oczywiście Karolinko i czekam na Ciebie

Dorotko cos nie cos na temat relaksacji
RELAKSACJA
Czyli urlop w pigułce i odnowa biologiczna bez wysiłku.
Relaksacja, czyli stan poprzez wizualizacje albo koncentracji na oddechu który wywołuje w nas odpręźenie mięśni, uwolnienie umysłu, charmonizacje i stan Alfa.Relaksacja daje nam czas na przyśpieszoną regeneracje, uporządkowanie myśli i spraw codziennych. Odczucie wewnetrznego spokoju, harmonizacje całego systemu nerwowego. Taki czas można porównać do 8 godzin najbardziej regenerującego snu albo do 3 dni intensywnego odpoczynku.
Relaksacja osiągana podczas medytacji może mieć wiele poziomów.Może to być relaksacja układu mięśniowego - najbardziej podstawowa, kiedy to odczuwamy, że nasze mięśnie są ciężkie. Poczucie ciężaru mięśni odpowiada stanowi rozluźnienia - jest to najbardziej podstawowa i wstępna relaksacja.
Dalszym krokiem może być to relaksacja układu wegetatywnego (np. narządów trawiennych), kiedy odczuwamy fizyczne ciepło w rożnych częściach ciała. O ile odczucie ciężaru było wyrazem rozluźnienia układu motorycznego (relaksacja mięśni), to odczucie ciepła wiąże się z rozluźnieniem układu wegetatywnego (relaksacja psychofizyczna) - mięśni poszczególnych organów wewnętrznych, które nie są bezpośrednio zarządzane świadomą wolą.
Kolejnym stopniem jest relaksacja emocjonalna, kiedy osiągamy łatwość w wywoływaniu w wyobraźni przyjemnych wyobrażeń i obrazów. Po rozluźnieniu mięśni, uspokojeniu oddechu, odczuciu ogólnej ciepłoty w ciele (lub lokalnie w wybranych partiach) zazwyczaj łatwo przychodzi nam rozluźnianie się (uwalnianie od napięć) poprzez wyobrażanie sobie jakichś przyjemnych scenerii natury.
Możemy np. wyobrażać sobie, że leżymy na plaży i słyszymy szum fal, wygrzewamy się do słońca, dotykamy całym ciałem przyjemnego, ciepłego piasku itd. Możemy wyobrażać sobie piękno lasu i śpiew leśnych ptaków itp.
Istotne jest to, że obrazy w naszej wyobraźni mogą pogłębiać poziom naszego rozluźnienia. Wewnętrzne obrazy bardzo silnie wpływają na nasze emocje i tego typu rozluźnianie się podczas wyobrażania sobie przyjemnych scenerii mają silne działanie terapeutyczne. Dlatego relaksacja emocjonalna jest znacznie łatwiejsza dzięki zastosowaniu gry wyobraźni. Wyobraznia pokierowana przez terapeute jest bardzo efektywna i daje cudowne rezultaty.
Trening Autogenny
Trening autogenny (lub autogeniczny) jest metodą opracowaną przez J.H. Schultza łączącą autosugestię w stanie zwężonej na skutek koncentracji uwagi świadomości z ćwiczeniami regulacji funkcji cielesnych i wegetatywnych. Autor nazywał go też "skoncentrowanym odprężeniem".
Ponad pół wieku temu Johannes Heinrich Schultz (1884-1970) wprowadził trening autogenny do terapii (od greckiego auto "sam", genesis "powstanie"). Uczony ten był z wykształcenia dermatologiem i dopiero później zainteresował się neurologią i psychoterapią. J. H. Schultz niezmordowanie pracował aż do śmierci. Mimo że od dzieciństwa był słabego zdrowia, dożył 86 lat, niczym żywy dowód skuteczności opracowanej przez siebie metody.
Schultz doszedł do treningu autogennego przez hipnozę. Pracując we wrocławskim Instytucie Hipnozy zauważył, że hipnotyzowani stale przeżywali dwa typowe stany: ciężar i ciepło w różnych częściach ciała, co interpretował jako początek "przełączenia" w wegetatywnym systemie nerwowym. Z wcześniejszych prac swoich kolegów Schultz wiedział, że takie przełączenie może być spowodowane przez samego pacjenta. Dało mu to podstawy do opracowania metody treningu autogennego (TA). W 1932 r. wydał książkę tłumaczoną na wiele języków pod tytułem "Trening autogenny - samoodprężenie przez koncentrację". Praca ta spotkała się z dużym zainteresowaniem opinii publicznej
Trening oddziałuje na organizm i życie psychiczne ćwiczącego, który wyzwala u siebie reakcję odprężenia i koncentracji. Te z kolei przestrajają pracę organizmu wywołując mniej lub bardziej trwałe zmiany w reakcjach fizjologicznych organizmu i obrazie siebie. Stosuje się także proste formuły autosugestii.

Czy doznałeś kiedyś stanu pełnego i głębokiego odprężenia, błogiego relaksu? Poznaj metodę, dzięki której osiągniesz taki stan w kilka minut.
W ten sposób pozbędziesz się wszystkich napięć a stres zniknie jak ręką odjął. Wystarczy tylko kilkunasto minutowe ćwiczenie relaksacyjne i poczujesz się doskonale.
Na początek jednak zrób mały eksperyment:

Usiądź na krześle pochylony do przodu i skulony. Napnij swoje ciało i przyjmij taką pozycję ciała, jak byś się właśnie stresował. Przyjmij zmartwiony grymas na twarzy i zacznij szybko i płytko oddychać. Pomyśl teraz o czymś stresującym. Wyobraź to sobie i wczuj się w to wyobrażenie tak, aby poczuć stres. I teraz nagle zmień fizjologię swojego ciała – usiądź jak najwygodniej możesz, odpręż swoje mięśnie, uśmiechnij się i zacznij głęboko oddychać. Z zamkniętymi oczami nadal myśl o tej stresującej sytuacji. Czy coś się zmieniło?
Niech zgadnę, stres zniknął? Całkowicie?

Jak wiesz, to negatywne myśli wywołują uczucie stresu. To jak myślisz o tym co Cię czeka determinuje to w jakim stanie emocjonalnym jesteś. Stres to reakcja czysto fizjologiczna, czyli napięcie mięśni i wydzielanie kortyzolu, hormonu stresu. Wychodzi więc na to, że myśli powodują określoną reakcję organizmu. Jednak właśnie doświadczyłeś, że…
Działa to też w drugą stronę. Zmiana fizjologii ciała zmienia Twoje emocje i sposób myślenia.

Nie jesteś wstanie stresować się, gdy wszystkie mięśnie Twojego ciała są rozluźnione. Tak więc poprzez relaksowanie swojego ciała jesteś wstanie pozbyć się negatywnych i stresujących myśli z Twojej głowy. Tym razem więc nie będziemy pracować z umysłem, aby zmienić to jak się czujesz. Będziemy pracować z fizjologią Twojego ciała, aby zmienić Twoje emocje i myśli.
Właśnie tym zajmuje się relaksacja Jacobsona. Stworzył ją Edmund Jacobs w latach 20-tych dwudziestego wieku zakładając, że odprężenie psychiczne powinno wynikać z odprężenia fizycznego.
„Zaniepokojony umysł nie może istnieć w zrelaksowanym ciele” – Edmund Jacobson
Ćwiczenie relaksacji Jacobsona pozwoli Ci znacznie obniżyć poziom stresu i napięcia w ciągu dnia. Zwiększy się Twoja koncentracja i umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Będziesz bardziej odprężony i spokojny. Jeśli będziesz ćwiczyć regularnie, efekty te po około dwóch tygodniach będą się utrzymywać nie tylko na jakiś czas po ćwiczeniu, ale już przez cały dzień, codziennie. Pozytywne efekty tego typu ćwiczeń relaksacyjnych są bardzo wyraźne więc szybko je zauważysz.

Relaksacja Jacobsona
Relaksacja Jacobsona to bardzo proste ćwiczenie. Polega ono na napinaniu na kilka sekund konkretnych mięśni w ciele a następnie ich rozluźnianiu. W ten sposób masz za zadanie „przerobić” każdą grupę mięśni w ciele. Za każdym razem gdy będziesz rozluźniał napięcie daj sobie kilka sekund aby zwrócić uwagę jak niezwykle przyjemne jest to uczucie, gdy do Twojego ciała wkrada się stan relaksu i odprężenia.
Zanim dostaniesz konkretne instrukcje jak ma przebiegać ćwiczenie krok po kroku, kilka wskazówek:
- Ćwiczenie powinno trwać około 20 minut. Staraj się ćwiczyć raz dziennie. Jeśli nie masz takiej możliwości, ćwicz co drugi dzień. Zawsze możesz po prostu wstać trochę wcześniej, aby mieć czas na relaksację.
- Zadbaj o to aby nikt Ci nie przeszkadzał. Jeśli mimo to są w Twoim otoczeniu jakieś hałasy, włącz spokojną muzykę lub skocz do apteki i zaopatrz się w stopery.
- Znajdź wygodne miejsce. Możesz się położyć na łóżku lub usiąść na wygodnym fotelu. Ułóż się tak, aby Twoje ciało mogło się całkowicie rozluźnić. Jeśli jesteś zmęczony, raczej nie kładź się na łóżku, ponieważ możesz zasnąć. Najprzyjemniejsze jest świadome doświadczanie uczucia głębokiego relaksu, bez zasypiania.
- Nie martw się o to czy Ci wychodzi czy nie. Po prostu się relaksuj. Odpuść jakiekolwiek myśli i oczekiwania odnośnie tej techniki. Nie próbuj się zrelaksować na siłę, nie walcz ze swoimi myślami, po prostu odpuść i odpręż się.
- Jeśli podczas ćwiczenia Twoje myśli Ci gdzieś uciekną, nic się nie stało. Spokojnie wróć do wykonywanego ćwiczenia. Zobaczysz, że wraz z praktyką będzie Ci to wychodzić coraz lepiej. Będziesz osiągać coraz głębsze stany odprężenia w coraz krótszym czasie.
- Napinaj mięśnie na około 5 sekund. Przez ten czas trzymaj określone mięśnie napięte- dosyć mocno, lecz bez przesady. Po tym czasie puść i poczuj jak mięsień się rozluźnia. Daj sobie 10 sekund na odczucie zrelaksowanego mięśnia.

A oto jak ma przebiegać ćwiczenie. Przeczytaj poniższe instrukcje dwa lub trzy razy i do dzieła.
1. Na początku weź dwa głębokie wdechy. Powietrze wydychaj powoli. Zaciśnij teraz pięści obu rąk. Poczuj napięcie, przytrzymaj na około 5 sekund… i odpuść. Daj sobie chwilę aby zwrócić uwagę na przyjemne uczucie odprężenia w tym miejscu.
2. Napnij wszystkie mięśnie obu rąk przyciskając przedramię do swoich barków. Przytrzymaj… i odpuść.
3. Napnij swoje barki. Przytrzymaj napięcie… i rozluźnij je.
4. Podnieś swoje brwi i zmarszcz czoło. Przytrzymaj… i odpuść.
5. Zaciśnij powieki i napnij wszystkie mięśnie wokół oczu. Napinaj je przez chwilę… i odpuść.
6. Zaciśnij mocno zęby jednocześnie przyciskając silnie język do podniebienia. Przytrzymaj… i zrelaksuj je.
7. Skieruj głowę do tyłu i napnij tylne mięśnie swojej szyi. Poczekaj chwilę… i odpuść. Ten punkt wykonaj dwukrotnie, ponieważ mięśnie szyi zwykle są najbardziej napięte.
8. Napnij mięśnie swoich pleców. Przytrzymaj… i odpuść.
9. Weź głęboki wdech, przytrzymaj powietrze i napnij mięśnie klatki piersiowej. Przytrzymaj, i razem z wydychanym powietrzem rozluźnij te mięśnie.
10. Napnij mięśnie swojego brzucha. Przytrzymaj… i odpuść.
11. Napnij mięśnie swoich pośladków. Przytrzymaj… i rozluźnij je.
12. Zaciśnij mięśnie Twoich nóg. Najpierw ud, następnie łydek. Przytrzymaj… i odpuść.
13. Napnij mięśnie stóp kierując palce w kierunku Twojej twarzy. Przytrzymaj… i zrelaksuj je.
14. Skurcz palce u stóp, silnie napinając mięśnie tam się znajdujące. Przytrzymaj… i odpuść.
15. Odczuj świadomie stan w jakim znajduje się Twoje ciało. Poczuj głębokie odprężenie, w którym się znajdujesz. Jeśli jeszcze jakiś mięsień jest choć trochę napięty- zaciśnij go mocno i odpuść.
16. Ciesz się tym przyjemnym stanem przez kilka minut wizualizując sobie, że jesteś na plaży, w lesie lub na łące. Skup się teraz na tej wizualizacji, widząc, słysząc i czując to wyobrażenie. Po kilku minutach weź głęboki oddech i wstań, kończąc to ćwiczenie.

Regularnie ćwicząc w ten sposób zauważysz ciekawe dodatkowe efekty. Po jakimś czasie nauczysz się odczuwać swoje mięśnie i będziesz mógł świadomie je rozluźniać- już nawet bez uprzedniego napinania. Dokładnie tak jak teraz możesz napinać jakiekolwiek mięśnie w swoim ciele, wysyłając sygnał z mózgu do mięśnia, w ten sam sposób będziesz umiał je odprężać. To jest umiejętność, którą można wyćwiczyć.
Później będziesz mógł ją wykorzystywać nie tylko ćwicząc relaksację ale również w ciągu całego dnia. Wykonując różne czynności nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego, jak wiele mięśnie w Twoim ciele jest napięte. Zazwyczaj napina się dużo więcej mięśni, niż jest to potrzebne. Dlatego na przykład czytając książkę niech pozostaną napięte mięśnie potrzebne tylko do tej czynności. Wszystkie pozostałe części ciała możesz rozluźnić. Dzięki temu Twój organizm będzie zużywał mniej energii. Ponadto będziesz czuć się bardziej zrelaksowany i a Twoja koncentracja znacznie się wyostrzy.

Zachęcam Cię do przećwiczenia tego najszybciej jak jest to możliwe. Zyskasz nowe doświadczenie i jestem pewien, że będziesz używać tej techniki często. Relaksacja Jacobsona to inwestycja w życie pozbawione jakiegokolwiek stresu. Skoro możesz czuć się spokojny i odprężony, dlaczego by nie spróbować?

Powiem ci Dorotko ze chyba sama sprobuje tej metody:)

Dzieki Dorotko za odpowiedz, Ty masz zbyt czesto ataki migreny, nawet dwa razy w miesiacu to za duzo. Mnie lekarz rodzinny zapisuje stale opiaty - hydrocodone ale te srodki moga uzalezniac, likwiduja bol szybko bo paralizuja te czesc mozgu odpowiedzialna za bole migrenowe, ale przeciez nie lecza przyczyny tylko skutki.
Sprobuje relaksacji juz podczas czytania napinalam miesnie i puszczalam, ale to trzeba spokojnie bez komputera bo trzeba wyluzowac sie i o niczym nie myslec, tylko o rozluznianiu miesni.Slabo czuje sie po wczorajszym napadzie , chwieje sie nawet od slabego wiaterku.Zycze poprawy , Jagoda

Karolinko uważam to co znalazłaś za rewelację ,oczywiście to wypróbuję ,nigdy bym nie przypuszczała że to takie proste o ile się wie jak to zrobić ,tu opisałaś to idealnie
Jagoda ..wiem jak się możesz fatalnie czuć ,wyobrażam sobie,czy wspierasz się jakimiś ziołami czy może witaminami?
troszkę pomagają łagodzić objawy ,testowałam to na sobie niewiele co prawda może pomóc na stan po napadowy

Historia
Już w latach 60. XX wieku N. Miller udowodnił, że funkcje układu autonomicznego można modyfikować za sprawą tzw. warunkowania instrumentalnego. Rewolucja informatyczna lat 90-tych pozwoliła na dokładniejsze pomiary wskaźników fizjologicznych. Tym samym rozszerzono możliwości stosowania Biofeedback’u, dodając elementy wizualne jako informację zwrotną (zamiast pierwotnie stosowanego dźwięku). Biofeedback został wynaleziony w Stanach Zjednoczonych . Metodę stworzyli naukowcy Ośrodka Treningowego dla Astronautów (NASA). Obecnie staje się coraz bardziej popularnym narzędziem o szerokim zastosowaniu.
Wiele chorób zakłóca czynności ruchowe wyłączając normalny mechanizm regulujący te czynności (na różnych jego poziomach), lub zaburzając jego działanie . W zamkniętym obwodzie sterowania ruchami zasadniczą rolę odgrywa nieustanny dopływ informacji o aktualnej sytuacji na obwodzie , dzięki której możliwe jest dokonywanie niezbędnych korekt dotyczących przebiegu i szybkości ruchu, pozycji. Patologia w przepływie informacji wywołana chorobą doprowadza do przekazywania nieprawidłowych informacji, konsekwencją tego jest nieprawidłowe sterowanie ruchami.
Działanie biofeedback’u to ciągły odbiór różnych informacji poprzez odpowiednie narzędzia o zmianach stanu fizjologicznego, czyli o tym co dzieje się aktualnie z organizmem i jakie zmiany fizjologiczne w nim zachodzą, niezbędne do sterowania rozmaitymi aktami fizjologicznymi i przekazywania tych informacji do ośrodkowego układu nerwowego (na ogół za pośrednictwem receptora wzrokowego lub słuchowego (inna droga niż normalna) Dzięki temu można nauczyć się świadomie kontrolować i modyfikować funkcje, które normalnie nie są zależne od naszej woli (m.in. fale mózgowe,napięcie mięśni). Osiągalne są tylko wówczas, gdy mamy do czynienia z precyzyjnym pomiarem, właściwą jego prezentacją i możliwością postrzegania postępów w dążeniu do docelowego stanu.
Metoda ta wykorzystywana jest między innymi w psychologii, w medycynie, ale także w sporcie czy biznesie a także w życiu codziennym.
Biofeedback jest alternatywną formą terapii w stosunku do farmakoterapii. W niektórych schorzeniach ją zastępuje, w innych uzupełnia. Przewagą biofeedbacku jest to, że jest to metoda całkowicie bezpieczna, bez skutków ubocznych. Motorem skuteczności terapii jest silna wola i motywacja pacjenta.
Wskazania i metodyka
1. Zmniejszona siła mięśniowa, która wynosi o-1+
W przypadku jeśli pacjent nie odczuwa napięcia mięśni a napięcie występuje , należy mu ten fakt uzmysłowić wzrokowo i słuchowo. W końcowej fazie Skurczu możemy wzmocnić Skurcz za pomocą symulacji przy aktywnym udziale pacjenta , przy wzmocnieniu mięśnia na 2 odstawiamy stymulator.
2. Nie w pełni drożne szlaki nerwowe łuków odruchowych (zachowana łączność pomiędzy nerwami) należy uruchomić jak najwięcej dróg bocznych (wzrokowych i słuchowych) po poprawie funkcjonowania czynności trzeba utrudniać zadania czynnościowe ,poprzez wydłużenie czasu ich wykonywania , utrudnianie koordynacyjne .
3. Zaburzenia równowagi typu błędnikowego można zamienić na poczucie równowagi pod kontrolą wzrokową
4. Do korekcji wad postawy ciała w celu utrzymywania poprawnej postawy ciała poprzez długotrwała pracę mięśni posturalnych (m. brzucha, m. grzbietu, m. pośladkowe, m. obręczy lędźwiowej)
Zabiegi z wykorzystaniem biofeeback’u powinny być wykonywane 3 – 5 razy w dziennie przez 5 min z przerwami na odpoczynek.
Rodzaje biofeedbacku
Pierwowzorem do tego typu ćwiczeń były ćwiczenia przed lustrem, które ułatwiało poprawne wykonanie ruchu. Ich wadą był niedostatek dodatkowych informacji. Ćwicząc przed lustrem nie mamy np. informacji o układzie naszego ciała z tyłu czy z boku, ani też o pracy określonych mięśni. Widzimy tylko efekt ruchowy przez co możliwość ingerencji w trakcie niepoprawnie przebiegającego aktu ruchowego jest mniejsza.
EEG – feedback – jest jednym ze sposobów ułatwiania relaksacji, gdyż elektroencelofalogram może być jednym ze wskaźników rozluźnienia ogólnego. Wiadomo bowiem, że fale alfa występują podczas czuwania (przy zamkniętych oczach) i zanikają podczas snu. Zmiany wiec w zakresie tego rytmu są wykorzystywane zatem jako miernik relaksacji. Biopotencjały mózgowe, odprowadzone przy użyciu elektrod powierzchniowych (ułożonych w okolicy czołowej i potylicznej), zostają tu doprowadzone do urządzenia, które wyodrębnia rytm alfa i sygnalizuje wszelkie zmiany w tym względzie(poprzez zmianę częstotliwości dźwięku). W ten sposób ułatwiona jest więc nauka dowolnego rozluźniania.
EMG – feedback – jest techniką ukierunkowaną na stan mięśni. Elektromiografia jest bowiem kolejnym sposobem dostarczania dodatkowych (zastępczych) informacji o bierzącym stanie mięśni. Informacje te dotyczą pojedynczych mięśni lub grup mięśniowych. Wiadomo że w spoczynku nie występuje żadna aktywność bioelektryczna, a amplituda i częstotliwość biopotencjałów zarejestrowanych w trakcie zapisu EMG odzwierciedla stopień aktywności mięśnia. Tak więc podstawowe parametry biopotencjałów mięśniowych mogą służyć jako miernik relaksacji bądź aktywności określonych mięśni. Biopotencjały te odprowadzane są przy użyciu elektrod powierzchownych i doprowadzane do urządzenia ukazującego je w różnej postaci. Jest kilka możliwości, prawie zawsze powtarzającym się sposobem jest przetworzenie tych potencjałów na fale dźwiękowe, dzięki czemu głośnik urządzenia informuje pacjenta o stanie rozluźnienia(cisza) lub aktywności ćwiczonych mięśni. Ćwiczący ma za zadanie zwiększyć lub zmniejszyć aktywność bioelektryczną określonych mięśni co najłatwiej pokazać mu na ekranie oscyloskopu w postaci zapisu EMG. Pacjent musi zatem dokonać analizy obserwowanych zapisów (pod względem amplitudy i częstotliwości) i wprowadzać korekty – poprzez napinanie bądź rozluźnianie mięśni. Lepszy i łatwiejszy efekt daje obserwacja zapisu w postaci diagramów, którą to możliwość mają niestety tylko niektóre elektromiografy. Ćwiczący ma za zadanie wtedy nie przekraczać określonych wartości wysokości świecenia wskaźnika kolumnowego.
GSR (Galvanic Skin Response) lub BSR (Basal Skin Response) – feedback mierzy elektryczne przewodzenie skóry, które zmienia się w zależności od ogólnego pobudzenia współczulnego układu nerwowego. Elektrody montuje się na opuszkach palców. Biofeedback GSR najlepiej wykrywa zależności między stanem somatycznym i psychicznym człowieka, dlatego wykorzystywany jest w wykrywaczach kłamstw. Wykres GSR ma największy zasięg i jest najbardziej czułym pomiarem ze wszystkich rodzajów biofeedbacku. W medycynie służy do monitorowania przebiegu hipno- i psychoterapii, leczenia nadciśnienia, dychawicy oskrzelowej, nadmiernego pocenia się. Jest również polecany osobom zdrowym dla poprawy koncentracji, panowania nad emocjami i relaksacji.
Inne pomoce audio-wizualne dostarczają na ogół informacji z przetworzonych mechanicznych parametrów ruchu, choć niekiedy musi być też informacja zastępcza o przyjętym układzie ciała (np. w reedukacji posturalnej). Dość często są tego typu pomoce są wykorzystywane do ćwiczeń bardziej złożonych czynności ruchowych, zwłaszcza manualnych. Można tu wykorzystać specjalne pomoce optyczne (pryzmat) ale najczęściej stosuje się telewizję przewodową. Na ogół ćwiczący nie widzi bezpośrednio ćwiczonego odcinka ciała, lecz obserwuje go na monitorze. Przy tym sposobie istnieją dodatkowe możliwości techniczne, polegające na odwracaniu obrazu w jednej osi albo w obu osiach łącznie (z góry na dół, lewo – prawo). Inne spośród stosowanych sposobów ćwiczeń wspomaganych zastępczym sprzężeniem zwrotnym pozwalają na uwidocznienie czasu i siły nacisku na podłoże podczas chodu, uwidocznienie kątowych wartości ustawień w określonych stawach (z sygnalizacją przekroczenia wartości pożądanej lub nie osiągnięcia jej wcale).

bardzo ciekawe ,strasznie skomplikowane Karolinko to wszystko
niemniej jednak wszystko wskazuje na to że bez fachowej pomocy trudno jest sobie radzić

Bedzie ciezko wiem wiem moja droga ale moj maz teraz tez bedzie mial biofeedback pomaga podobno strasznie zobaczymy,dam ci znac jak mu zrobia chociaz jedna sesje to napisze co stwierdzili i na jakiej podstawie moja droga:)

Dorotko jest to wszystko skomplikowane masz rację i ja się z Tobą zgodzę w 100%.
Na szczęście ja mam opanowane momenty aury i boję
momentów aury.