Witaj Kochana Szyjko!
Przeżyłam taką operację prawie rok tem, dokładnie 8 kwietnia 2011, do szpitala poszłam 7 kwietnia, a wyszłam do domku 13 kwietnia, transport "leżony" ze względu na odległość spora do domu. Pionizowali mnie w drugiej dobie,generalnie czuję się super, nic mnie nie bolało,podawali w pierwszych dobach morfinę i było ok. Także w piatek operacja,w sobotę pierwsze pionizowania,w niedzielę chodzenie z chodzikiem, w poniedziałek już powoluitku sama do toalety itp,środa do domu. Nie miałam żadnych komplikacji, potem rehabilitacja dopiero po 8 tygodniach powolna,ale to juz załatwiłam sobie nie w ramach NFZ, bobym sie nie doczekała. 1 czerwca wsiadłam za kółko samochodu, na zwolnieniu bylam w sumie 2 miesiace,by dojsc do siebie,potem wzięłam jeszcze urlop i od września ruszyłam pełną parą do pracy. Nie mogę rzecz jasna dźwigac i muszę sama pracować nad korektą sylwetki itp,itd. Wszystko dobrze się skonczyło(mialam operowane te same poziomy, co Ty), a teraz staramy się juz z Mężem o dzidziusia. Zabierze sobie do szpitala lekki kubeczek i słomki do picia,chusteczki nawilżone(takie dla małych dzieci), mogą się przydąc.
Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki,
roczna szyjka

A i już w lipcu poleciałam do Chorwacji na słoneczko,tyle że mój ortopeda kazał mi kołnierzyk założyć do startu i lądowania:). A teraz zasadnicza sprawa to spacery,ruch,odpowiednia postawa i dobry humor:)))

Witajcie! Jaestem nowa ale mam ten sam problem co wszyscy na tym forum :"zepsuta szyjka".Idę na operację w czerwcu !! Strasznie się boję tego co po operacji.Mam masywną przepuklinę c5 c6 i dyskopatię na innych poziomach.Miałam 6 lat temu wypadek samochodowy i tak posypał się po nim mój kręgosłup(mam 34 lata). Chciałam zapytać czy ktoś się operował w Lublinie? Mam tam być opaerowana.Pozdrawiam Wszystkich!!ciepło,bo dziś u mnie strasznie chłodno i mokro!

Anitasly - przede wszystkim nie bój się. jak będzie po operacji to trudno powiedzieć, bo jedni czuja się dobrze od razu PO a inni długo później. W większości przypadków mimo super rekonwalescencji pozostają jednak jakieś drobne niedogodności, z którymi spokojnie da się cieszyć życiem (bardzo lekkie pobolewanie lub pieczenie lub drętwienia - tylko czasami, nie przez cały czas).
Każdy boi się najgorszego, tzn. paraliżu ale na pocieszenie powiem ci, że to w tej chwili jest już tak wyjątkowo rzadko spotykane powikłanie, że jak podpisywałam papierki przed zabiegiem, to tego tam nie napisali. A podpisywałam łącznie z informacją komu mają wydać ciało w przypadku zgonu

a paraliżu nie przewidywali.
Natomiast może cię zaskoczyć efekt ponarkozowy. Pierwszą dobę PO możesz wspominać jako koszmar nie z powodu operacji ale tego co się będzie z tobą działo zanim wypłuczesz chemię z narkozy. ja zniosłam narkozę idealnie - NIC mi nie było po niej ale widziałam jak potrafi wykańczać niektórych.na szczęście to tylko 1 dzień.
A gdzie idziesz do szpitala? Może się odezwie ktoś, kto tam był i zna zwyczaje?
Ja ci mogę opowiedzieć o Bytomiu - osobiście jestem BARDZO zadowolona.
Asia

troll żałosny/na jesteś.
Mogłeś/as się trochę bardzie przyłożyć do tej historii. Dzieci w podstawówce tworzą bardziej porywające.
I nie robią przynajmniej błędów.

Kurcze, no! całe życie ćwiczy codziennie i ma zmiany zwyrodnieniowe( podobno minimalne) ? Ze STAROŚCI, w wieku 54 lat?
Oj Trolu, opowiadaj bajki swoim dzieciom, a nie nam...

Nie przejmujcie się Szyjki tymi ostatnimi postami.
Nie dosyć, że pisze, to jedna i ta sama osoba (analfabeta), to jeszcze nie używa polskiej klawiatury, czyli nie mieszka w Polsce( pewnie pracuje na zmywaku) i też już mu kręgosłup wysiada, a że nie ma innego wyjścia, to teraz żal mu d..ę ściska- że wyjechał z Polski.
Nie dajcie się prowokować, bo nie warto na takiego cymbała jeszcze tracić nerwów.
Pozdrawiam i życzę jak najszybszego powrotu do zdrowia.