Nazwa padaczka, odnosi się z punktu widzenia neurologa, dokładnie do procesu chorobowego, który ma różną etiologię i wspólny obraz kliniczny.
Idiopatyczna padaczka częściowa występuje w większości przypadków w okresie dziecięcym, a co ważne mamy tutaj do czynienia z obciążeniem genetycznym. W większości przypadków charakteryzuje się dobrym rokowaniem i dobrą reakcją na podawane leki.
Padaczki pierwotnie uogólnione dotyczą głównie okresu niemowlęcego oraz wczesnego dzieciństwa. Napad padaczkowy pojawia się na skutek uszkodzenia mózgu na pewnym etapie dojrzewania. W większości przypadków rozwój dziecka jest nieprawidłowy a kontrola napadów niemożliwa.
fot. pantherstock
Wśród często występujących zespołów padaczkowych, wymienia się:
- Zespół Lennoxa - Gastauta, który jest charakterystyczny dla okresu dziecięcego. Wśród objawów dominują opóźniony rozwój umysłowy, występowanie napadów tonicznych, mioklonicznych, atonicznych oraz napadów nieświadomości a także widoczne zmiany w zapisie EEG.
- Zespół Westa, który występuje stosunkowo rzadko, a początek napadów to 3-12 miesiąc życia. Wśród objawów charakterystyczne są m.in.: opóźniony rozwój psychoruchowy, widoczne zmiany w EGG oraz kurcze dziecięce. Rokowanie w tym zespole jest najczęściej niepomyślne.