować całą ścianę paneli w kuchni i demontować sufit...porażka.
To tyle z moich ostatnich atrakcji ((

Czytając NASZE forum uświadomiłam sobie, że nasze problemy są nikłe w porównaniu z tymi z onkologicznego

Pozdrawiam Was wszystkich gorąco