A kolega Tltester to tu jeszcze zagląda?
Napisz coś jak tam z powrotem do zdrowia?
Spokojnej nocy życzę

Okres pooperacyjny to sprawa indywidualna ja po wyjściu ze szpitala funkcjonowałam bez żadnych leków...no raz wzięłam pyralginę każdy ma też inny próg bólu, mnie coś tam bolało ale bez dramatu specjalnego...poza tym ja nosiłam kołnierz przez 5 tygodni więc też inaczej wtedy się funkcjonuje bo jednak nie ruszasz za bardzo głową... rehabilitacja to też sprawa indywidualna - na pewno nie ma się co spieszyć, minimum 3 mc trzeba raczej odczekać - ja dopiero wtedy dostałam zezwolenie od neurologa, ale przez epidemie nie było gdzie Dopiero w połowie lipca zaczynam zabiegi więc właściwie ponad 7 mc po operacji. Funkcjonuje w miarę normalnie, staram się nie dźwigać, nie wieszam póki co firanek... gotuję, sprzątam, odkurzam, trzymam blender/mikser - chociaż to podobno niewskazane, chodzę z kijkami nordic walking. Każdy dochodzi do siebie po operacji w swoim tempie - organizm da Ci na pewno znać, że przeginasz

Dziękuję. Pocieszająca jest dla mnie twoja opinia

Drodzy poproszę Was o opinię w co powinnam się zaopatrzeć do szpitala?- branie pewnie rozpinane, żeby przez głowę nie przekładać, kołnierz ortopedyczny? - podpowiedzcie proszę. I pytanie jak np. z myciem głowy? domyślam się, że nie można ruszać szyją jakiś czas

MOJA LISTA WYGLĄDAŁA TAK:
ŁADOWARKA
Grupa krwi
Hbs
Rezonans
Badania wszystkie
Skierowanie do szpitala
Tabletki i spray na gardło
Słomki do napojów
Kubek i sztućce
Woda niekapek + zwykła w butelce dużej
Musy w tubce
Suchy szampon
Klapki, ręcznik (mały i duży) żel, szare mydło, szczoteczka i pasta, papier toaletowy, ręcznik papierowy, mokre chusteczki, piżama rozpinana, szlafrok, pończochy okolooperacyjne (ja mam żylaki)
KOŁNIERZ !!!
DOWÓD OSOBISTY
NIP ZAKŁADU PRACY
Drobniaki do automatu
Poduszka ortopedyczna
Pieluchomajty SKARPETY
Krem do rąk
Krem do twarzy
Pomadka do ust
Słuchawki

Jeśli chodzi o mycie głowy...mi przez pierwsze 2 tygodnie mył mąż - siadałam pod prysznicem i nie ruszałam głową...i tu nawet nie chodzi o ruchy głową, tylko nie powinno się podnosić rąk do góry więc raczej ciężko umyć samemu Kołnierz do mycia zdejmowałem, wiem że niektórzy tego nie robią no ale ja sobie tego nie wyobrażam A będziesz musiała nosić kołnierz ? Bo różne są szkoły - ja nosiłam a Aga nie

bardzo dziękuję bo o niektórych rzeczach nie pomyślałam :*** pieluchomajtki??? cewnikują w ogóle do tej operacji? dostałam informację że będę nosiła ok 3 tyg.

Sorki...pieluchomajtki ja brałam bo miałam mieć akurat okres i oczywiście dostałam zaraz jak wstałam z łóżka ale założyłam je do operacji na wszelki wypadek - jakbym dostała podczas leżenia cewnika nie zakładają...chyba że nie ma moczu, czyli coś tam nie pracuje (mięśnie ??) to wtedy zakładają cewnik...ale to już po operacji - tak słyszałam...

Witajcie. Nazywam się Daniel i mam 29 lat. Mam dyskopatię w odcisku szyjnym C6-C7 z uciskiem na rdzeń, stenoza kanału kręgowego 7mm. Wszystko rozpoczęło się w listopadzie ubiegłego roku. Nagle pod prysznicem podczas unoszenia ręki do góry coś chrupło i przeszył mnie niewyobrażalny ból, który trwał około miesiąca. Tułałem się po lekarzach aż w końcu postawiono wcześniej wspomnianą diagnozę w lutym tego roku. Skierowanie na operacje w trybie pilnym, miałem być przyjęty do szpitala z dnia na dzień. Objawy na tamten moment trochę ustąpiły, pozostało natomiast osłabienie mięśni prawego ramienia i wyraźny ubytek mięśnia tricepsu. (Jestem osobą mocno wysportowaną więc ubytek jest widoczny na pierwszy rzut oka) Bardzo bałem się operacji więc lekarz dał mi czas na oswojenie się z decyzją i zadeklarował się przyjąć mnie jak tylko będę na to gotowy. Później jak sami wiecie wybuchła pandemia, która wywróciła wszystko do góry nogami (mój oddział został zamknięty). Na chwilę obecną czekam na operację, która ma odbyć się 10 sierpnia tego roku. Mam do was pytanie, czy odczuwaliście problemy psychiczne przy dyskopatii? Ja od około 3 tygodni czuję się strasznie otępiały, mam problemy z pamięcią krótkotrwałą i szaleje mi błędnik. Mdli mnie i czasami wydaje mi się jakbym miał np. skrzyżowane nogi mimo tego, że są ułożone prosto. Dodatkowo czuję jakby mój wzrok uległ pogorszeniu, ciężko to opisać. Strasznie się tego boję, bo o ile ból był do wytrzymania, osłabiona ręka do zaakceptowania, tak z tymi objawami nie potrafię normalnie funkcjonować. Do niedawna byłem osobą, która załatwiała 10 spraw na raz, trenowałem 5 dni w tygodniu sporty siłowe, pływanie, bieganie, rower, krótko mówiąc byłem bardzo aktywny fizycznie. Teraz większość dnia spędzam na kanapie myśląc o operacji i problemie który mnie spotkał.

Daniel, łącze się z Tobą w bólu i strachu. Mam dokładnie taki sam stan. Dobijają mnie wszyscy dookoła mówiąc, że taka młoda , a już operacja kręgosłupa, żeby się nie zgadzać bo to już masakra.... a lekarz mówi, żeby operować- duży ucisk na rdzeń kręgowy. i nie wiem kogo słuchać co robić..... strach ogromny czy operacja się uda- mam małe dziecko.