Jagódko, Wiesiu, dziekuję Wam za szybką odpowiedź. Zaglądałam tu, ale cos było chyba nie tak z forum, bo nawet mojego posta nie było:(
Widze, że nie ma reguły jesli chodzi o długośc pobytu. No cóż...w środę juz bedę wiedzieć na pewno. Mam stracha, jak cholera, ale uciski na korzenie nerwowe już mi tak dały popalić, że mam dość. Nawet teraz mam problem z pisaniem, bo nie czuje wcale kciuka. Ale to już od roku, więc się przyzwyczaiłam. Pozdrawiam Was cieplutko. Jola

Jolu!
Trzymam kciuki powodzenia. Odezwij się już po....

Witam
Widzę ,że anestezjologia z reanimacją to kolejna ,,szyjkowa''branża po nauczycielkach.
Marysiu, ja jestem po dwóch operacjach z łączną stabilizacją na poziomach C 4-5-6-7
Radziłabym z doświadczenia przygotować się do myśli o dłuższej rekonwalescencji.
Ja po pierwszej operacji zawaliłam przez nadmierny optymizm jesli chodzi o kondycję.
Aktualnie pracuję w anestezjologii i innej opcji sobie nie wyobrażam. Natomiast bagaż doświadczeń przywrócił mi zdrowy rozsądek w trosce o zdrowie.
Mam orzeczoną niepełnosprawność (stopień umiarkowany) Daje mi to pewne ulgi. Zrezygnowałam z pracy w dyżurach podczas których częściej jesteśmy narażone na ekstremalne sytuacje.
Bazując na niepełnosprawności ale przede wszystkim na życzliwości współpracowników nie biorę udziału w przekładaniu pacjentów co poprzednio odbijało się pogorszeniem samopoczucia.
Systematycznie poddaję się rehabilitacji a przynajmniej raz w roku jestem w szpitalu rehabilitacyjnym gdzie poddaję się ,,całkowitej odnowie" i znowymi siłami wracam do pracy.
Radzę Ci nie wybiegaj zbyt daleko w przyszłość.
Samopoczucie samo Ci podpowie na ile wysiłku możesz sobie z czasem pozwolić.
OIT zdecydowanie odpada z powodów o jakich pisała Ewa,natomiast anestezjologia przy drobnej modyfikacji i poprawnym samopoczuciu jest w zasięgu możliwości

Spędzamy ze Spinką czas pławiąc się w buskich siarkach
Pozdrawiamy wiosennie wszystkie Szyjki
Z.

Witaj Ewa! dzięki że się odezwałaś . Jak długo jesteś na zwolnieniu. Czy dowiadywałaś się odnośnie stanowiska pracy ? Bo ja usłyszałam od swojej oddziałowej, że już dla mnie nie ma powrotu na oddział. Zobaczymy co dalej. Pozdrawiam wszystkich nieszczęśników 8 marca idę na operację, bardzo się boję co będzie póżniej

MYSIA!!!!
Głowa do góry ,to tylko świadczy o Twojej oddziałowej,powinna Cię wspierać i znależć ci takie stanowisko które pomoże Ci wrócić do zdrowia np.anestezja tak jak pisała Zosia bardzo mądra kobieta,wielu ludziom pomogła dobrym słowem i swoimi radami.
Nie martw się na zapas teraz spokojnie idz na zabieg i wracaj do zdrowia,potem będziesz się martwiła pracą a pracy dla pielęgniarek jest mnóstwo ,będzie dobrze ja też nie wracam do karetki narazie zadowole się dyspozytornią cóz kręgosłup ważniejszy.

Uszy do góry trzymam kciuki wszystko się uda nie może być inaczej pozdrawiam Ewa

Tak, tak, pozdrawiamy serdecznie

Czy pamiętacie o spotkaniu w Złotych Tarasach w Warszawie 26 marca?

Witam Was kochani już prawie wiosennie,
bo wiosna to mój czas, urodziłam się właśnie na wiosnę.

EWA - od poniedziałku zaczęłam rehabilitację; na szyję mam ćwiczenia indywidualne z terapeutą (bardzo sztywna ta moja szyja od kołnierza i nie ruszania głową), lampę soluks, laser. Ale mam też magnetronik i prądy tens basic na lędźwiowy (o nim pisałam wcześniej, że jest w złym stanie, neurochirurg zalecałby w przyszłości operację, ale ja będę się bronić; rehabilitacja, oszczędny tryb życia i zmniejszenie wagi może poprawić mój stan). Rehabilitację mam na 4 tygodnie, potem może będzie już Konstancin, a jak będę czekać na wyjazd to skorzystam prywatnie do czasu tego wyjazdu.

ALA - ja pracuję w szkole, teraz mam III klasę, a od września do zerówki, u nas taki system, że od zerówki do klasy III. Mam zamiar jeszcze nie wracać do pracy, ale właśnie nie bardzo wiem, jak to jest z tym zasiłkiem rehabilitacyjnym? Czy nauczycielka może taki otrzymać, czy po 182 dniach składa dokumenty od razu o urlop zdrowotny? Tego się muszę dowiedzieć.

MYSIA - trzymam kciuki, Twoja operacja 8 marca, a to DZIEŃ KOBIET - kobiety górą, są wytrzymałe, będzie dobrze, MUSI BYĆ!!!

Niedługo wychodzę na rehabilitację, będę iść ze 3 kilometry (to w ramach poprawy kondycji i tych dodatkowych kilogramów - a propos odchudzania)

Pozdrawiam Was wszystkich. Jagoda

Witam Wszytskich,

Kiedyś miałam okazje przegladac ten wątek na szczęście okazało sie że przedwczesnie i pomimo dość poważnego bólu mój kregosłup jestw całkiem niezłej kondycji. Półtora roku temu miałam MR odcinka szyjnego, wynik - małe centralne wypukliny tarcz m/k C3/4i C4/5 , bez wyraxnych zmian uciskowych w obrębie kanału kręgowego. Potem była rehabilitacja i w czasie jej trwania było dużo lepiej, ale poprawa nie utrzymała się długo, zdecydowałam się więc rzucić pracę (studiuję, mam 24 lata) z nadzieją ze mniej siedzenia to mniejsze obciążenie, ale niestety chyba za późno. Obecnie silnie drętwieją mi dwa palce lewej dłoni, i lewa stopa, ostatnio często zaczęłam się o nią potykać, nasilił sie ból, przedramie lewe mam szczuplejsze o 2 cm od prawego (wczesniej był 1 cm), no i to co skłoniło mnie do napisania to to, ze przedwczoraj obudziłam się z bólem karku i nie mogę skręcić głowy w lewą stronę, odrazu pojawia się ostry kłujący ból, lekaż pierwszego kontaktu przepisał mi leki przecibólowe i rozluźnijące, 15 marca mam wizyte u neurologa.
Obawiam się czy ten nagły ból nie jest objawem znacznego pogorszenia mojego stanu, a tu jeszcze 2 tygodnie muszę czekać. Może ktoś z Was ma jakiś pomysł co to moze być?

Pozdrawiam
Renata

Bardzo wam wszystkim dziękuje za wsparcie. Wiele z Was to przeszło to ja też dam rade. Bardzo się cieszę , że znalazłam takie forum. Coraz gorzej się czuję . Ból w plecach się nasilił dzisiaj wyleciała mi z ręki szklanka sama widzę ,że ten zabieg jest zasadny. Nie można normalnie
funkcjonować. Jak długo się przebywa na zwolnieniu?
Czy zus sam wybiera miejsce rehabilitacji i po jakim czasie?

Zosiu

Myślę że tak samo spróbuję może przejąć na anestezję i to na 8 godzin chyba bym miała taką możliwość aż 3 placówkach . Podpowiedziałaś mi mądre rzecz. Będę musiała jeszcze przejść przez sito lekarza zakładowego Nie wyobrażam sobie pracy na zwykłym oddziale gdzie przez 26 lat pracowałam na anestezji i reanimacji.Nabrałam trochę wiatru w skrzydła. Co do samego zabiegu to jest mi to znane bo asystowałam często na neurochirurgii, ale nie miałam kontaktu dalszego z pacjentami po takich zabiegach. Jak coś więcej Ci przyjdzie do głowy to proszę o poradę chętnie posłucham, Pozdrawiam


Jagódko
Tobie tez dziękuję za wsparcie naprawdę , lepiej na duszy Pozdrawiam