Mieszkam w Rybniku i dziś w naszej regionalnej telewizji (katowickiej) był program o takim właśnie śpiochu jak nasi.
Był górnikiem, ma żonęk(wspaniałą) i dwoje dzieci. Leży w jakimś hospicjum już 3 lata.
Chodzi mi o to, że jego koledzy z pracy nie zapomnięli o nim. Oddają mu swoje kartki na żywność. Ona zasuwa na nocki do roboty,dzieci same w domu, ale jakoś daje rade, jeżdzi do niego 50km, ale walczy dalej.
I jak tak na to patrzyłam to łzy same leciały, poprostu wiem, jak ona cierpi, choć mój przypadek jest inny, bo ja mam brata w śpiączce, jest ode mnie b. daleko i dlatego jest mi tak ciężko, bardzo ciężko.
Byłam z nim bardzo związana, a teraz mogę się tylko modlić i podtrzymywać moich najbliższych na duchu. Tyle tylko, powiecie to też jest pomoc. A ja się czuję taka bezsilna i tyle. Ala

Mieszkam w Rybniku i dziś w naszej regionalnej telewizji (katowickiej) był program o takim właśnie śpiochu jak nasi.
Był górnikiem, ma żonęk(wspaniałą) i dwoje dzieci. Leży w jakimś hospicjum już 3 lata.
Chodzi mi o to, że jego koledzy z pracy nie zapomnięli o nim. Oddają mu swoje kartki na żywność. Ona zasuwa na nocki do roboty,dzieci same w domu, ale jakoś daje rade, jeżdzi do niego 50km, ale walczy dalej.
I jak tak na to patrzyłam to łzy same leciały, poprostu wiem, jak ona cierpi, choć mój przypadek jest inny, bo ja mam brata w śpiączce, jest ode mnie b. daleko i dlatego jest mi tak ciężko, bardzo ciężko.
Byłam z nim bardzo związana, a teraz mogę się tylko modlić i podtrzymywać moich najbliższych na duchu. Tyle tylko, powiecie to też jest pomoc. A ja się czuję taka bezsilna i tyle. Ala

Czytam systematycznie wszystkie wiadomości.Jak się okazuje jest spora grupa ,,walcząca" o swoich najbliższych.Ja dalej przebijam się przez biurokrację.Jutro mam sprawę sądową o ubezwłasnowolnienie męża.Mam nadzieję,że w miarę sprawnie to pójdzie i będę mogła dalej poczyniać starania o przywóz tutaj.Wydaję majątek na telefony ,po prostu chciałabum, aby było już ...po wszystkim.Rudan

Marychaj, nawet nie wiesz jak się cieszę, kurcze super!
Pozdrawiam Was bardzo mocno
Kasia

Rudan trzymam kiuki i nie przejmuj sie dziwnymi pytaniami w sadzie, oni tak musza, to bardzo bolesne ale konieczne, trzymaj sie.
pozdrawiam
Megi

dzisiaj mija tydzień od wypadku Krzyśka. Właściwie to mogę powiedzieć, że jest przytomny, tylko jeszcze nie do końca zorientowany co do siebie i otoczenia. dzisiaj chwile z nim rozmawiałam przez telefon. zaczal jesc i pic sok z butelki. z jedzeniem to jest tak, ze jest karmiony. mowi, chociaz nie do konca logicznie. Np. dzisiaj ciągle pytał się swojej mamy o mnie, nazywając mnie przy tym swoją żoną. Nie wiem, może wpływ na to miał fakt, że w dzień wypadku rozmawialiśmy o śłubie. czasem jakby się wyłączał, ale np telefon sam sobie przełożył do prawego ucha (zawsze tak go trzyma) i denerwował się, jak mama mu go poprawiała. zadaje też logiczne pytania: np. pytał mnie gdzie jestem i kiedy tam będę. jak zapytałam, czy podoba mu się mój miś, to odpowiedział, że mu się podoba. tak jakby powoli wszystko wracało do normy. wiem, że to wymaga czasu. Właśnie, w piątek będę u niego i myślę, że go troche zmusze do wiekszego wysilku, bo teraz by tylko spał. to dobry pomysł? wiem, że mama mu troche pobłaża, ustępuje. a to chyba nie jest dobre wyjście. zresztą sama nie wiem, nie chcę przedobrzyć.
Mori

Mori, to dopiero tydzień, sen jest zbawienny w początkowej fazie od zdarzenia, jeszcze mu trochę pofolguj. U Was jest inna sytuacja, niż u większości nas. Ja mu też bym troszeczkę pofolgowała, nie mówię, że na stałe.

Rudan, trzymam kciuki. U nas ta sprawa ciągnęła się 11 miesięcy, ale u nas jest inna sytuacja prawna. W dalszym ciągu instytucje różnie nas traktują, jak im wygodnie, to traktują nas jak obcych, a jak wygodnie im żebyśmy byli rodziną, to jak rodzinę. Czasami nie wiadomo czy się śmiać, czy płakać.

Kasia - dawno Cię nie czytałam - pozdrawiam - Marychaj

Masz racje MarychaJ, to dopiero tydzień, on jeszcze odczuwa skutki wypadku, jeszcze jest poobijany i obolały. Najważniejsze, że się obudził. No i z każdym dniem jest coraz lepiej, ale zdaje sobie sprawę, że musi minąć trochę czasu.
Pozdrawiam serdecznie.
Mori

Hej. Dobry reportaż. Pokazuje jak u nas jest "pięknie"