Kochani, ja po nocy kiedy głowę przysunęłam za bardzo do klatki (pochyliłam) przez kilka dni nie mogłam dosłownie się ruszać, ruchy wykonywałam tylko gałkami ocznymi- dosłownie!). Po kilku dniach udało mi się dostać do Fizjoterapeuty i od tego momentu jest lepiej, ale dalej boli itd.
essenza drętwienie rąk w nocy to norma, wręcz jakiś klasyk i to u zdrowych ludzi, to jest bardzo częste....Też jestem młoda (tak mi się wydaje :) ) Wiesz jest cudownie jak nie drętwieją, ale mi się to zdarza tylko czasem, że nie drętwieją :) Mielopatia powtórzę raz jeszcze JEST WIDOCZNA W MRI. Nie szukaj tego czego nie widzą nawet lekarze. Zagraj z Dzieckiem w grę i koniecznie zabierz Je na długi spacer, mam nadzieję, że macie śnieg :) Ja właśnie idę na sanki :)

Essenza. Tak jak pisały dziewczyny GŁOWA) psychika ma ogromne znaczenie. Ja od dwóch dni też mam omdlałą nogę ale jak idę do pracy, gdzie muszę bardzo uważać na pozycję w której pracuję, czuję się o niebo lepiej . Najgorzej jak siedzę w domu i myyyyślę. Po nocy też mam czasem zdrętwiałe ręce 😐
Ja też muszę być młoda / 40 tka w tym roku 😃 / - dwoje dzieci 6 i 10 lat wymaga dużo uwagi.
Zaproś znajomych, idź do kina / omiń reklamy bo za długie/ lub na spacer 😊. Zajmij czymś myśli - to pomaga!
Trzymam kciuki i pozdrawiam wszystkie szyjki
Kamila

Hej,
kochane jestescie dzieki za słowa otuchy,jestem spanikowana,ale nie bierze się to bez przyczyny.Operacja spadła na mnie nagle...,mam 33 lata ,w sierpniu szalałam nad morzem,we wrzesniu bóle łopatek ,ramion i ostatnich palców,a w pażdzierniku operacja na CITO, w ciągu 3 tygodni.Ogromny stres przeżyłam,bo wcześniej nic mnie nie bolało.MRI wykazał 2 przepukliny C567 ,gdzie jedna uciskałam rdzeń 1,78 mm -radiolog opisała wczesna mielopatia,druga uciskała worek oponowy.,jeden z neurochirurgów tez tak stwierdził,tak jest tez w opisie.Po operacji bolała mnie ręka lewa i nogi,a teraz nogi trochę,ale za to mrowieją,ręka lewa też,dziwne skoki mieśni ,a prawa ręka zaczyna być słabsza,wcześniej tak nie było.Po 6 tygodniach zrobiłam MRI,który był ok,implanty na swoim miejscu,rdzeń odbarczony,bez cech podwyższonego sygnału-tu jest opis innej radiolog,widział to neurolog jeden i drugi i fizjoterapeuta,wszystko niby ok,neurolog zauważyła ,że w rękach są zmiany,zresztą ja je sama widzę,często palce się trzęsą lub cała ręka....ot tak po krótce.Przepraszam,ale trochę słabo z moją kondycją psychiczną,boję się i dlatego odwiedzam to forum ,żeby dowiedzieć sie czegoś czego nie wiem.Wy jesteście doświadczone i z chęcią Was się czyta.Zresztą też może będę mogła komuś pomóc.Piszcie kochane częściej.Zdrówka.

PS.sam fizjoterapeuta się dziwi ,skąd te mrowienia.

A i jeszcze jedno nie wiecie jak wejsć na stronę 100 forum?bez czytania wszystkiego po kolei?

Witam wszystkie PERYSKOPKI.U mnie kolejny kilogram odpadl.Samopoczucie coraz lepsze.Rezonans w lutym i się okaże co z tymi moimi wypuklinami.Rechabilitacja w marcu.Również w marcu staję na komisję o niepelnosprawność.Tak poza tym dużo wytrwalości wam życze i cierpliwości do samych siebie.U mnie przed operacja jak dekielek zrywalo szukalem zajęcia bo inaczej można się wykończyć.POZDRAWIAM raz jeszcze z mojej wysepki na BAŁTYKU......

ESSENZA
jak dobrze zrozumiałam to jesteś 3 m-ce po operacji więc nie jest to zbyt długi czas. U mnie 6 stycznia minęło 5 m-cy i wiem że z biegiem czasu jest coraz lepiej chociaż od ideału jest daleko. Daj swojemu kręgosłupowi czas nawet na to aby dopasował się do tego co masz wstawione w kręgosłup szyjny. Każdy kto jest o operacji powie ci że implanty mają wpływ na cały kręgosłup. Nie jestem lekarzem ale może te wszystkie drgania i dolegliwości są związane z tym że miejsce które było uciskane teraz zaczyna się regenerować i za jakiś czas się wszystko unormuje. Myśl pozytywnie zwłaszcza że MR nie wykazał ci mielopatii po operacji. Ja mimo operacji mielopatie mam i nie uważam że jest to koniec świata. Jestem świadoma że moje życie jest pełne ograniczeń ale mam zamiar żyć i się tym życiem cieszyć. Wspomnę tylko że dość mocny ból ręki lewej zelżał dopiero koło listopada ale nie ustąpił całkowicie.
Trzymaj się i nie miej wątpliwości że będzie lepiej. Pozdrawiam Roana.

essenza operację miałam w wieku 34 lat, dwoje dzieci (młodszy 7 lat), masywny ucisk na rdzeń, pół roku intensywnej rehabilitacji czynnościowej/terapii manualnej, zjeździłam setki kilometrów by nie dać się pokroić. Operacja na cito. Tylko, że jak od kilku lat miałam objawy bardzo nasilone, w zasadzie pod ścianą stałam. Po operacji zero poprawy, szukanie przyczyn itd...W MRI nadal duży ucisk na rdzeń, proteza została źle osadzona i teraz to ona uciska rdzeń, poziom pod nią też się wylał i uciska... Gdybym w momencie operacji miała ta wiedzę co dziś, to bym na nią nie poszła, ale mleko się wylało... Kolejna jest obarczona ryzykiem i rozległa (usunięcie protezy, dwóch trzonów i poziomu C6- C7), że nawet jej nie planuje w myślach... żyję oszczędnie, pracuje mniej, na sankach zjeżdżam z płaskiej górki, itd... Ale żyję, to nie jest gorsze życie tylko inne. Musisz założyć, że boleć MA PRAWO, DRĘTWIEĆ I MROWIĆ TEŻ, chyba że lekarze mówią co innego, bo badania są ZŁE. Poczytaj o objawach psychosomatycznych, jesteśmy mega delikatnym Stworzeniem i nasza głowa potrafi cuda zdziałać. Kiedyś sama w to nie wierzyłam :)
Pozdrawiam Was Wszystkich!
Piotr, tak trzymaj :) Ja trzymam za Ciebie kciuki :)

Przepraszam ale już nie mogę zdzierżyć. Piotrze19 ... od dłuższego czasu piszesz z takimi ortografami, że spokojnie czytać nie można. Postaraj się.
Mam nadzieję, że się nie obraziłeś. )
Pozdrawiam.

Essenza, po drugiej operacji przechodziłam przez podobny niepokój kiedy radiologicznie było ok. a objawy takie jak przedoperacyjne. Rozpoznanie szło w kierunku pełnoobjawowej neuropatii. Przeszłam szereg terapii farmakologicznych i rehabilitacyjnych bez poprawy.
Ostatnią deską ratunku była osteopatia. To dosyć specyficzny w reakcjach organizmu rodzaj terapii manualnej, przynajmniej tak było w moim przypadku ale okazał się w pełni skuteczny.
Poczytaj o terapii powięziowo- mięśniowej, cranio-sacralnej.
Powięź to cieniutka błonka pokrywająca tkanki. Mogło dojść do uwięźnięcia ,,przyklejenia" nerwu między powięzią a mięśniem.
Może warto spróbować .
Gdybyś była zainteresowana to w Warszawie mogę podać namiar. Pozdrawiam Z.