Leczenie bezsenności jest sprawą nader trudną. Pomijając stany chorobowe większość zaburzeń snu związanych jest z nieprawidłową higieną snu. Ta zaś jest wynikiem zbyt nerwowego, pośpiesznego życia, stresu i nierównowagi emocjonalnej. Oczywiście za pomocą różnych metod – np. terapii behawioralno – poznawczej zwiększać można higienę snu, ale nie każdy chory chce poddać się psychoterapii. Być może lekarstwem dla tych osób będzie w niedługim czasie chłodząca szlafmyca.
Plastikowy czepek na głowę, który schładza czoło został opracowany przez naukowców ze Szkoły Medycznej w Pittsburghu. Jego działanie jest dość proste – obniżenie temperatury na czole zmniejsza metabolizm kory mózgowej i w efekcie gonitwa myśli, która tak często utrudnia zasypianie ulega wyhamowaniu. Cierpiąca na bezsenność osoba może łatwiej i szybciej zasnąć, a jej sen nie jest zakłócany.
Naukowcy przeprowadzili oczywiście stosowne testy. Na razie badania Eric’a Nofzinger’ai Daniela Buysse’a objęły zaledwie 24 osoby z czego 12 stanowiła grupa kontrolna osób bez problemów z zasypianiem. Zarówno ci, którzy mieli zaburzenia snu, jak i ci którzy ich nie mieli, po nałożeniu szlafmycy zasnęli średnio w ciągu 13 minut. To bardzo dobry wynik, zwłaszcza że osobom tym udało się tez przespać średnio bez zakłóceń 89% nocy.
Farmakologia bezsenności jest trudna i mało skuteczna. Psychoterapia nie dla każdego dostępna (ze względu na koszty oraz obawy społeczne) – szlafmyca pomysłu naukowców mogłaby pomóc szerszej grupie ludzi.
Źródło: www.latimes.com/health/boostershots/la-heb-sleep-insomnia-cool-brain-20110613,0,2083339.story

Dlaczego niektórym z nas wystarcza 6 godzinny snu a inni nawet po 8 godzinach są lekko śnięci i czują się niewyspani? Czy zwykła etykieta – „śpioch” – wystarczy by uznać drugą osobę za lenia i obiboka? A może powodem tego, że niektórzy z nas mogą leżeć w łóżku po 9 godzin na dobę nie jest lenistwo, lecz zestaw genów?
Jakże wygodne to tłumaczenie dla każdego śpiocha – jak się jednak okazuje, nie pozbawione naukowych podwalin. W Szkole Medycznej w Pensylwanii odkryto bowiem gen, który odpowiada za nadmierną senność i zwiększoną potrzebę snu. Posiadacze genu DQB1***0602 są bardziej podatni na odczuwanie zmęczenia i niewyspania po 8 godzinnej nocy snu niż osoby bez tego genu.
U osób posiadających gen DQB1***0602 po przebadaniu jakości snu okazało się, że ich sen jest lżejszy, ma krótsza fazę REM, osoby te śpią ciszej i są mniej wyspane po takiej samej ilości snu, jak osoby, które nie mają tego genu. Szacuje się, że gen ten znajdziemy u 25% populacji. Dokładnych badań epidemiologicznych jednak jeszcze nie ma. Badacze, wskazują, że osoby, które posiadają „gen snu” powinny szczególnie mocno dbać o higienę snu, bezsenność w ich przypadku jest bowiem jeszcze bardziej destrukcyjna dla organizmu niż w przypadku osób o typowym zapotrzebowaniu na sen.
Jak się okazuje, za nasze potrzeby w zakresie snu odpowiadają geny, a nie „wrodzone lenistwo”. W zeszłym roku odkryto gen, którego posiadacze mogą spać nawet 4 -5 godziny na dobę bez szkody dla zdrowia. Teraz mamy gen odpowiadający za wydłużenie się okresu snu. Warto wziąć te dane pod uwagę, kiedy następnym razem, będziemy robić awanturę o lenistwo naszemu partnerowi.

Dziękuję Karolinko za założenie takiego tematu, tu też on ma rację bytu mimo że bezsenność nie jest wiązana ze schorzeniami neurologicznymi to ma z nimi wiele wspólnego,brak snu ma związek z wieloma chorobami w tym również migreną. Mimo iż sen zamyka cykl bólu migrenowego i chory budzi się już bez bólu to nie raz miałam sytuację kiedy to właśnie ból nie pozwalał zasnąć albo budził mnie w nocy.

Bezsenność, czyli insomnia, to zaburzenie snu, które jest częstym problemem u osób starszych. Obecnie, co trzecie Polak ma problemy ze snem, ponad 20% ludzi w wieku średnim śpi mniej niż potrzebuje,.
Bezsenność – insomnia przyczyny i klasyfikacja
Dobowa norma snu
Przeciętnie dorosły człowiek śpi 7-8 godzin, a po 70 tym roku życia ok. 6 godzin.
Natomiast trzeba zdawać sobie sprawę, że nie ma stałej długości snu dla każdej z nas, wymaganej do osiągnięcia satysfakcji ze snu. Przez satysfakcję rozumiemy stan zregenerowania organizmu – budzimy się wypoczęte zarówno fizycznie jak i umysłowo.
Objawy bezsenności
Bezsenność objawia się jako odczucie niespokojnego lub marnej jakości snu spowodowanego jednym lub więcej z następujących objawów:
reklama
trudności z zasypianiem,
częste budzenie w nocy i trudności z ponownym uśnięciem,
budzenie się zbyt wcześnie rano (np.: 2 godziny przed budzikiem),
ciężki sen (budzimy się zmęczeni zamiast wypoczęci).
Klasyfikacja bezsenności
Bezsenność może zostać sklasyfikowana do jednej z trzech grup:
przejściowa, jeśli trwa od pojedynczej nocy do kilku dni,
przerywana, jeśli epizody przejściowej bezsenności zdarzają się od czasu do czasu,
chroniczna, jeśli zaburzenia snu występują przez większość nocy w ciągu miesiąca.
Przyczyny bezsenności
Do grup podwyższonego ryzyka wystąpienia zaburzeń snu należą:
osoby w zaawansowanym wieku (bezsenność zdarza się częściej u osób po 60 roku życia),
kobiety,
osoby, które przebyły depresję.
Na bezsenność czasową lub przerywaną narażone są osoby doświadczające jednego lub kilku z powyższych czynników:
presja otoczenia: rodziny, współpracowników, szefa, znajomych,
hałas środowiskowy (np. sypianie w motelach zwykle przy autostradzie),
ekstremalne temperatury,
zmiany środowiska (wymagana aklimatyzacja),
podróże przez strefy czasowe (tzw. jetlag),
skutek uboczny lekarstw,
skutek uboczny używek (narkotyków, papierosów, alkoholu).
Chroniczna bezsenność najczęściej spowodowana jest poważnymi problemami zdrowotnymi (fizycznymi lub psychicznymi):
reklama
depresja,
artretyzm,
choroba nerek,
wada serca,
bezdech periodyczny (zdarza się u osób, które chrapią, najczęściej mężczyzn),
astma,
narkolepsja,
syndrom niespokojnych nóg,
choroba Parkinsona,
nadczynność tarczycy.
Bezsenność może być wywołana czynnikami behawioralnymi:
dostarczanie substancji pobudzających przed porą snu,
myślenie o tym, że będziemy mieli problem z uśnięciem,
przedawkowanie ilości kofeiny,
piciem alkoholu przed zwykłą porą snu,
paleniem papierosów przed zwykłą porą snu,
drzemaniem po południu lub wieczorem,
nieregularnymi porami o których kładziemy się spać,
częstymi przerwami w spaniu (np. wstając kilka razy w nocy do dziecka).
Insomnia, a funkcjonowanie w ciągu dnia
Rezultatem bezsenności są problemy w ciągu dnia. Odczuwamy:
ogólne zmęczenie (obniżenie sprawności fizycznej),
brak energii,
trudności z koncentracją (obniżenie sprawności umysłowej),
drażliwość.
Bezsenność, to jedna z chorób cywilizacyjnych będąca wynikiem życia w stresie, ciągłym pośpiechu, nieprzestrzegania rytmu dobowego organizmu, choć może być także wynikiem choroby czy przyjmowaniu leków.
Wymienione powyżej czynniki mogą przedłużyć istniejącą bezsenność oraz mogą być odpowiedzialne za powstanie problemu bezsenności, także bezsenności chronicznej.
Unikanie następujących czynników może powstrzymać lub wyeliminować bezsenność zupełnie.
Źródło: National Institute of Neurological Disorders and Stroke
National Institutes of Health
Bethesda, MD 20892

W zasadzie Karolina powiedziała wszystko. Mnie zainteresował plastikowy czepek schładzający czoło. Sądzę że nie trzeba nawet szlafmycy, pewnie jako nowinka techniczna wcale nie taniej. Takim swoistym "czepkiem" na teraz, jest zmniejszanie temperatury w sypialni do 18-19 stopni. Do takiej ja zmniejszam, ale to kwestia indywidualna każdego. Głowę przecież mało kto nakrywa kołdrą.

Czasem zdarza mi się nakrywać kołdrą po uszy i dalej,wiecznie mi zimno a temperatura 18 stopni to dla mnie nieco za chłodno

Zapewniam, że jeżeli się już uda usnąć, śpi się cudownie. Jedyny feler, to wstawanie, jeśli nie mamy sterownika ogrzewania.

Zastanawiam się przypadkiem czy to nie sprawa indywidualna, mi jest trudno zasną kiedy mi zimno ale poniżej 20 stopni jest dla mnie stanowczo za zimno.

Zgodzę się z Tobą. Każdy inaczej reaguje. Niemniej u mnie to się sprawdza. Przykrywam się po szyję i nie mam prawa zmarznąć, chyba że skopię kołderkę

Karolinka świetnie opisała bezsenność a ja dziś na stronie na-sen.pl obejrzałam audycję dr.Michała Skalskiego dotyczącą bezsenności. Bardzo przystępnie i obrazowo wyjaśnia czym jest bezsenność i kiedy powinniśmy się zgłosić do lekarza.