mam naimie Anna i proszę czy ktos z was miał podobne wyniki i co mnie czeka . Badanie tomografii rezonansu magnetycznego kręgosłupa szyjnego wykonane na odcinku C1-Th4, w sekwencji TSE, CISS: w obrazachT1 i T2-zależnych częściowe zatarcie szpar międzykręgowych C4-C5-C6, z następowym zaburzeniem fizjologicznej krzywizny kręgosłupa szyjnego, modelowaniem przedniej powierzchni worka oponowego i redukcja jego rezerwy płynowej - powyższy obraz może przemawiać za zmianami pooperacyjnymi z powikłaniem w postaci procesu zapalnego odległego - spondylodiscitis? Stan po discektomii i wszczepieniu protez krążków międzykręgowych C4/C5/C6. Wymiar strzał*** kanału kręgowego na operowanych poziomach wynosi 13,2-13,7 mm - brak danych dla istotnej stenozy. Niewielka plaska centralno-prawostronna przepuklina krążka międzykręgowego C3/C4 o wymiarach 5,3x3,2x2 mm nieznacznie uciskająca worek oponowy i powodująca zmniejszenie szerokości kanału kręgowego w projekcji strzałkowej na tym poziomie do około 11,6 mm (względna wtórna stenoza). Nie stwierdzono uchwytnych zmian strukturalnych w rdzeniu kręgowym w obszarze ujętym w zakresie badania. Pozdrawiam

Witam.

Na forum jestem kilkanaście miesięcy. Moje wyniki MRI kręgosłupa szyjnego oraz lędźwiowego są na tych kartach od dawna. Dlaczego ludzie, którzy walczą z dyskopatią poprzez rehabilitację, wyzywa się od malkontentów i wręcz wyrzuca się z tego forum? Jestem przykładem osoby, której REHABILITACJA pomogła! Rehabilitacja nie kończy się za ścianą przychodni, człowiek tak jak po zabiegu jest z nią związany i zobowiązany do przestrzegania pewnych zasad.
Pisałem, nigdy nie byłem u rehabilitanta bez znajomości tematu "dyskopatia kręgosłupa szyjnego". I jeszcze jedno, ostatnio spotkałem się z dwoma neurochirurgami na stopie prywatnej. Temat operacji poruszyłem, odpowiedź brzmiała: masz dobrego rehabilitanta to się go trzymaj.

Miłego, Irek

Mewa !!!

Odezwij sie jak chcesz na meila ,1964marysia@wp.eu

Pozdrawiam

Witam.Fajnie stwierdzić"jak masz dobrego rehabilitanta to się go trzymaj"jak mieszka sie w dużym mieście to może znajdzie się super rehabilitant i jeśli ma się sporą kasę wtedy może uda się przeżyć jakiś czas beż zabiegu.Trudno to zrealizować w mieście powiatowym we wschodniej części Polski tzw.biedniejszej gdzie nawet nie ma poradni rehabilitacyjnej a neurolog przyjmuje dwa razy w tygodniu .Oczywiście wystawi papiery do fizykoterapii ale do końca roku nie ma możliwości skorzystania z masażu a najbardziej jest wskazany przy dyskopatii szyjnej.Od początku czerwca borykam sie z przeokrutną rwą ramienną ,gromada leków domięśniowych,dożylnych,ZAŁATWIONY pobyt w oddziale rehabilitacyjnym 150 km od domu(bliżej brak),rezonans magnetyczny po znajomości 23.08 a dolegliwości nie ustępują.Prywatne masaże -owszem ale ile można wydac w miesiącu na ratowanie zdrowia z dochodu 1300zł chorobowego .Myślę ,że każdy po zabiegu oczekuje natychmiastowej poprawy a jak troszke lepsze zdrowie to zapomina sie o tych dolegliwościach i chce nadrobic wszelkie zaległości.
Przy naszych dochodach nie da się zatrudnić w domu tzw.Marysi ,która zrobi wszystko a ja zajmuję się tylko sobą .Pomarzyć dobra rzecz nie tylko o pomocy domowej ale o takiej służbie zdrowia aby bez przeszkód i znajomości w miarę możliwości i potrzeb zwykłego pacjenta będzie diagnostyka od ręki i leczenie na co dzień a nie dwa razy w tygodniu i rehabilitacja 150 km od domu.
Pozdrawiam serdecznie Grażyna -niestety też po zabiegu C5/C6.

Niestety, nawet w dużych miastach problem o DOBREGO reabilitanta. Na Sląsku z uporem maniaka wszyscy kazali mi ćwiczyć retrakcje. Lekarze, jak to slyszeli, to się za głowę chwytali.
Najlepsze jest to, ze dopóki się nie rehabilitowałam, to nie miałam ŻADNYCH dolegliwosci bólowych i dretwień, jedynie mrowienia!!! Bóle i drętwienia zaczęły się po tym, jak zaczęłam się intensywnie rehabilitować. i jestem prawie pewna, że własnie nieprawidłowa rehabilitacja doprowadziła mnie to takiego stanu, że muszę teraz rozważać operację...

Mewa

Witam.
Mewo, skoro mieszkasz na Śląsku, to proponuję konsultację (60zł) u Grzegorza Gałuszki w Bielsku-Białej
http://www.centrumgr.pl/.
Powinien też pomóc Tobie, w znalezieniu dobrego rehabilitanta w twoim mieście, może będzie miał podpisaną umowę z NFZ.
Ja mam termin na zabieg w listopadzie. Ale od dłuższego czasu czuję się bardzo dobrze. W domu na ćwiczenia które mi zalecono poświęcam około 30 min. I o operacji na razie nie myślę.

Miłego dnia, Irek

Irek,
dzięki za namiar. Byłam na stronie. Wygląda obiecująco, jednak myslę,że dla mnie już za późno. Mam podobno ucisk na rdzeń, a być może nawet sekwestrację (opinie są rożne). z tego co wiem, w takich sytuacjach nawet nie wolno już nic robić, a zwłaszcza żadnych manipulacji. Być może Twój kręgoslup jest w lepszym stanie...
Mewa

Irku,
myslę podobnie jak Ty i jeśli chodzi o dcinek lęzwiowy. Mimo nawoływań lekarzy ze trzeba go ustabilizować, bo od poprzedniej operacji zrobił sie niestabilny i kto widzi mri tego odcinka, łapie sie za głowe, postanowiłam sie nie dac tak szybko. I działa.
Niestety, w szyi mam silny ucisk na rdzeń i tu już rehabilitacja nic nie daje, zresztą oprócz mrozenia i laseru nikt mi nie zaordynuje na to innych zabiegów ani gimnastyki. Kilka miesiecy temu po drugim zabiegu aqwawibron /czy jakos tak/ dostałam regilarnego ataku padaczki i dobrze ze tylko na tym sie skończyło. Zreszta gdy lekarze kwalifikujący na rehabilitację Ls widzą, ze mam w szyi takie coś, nie chcą słyszeć o przyjeciu na oddział /w maju pani doktor juz w trakcie badania wstepnego po przyjęciu do szpitala kazała mi sie pakować i wracać -całe szczcęście ze mąż juz odjechał/ - musze za każdym razem dostarczać kwit od neurochirurga coi mi wolno robić, czyli zeby szyi nie ruszać.
Różnie zatem bywa z tym obchodzeniem konieczności zabiegu i to nie Ciebie, Irku, wyganiamy z naszego kącika. Mnie denerwuje gdy ktoś bez znajomości nas i naszych przypadków poucza nas i to w sposób jak dla mnie nie do przyjęcia.
Jesli chodzi o Ciebie, to podziwiam Twój upór i biorę z Ciebie przykład w walce z lędzwiowym czortem.
Swoja droga zastanawiam sie co maja w głowach niektórzy ludzie po operacjach.
Był w szpitalu, do którego ostatnio zawędrowałam, facet, który sobie skoczył na główke do wody. Wymienili mu dwa kręgi, pousuwali odłamki z rdzenia i przywieżli wprost na oddział rehabilitacyjny. Miał tu pozostać okolo 3 miesięcy. Fakt, ze po wypadku pozostał mu tylko lexiutki niediwład nogi i facet pewnie poczuł się jak młody bóg, bo po dwóch tygodniach wypisał się. Wrócił do pracy, a pracuje jako tynkarz. Ciekawe co będzie z nim za kilka chwil. Szkoda takich leczyć
Któraś z dziewczyn na poprzedniej stronie pisała o uczuciu umierania podczas narkozy. To w większości wypadków normalka, to ostatnie uczucie, ze sie dusisz i umierasz. Ja to przeszłam wielkorotnie.
----------
a'propos mojej sytuacji
"czekałem w kolejc do lekarza pięć miesięcy i teraz wiem, że czas leczy rany"
----------
Miłego dnia drogie Szyjki

Irku,
myslę podobnie jak Ty i jeśli chodzi o dcinek lęzwiowy. Mimo nawoływań lekarzy ze trzeba go ustabilizować, bo od poprzedniej operacji zrobił sie niestabilny i kto widzi mri tego odcinka, łapie sie za głowe, postanowiłam sie nie dac tak szybko. I działa.
Niestety, w szyi mam silny ucisk na rdzeń i tu już rehabilitacja nic nie daje, zresztą oprócz mrozenia i laseru nikt mi nie zaordynuje na to innych zabiegów ani gimnastyki. Kilka miesiecy temu po drugim zabiegu aqwawibron /czy jakos tak/ dostałam regilarnego ataku padaczki i dobrze ze tylko na tym sie skończyło. Zreszta gdy lekarze kwalifikujący na rehabilitację Ls widzą, ze mam w szyi takie coś, nie chcą słyszeć o przyjeciu na oddział /w maju pani doktor juz w trakcie badania wstepnego po przyjęciu do szpitala kazała mi sie pakować i wracać -całe szczcęście ze mąż juz odjechał/ - musze za każdym razem dostarczać kwit od neurochirurga coi mi wolno robić, czyli zeby szyi nie ruszać.
Różnie zatem bywa z tym obchodzeniem konieczności zabiegu i to nie Ciebie, Irku, wyganiamy z naszego kącika. Mnie denerwuje gdy ktoś bez znajomości nas i naszych przypadków poucza nas i to w sposób jak dla mnie nie do przyjęcia.
Jesli chodzi o Ciebie, to podziwiam Twój upór i biorę z Ciebie przykład w walce z lędzwiowym czortem.
Swoja droga zastanawiam sie co maja w głowach niektórzy ludzie po operacjach.
Był w szpitalu, do którego ostatnio zawędrowałam, facet, który sobie skoczył na główke do wody. Wymienili mu dwa kręgi, pousuwali odłamki z rdzenia i przywieżli wprost na oddział rehabilitacyjny. Miał tu pozostać okolo 3 miesięcy. Fakt, ze po wypadku pozostał mu tylko lexiutki niediwład nogi i facet pewnie poczuł się jak młody bóg, bo po dwóch tygodniach wypisał się. Wrócił do pracy, a pracuje jako tynkarz. Ciekawe co będzie z nim za kilka chwil. Szkoda takich leczyć
Któraś z dziewczyn na poprzedniej stronie pisała o uczuciu umierania podczas narkozy. To w większości wypadków normalka, to ostatnie uczucie, ze sie dusisz i umierasz. Ja to przeszłam wielkorotnie.
----------
a'propos mojej sytuacji
"czekałem w kolejc do lekarza pięć miesięcy i teraz wiem, że czas leczy rany"
----------
Miłego dnia drogie Szyjki, Ania

Witaj, Mewa! Rzadko coś tu piszę, ale czytam codziennie. Jestem w podobnej sytuacji jak Ty. Dyskopatia C5-C6-C7, ucisk na nerwy i rdzeń, rwa ramienna , mielopatia. Termin zabiegu w Krakowie na 13 września. Przez 3 miesiące próbowałam Mc Kenziego - dramat. Ból, zawroty głowy, omdlenia. Z dnia na dzień było coraz gorzej. Rehabilitantka załamała ręce. Po manipulacjach masażysty było jeszcze gorzej. Dwóch neurochirurgów i neurolog odradzali jakiekolwiek działania, bo, jak twierdzili, to tylko może pogorszyć mój stan. Czekam na wrzesień i boję się coraz bardziej. A jak coś się nie uda? Pozdrawiam serdecznie wszystkich czekających ze strachem.
Ela