A pan jest rehabilitantem?

specjalistą rehabilitacji i żal mi patrzeć, bo większość osób tu piszących jeszcze nie jest gotowa na podjęcie trudu leczenia a oczekują na cud

Właśnie z calym szacunkiem mam złe doświadczenie z lekarzem rehabilitacji. Nie potrafił zdiagnozować niestabilności a wrecz zalecil mi pętlę i mechaniczna trakcje. Wie Pan co sie ze mną działo jaki bol, dretwienia zwroty glowy nastapily po tych zabiegach. Ten lekarz powinien zmienic zawod. Diagnozę postawil trafną trzeci w kolejności ortopeda i drugi fizjoterapeuta. Lecze to od grudnia 2016 r. a prawidlowo od kwietnia 2017 r. tj. Juz kilka miesiecy. Uważa Pan ze sie odbijam i nie chce mi sie leczyc.... 😊. Zapewniam że nic innego nie mam w głowie. Rehabilitacja na nfz porażka.

nie , że nie chce się pani leczyć, leczenie to codzienne stosowanie się do zaleceń, bo każdy błąd kończy się nawrotem, terapia natomiast ma przywracać stosunki anatomiczne w kręgosłupie, te dwa czynniki po pewnym okresie leczenia doprowadzają do poprawy stanu zdrowia a nie pętla, która może nasilić objawy, reasumując od miesiąca leczenia można mówić o prawie nad czym nadal należy pracować, więc ja leczenie nazywam pracą, trzeba wiele na początku zmienić, by powrócić do zdrowia. Czy na takie coś jest pani gotowa? Leczy się pani od grudnia tym czasem choroba jest przewlekle postępująca, tak więc przed panią zmagania trwające latami., remisja-zaostrzenie, walczymy, by zaostrzeń nie było, tyle możemy wypracować

Tak tylko trzeba jakos zyc i funkcjonowac. Nie dziwię sie ze ludzie rezygnują z walki to orze psyche na maksa. Ja mam zlecony nazywam to trening. Oszczędzam sie juz mocniej nie da rady. Nie wiem co dalej. Raz wydaje się że idzie w dobrym kierunku a raz jest tragedia. Na razie nie ma wskazan do jakieś operacji ale mam wrazenie że ta walka to i tak prowadzi do jednego tj. zabiegu operacyjnego. W końcu padne i sprawa sama się rozwiąże. . to ze ćwiczyc trenowac i czekac cierpliwie slusze zawsze od fizjoterapeutów. Rzeczywistość jednak nie wyglada tak super.

pani uszkodzenie wygląda na wielopoziomowe, jeżeli tak jest to jedna operacja nic nie wnosi, więc nie ma pani wielkiego wyboru. jedyne co to kwestia terapii, tu można poszukiwać innych rozwiązań w terapii lub czekać na efekty, tak jak cukrzyca i inne schorzenia przewlekłe wymusza zmianę sposobu życia, a psychikę należy dbać, bo będzie jeszcze potrzebna, ta choroba okalecza ale nie zabija, więc trzeba się z nią nauczyć żyć

Ból a raczej ciagly ucisk w głowie paraliżuje zamyka człowieka na świat. Ma się wrazenie jakby czlowiek byl zamknięty w klatce. Wiem ze leczenie trwa długo. Najgorszy jest stach przed nasileniem sie objawów, bolem, ograniczeniami, słabością. Wiem też że tylko rehabilitacja jest jedynym na ten momement rozwiązaniem. Głowa ciąży. Jest jakby odrębna od reszty ciała. Przeraża to, że to na całe życie. Choroba zabiera najważniejsze tj. Radość zycia. Ciężko trafić na terapię, ktora działa, więc trzymam się tego co mam i żyje z nadzieją, że wroci choc namiastka tego co bylo....

w miarę poprawy objawy powinny zmniejszać natężenie i zanikać na coraz dłuższe okresy

Dziękuję za dobre słowa.

A mam pytanie ma Pan dużo pacjentow z niestabilnoscia szyi i jak efekty pracy z nimi? Zdarza się że nie da się za dużo zrobic.