Chyba zastosuję podobne podejście. Lubię mieć pewność, że coś co ma się zrosnąć będzie odpowiednio trzymane.

Mój operator kazał nie nosić kołnierza. Mówił, że technika operacyjna pozwala na funkcjonowanie bez niego. Poza tym kołnierz rozleniwia mięśnie, wymusza nienaturalną pozycję mojej szyji (mam tendencję do kifozy ). Byłam przerażona tym faktem, że mam nie zakładać kołnierza. Czasami zakładałam go do samochodu, jednak bolała mnie w nim szyja. Sama nie mam zdania na ten temat. Jednak rtg po 3 m-cach wykazało prawidłowe ułożenie implantu. Czeka mnie jeszcze mri szyji. Na pewno implant siedzi tam, gdzie jego miejsce 😊 na pewno kołnierz wpływa na naszą psychikę, z nim czujemy się pewniej, a z medycznego punktu widzenia to nie wiem....operator wspomniał, że przy jednym implancie nie ma potrzeby noszenia. Ja wnioskuję, że to zależy od wielu czynników, techniki operacji, stanu naszej szyji, liczby operowanych poziomów...

Gość 2020-01-30 00:00:49, raczej operacja nieunikniona. Myślę, że każdy dobry neurochirurg to ogarnie. Problem, ze sławnymi lekarzami jest taki, że są ciągle zabiegani a terminy mogą byc odległe. Może jednak lepiej zrobić tę operację szybciej. Oczywiście to Twój wybór co zrobisz. Ja na pewno nie będę tego odwlekał.
Pozdrawiam

Masz rację. organizm ludzki jest ten sam .. ale medycyna poszła do przodu, więc ....

A czy ktoś z Was słyszał o stabilizacji DIAM i czy można ją w szyjnym stosować? Czy tylko stały zrost nam zostaje?

Doszła mi jeszcze przepuklina z uciskiem na rdzeń w piersiowym. Nic tylko strzelić sobie w łeb. Masakra, praca siedząca wychodzi właśnie bokiem. Ale czym się zająć, jak praca fizyczna też może Cię urządzić na cacy. Co za kabała. Z mojego poszukiwania po sieci wynika, że jedyna opcja dla mnie to operacja. Muszę się z tym jakoś pogodzić. Leżenie mnie już dobija, poszedłbym sobie na basen.

Witam wszystkich, co tak ucichło na forum? Muszę przyznać, że aż sypie mi się psychika. Dziś obudziłem się bez chęci do życia. Świadomość tego co mi dolega powoduje u mnie napływ negatywnych myśli. Zaczynam obawiać się o przyszłość, o to co będzie dalej. Czytam różne fora i jestem załamany. Na co dzień robiłem wszystko - pracowałem, gotowałem, dom remontowałem. Teraz czuję się jakby moje życie się właśnie skończyło. Nie mogę wyjść z tego dołu, to mnie dobija. Miałem wcześniej problemy z jelitami, które męczyły mnie przez długi czas. Po tym został mi lęk aby to nie wróciło a do tego doszła czekająca mnie operacja i informacja o przepuklinie w piersiowym. Ja wiem, że ludzie żyją z większymi problemami ale jakoś trudno mi się podźwignąć z tej całej sytuacji.
Pozdrawiam wszystkich

Jakie masz objawy przepukliny w piersiowym ???