Jeszcze chwila i już pewnie dostaniesz swoje łoże ja już po wymazie, Pani mnie połaskotała w nosie Kasiu jak samopoczucie?

Tak sobie. Dziwnie jest bo mało personelu, mało pacjentów. Mam już pokój,nie można wyjść z oddziału więc kawa i inne rzeczy z automatu to tylko jak salowa przyniesie. Dobrze że wzięłam herbaty chociaż, z socjalnego można korzystać. Ale kawy nie mam i to już boli Daagula popakuj sobie kawę i herbatę. Wody też wzięłam mało, liczyłam na sklepik a tu lipa. Miałam badanie krwi o egk. Czekam na rozmowę z anestezjologiem.

Miało być i ekg

Dzień dobry,
Nie zaglądałam tutaj przez kilka dni, dzisiaj wchodzę a tu Kasia już w szpitalu, Daagula w zasadzie jedną nogą też . Dziewczyny niedługo będziecie się cieszyć, że macie to za sobą, a stres i nerwy to normalna rzecz przed operacją. Trzymam za Was kciuki i dawajcie znać co i jak

No to mamy niezłą kumulację na forum, bo i ja jutro się kładę : - ) Miałem po drodze przygody, bo pierwszy termin przełożony przez zamknięcie oddziału, a dzisiaj też dostałem telefon, że mój operator jest chory. Wziąłem zastępcę w ciemno, żeby nie czekać kolejnych miesięcy na zabieg. Ja w ogóle po cichu nastawiam się na powrót do pracy po 1-1.5 miesiąca - to realne?

Hej Nataleo. Jakoś tak wszystko przyspieszyło ;) nerwy są, nie powiem. Szczególnie jak już się wypełnia te wszystkie zgody i formularze.
A jak u Ciebie?
Mateusz a co będziesz miał robione?

Na pewno C6-C7, a być może też jeden wyżej. W C6-C7 jest mocny nacisk na rdzeń, w jednym wyżej zwężenie i nacisk na przestrzeń buforową, powiedziano mi, że to czy będą robione oba będzie już zależało od operatora. Osobiście chyba mam nadzieję, że zrobią oba : - )

Mateusz, masz rację. Lepiej niech robią dwa poziomy. Ja miałam zrobiony tylko C6/c7, poziom wyżej już miałam protruzje i teraz mi się to odezwało, ale to już decyzja lekarza, który będzie Cię operował oczywiście.
Kasiu, u mnie weekend był trochę gorszy, ale tak jest cały czas-raz lepiej, raz gorzej. Myślę, że dobrze to znasz . Tak sobie myślę, że naprawdę macie szczescie, że będziecie teraz operowani. Mój ojciec w zeszłym tygodniu dostał diagnoze- rak inwazyjny pęcherza moczowego, potrzebuje być operowany na cito, ale oddział zamknięty, jego lekarz rozkłada ręce. Miał się kontaktować z jakimś kolega po fachu, żeby może w innym szpitalu go przyjęli, ale póki co nie dzwoni. Nawet na chemię narazie nie może się dostać, bo wszędzie kolejki, albo nie przyjmują. Przecież to jest jakiś dramat. Leczą tylko covida, a reszta to co? Ma umierać? Wybaczcie, trochę zboczylam z tematu szyjek, ale jestem po prostu wściekła na cały system, możemy tylko siedzieć i czekac.

Nataleo masz rację, przez tego wirusa cierpi masę ludzi którzy naprawdę potrzebują pomocy a nie mogą jej otrzymać. Dla mnie to nie zrozumiałe... No to faktycznie się tu poruszenie zrobiło z tymi zabiegami ale jak to się mówi "w kupie raźniej" także damy radę A za kilka miesięcy zapomnimy o wszystkim

Nataleo, przykro mi z powodu taty. Masakra z tym covidem, ale próbujcie moze w innych ośrodkach, warto spróbować, może sie dostaniecie.
Kasiu, super, że juz się zalogowalas na salu. Pierwsze koty za płoty. Mogę Ci podpowiedzieć, zeby przetrwać noce w szpitalu poproś pielęgniarki o tabletkę na spanie, dają z reguły hydroxyzyne, wiec jest ok. Będziesz spać jak dziecko a nie myśleć przez całą noc o tym co cię czeka
Mateusz, masz dobrą wiarę w szybki powrót do sprawnosci Muszę chyba Cię jednak przystopować, jestem 7 tygodni po zabiegu i szczerze mówiąc to jeszcze ograniczeń jest sporo. Pamietaj, że implanty kostnieja ok 6-8 miesiecy. Jesli przesadzisz za bardzo może to sie odbić na Tobie. Sam zobaczysz po zabiegu, ale musisz uważać. Ja dopiero od tygodnia odpuściłam leki przeciwbólowe