W takim razie szukamy sanatorium w tym trójkącie, i wszyscy składamy wnioski w jednym terminie .................................ciekawe jak by to było.
Dla tych co teraz nie mogą pić, na pewno wtedy już będą mogli
ADA

Renatko, nie rozmyśliłam się, rzecz dotyczy zaproszenia, być może napisze do Ciebie w tej sprawie również Zosia . Ja jutro.
Póki co - dobranoc !
Spinka

He he, nie braknie rączek do wygłaskiwania w sanatoium, z pewnoscią. Tam zawsze jakieś "nóżki, kręgosłupki" itp czatują na płeć odmienną. Takie sa przynajmniej moje doświadczenia jeśli chodzi o sanatoria. Byłam w takowych kilka razy i gdyby nie to, że mam zabójcze spojrzenie /moi uczniowie zawsze mówili, że nie muszę krzyczeć, wystarczy że spojrzę.../, to bym się pewnie mężusiowi musiała gęsto tłumaczyć. Zresztą za sanatorium sie płaci. Wycwaniłam się i obstalowuję sobie wyjazdy do szpitali rehabilitracyjnych - za darmo - kilka razy w roku. Warunki tam różne. Od typowo szpitalnych po full wypas w typie osobny pokój z łazienką i telewizorem, ostatnio nawet miałam własny balkon.
O ile wiem, rejonizacja nie obowiązuje, a więc jakieś Busko, Wleń czy Lądek Zdrój..... można też nad morzem, jesli tam macie chody

Reflektuję na wyjazdy sanatoryjne
Zdaję się na wasze doświadczenie, BO NIGDY NIE BYŁAM W SANATORIUM , tak jakoś wyszło widocznie byłam za zdrowa, albo odwrotnie zbyt chora
Spinko, z Zosią powiadasz? to będzie trójkącik???

Od operacji nie zdarzyło mi się wyjść samej z domu zawsze ktoś mi towarzyszy, albo córka albo mąż, dziś chciałam iść sama do przychodni na "witaminową strzykawkę" w mój obolały t*** ale ogarnął mnie jakiś lęk i wyciągnęłam męża - cholercia, czy to normalne???

Renata

Dzień Dobry Bardzo !

Tak, Renata, dokładnie tak. Zgadłaś lub wyczułaś . Co kobiety zrobiłyby bez cudownego daru intuicji ?
Będzie babski trójkącik, spodziewaj się wkrótce szczegółów...
Co do Twojego pytania... oczywiście, że to nie jest normalne. Z normalnością skończyłaś raz na wieki podpisując zgodę na operację i kładąc się na stół operacyjny...
Miłego dnia!
Spinka

Dzień dobry!
Cieszę się ,że jest takie forum i można pogadać zkimś kto ma podobne problemy.
Może najpierw o sobie,mam na imię Stachu i mam 47 lat.
Do niedawna myslałem ,że jestem okazem zdrowia,wszechstronnie usportowiony ,
,praktycznie żadnych wizyt u lekarza.
Wczoraj wróciłem od neurochirurga,który powiedział,,,,,,,,operacja.Nie ukrywam ,że czułem i czuyje sie jak bym dostał cios poniżej pasa i nie mogę złapać oddechu.
To może narazie tyle,jeśli będziecie mieli ochote ze mną porozmawiać ,będę zaszczyconyi wdzięczny.
W tej chwili nie potrafie rozmawiać z ludżmi,którze nie wiedzą jaki to jest ból.
pozdrawiam

Witaj Stachu my na tym forum nie pozostawimy nikogo w samotności bo znamy ból i cierpienie dobrze było by gdybyś nam opisał dokładnie jakie masz objawy i na jakiej podstawie neurochirurg dał Tobie skierowanie na operacje my wszyscy jesteśmy tacy sami nikt z nas nie myślał że kiedyś dopadnie nas to co dopadło czyli choroba Możesz pisać o tym co Ciebie trapi lub jeśli potrzebujesz informacji o naszych doświadczeniach Pozdrawiam Janusz

Witaj Stachu wśród swoich
Jak Cię gniecie od środka to wyrzuć to z siebie na forum i miej głęboko w d..... że prawidziwy mężczzna nigdy ........
Taka wiadomość chyba większość z nas ścięła z nóg , niejednemu rozwaliła na jakiś czas życie zawodowe , trochę zmieniła charakter -mnie np na gorsze -klnę jak szewc kiedy ból nie daje za wygraną .
Ale jak widzisz ogólnie mamy się całkiem nieźle.
Ci juz po tryskają humorem , snują plany na przyszłość .
Stachu, jestem troszke strasza od Ciebie , na koncie dwie operacje , trzy usztywninione poziomy , pracuję i choć bywa ,że handra dopadnie to cieszę się życiem .
Po złych dniach buntu przez , które musisz przejść żeby oswoić problem ,po strachu , który jest normalny w takiej sytuacji bo cóż masz cennejszego niż własnego zdrowie, jesli nie ma innego wyboru drogi leczenia przyjdzie czas pogodzenia.
Ważne ,zebyś miał zaufanie do neurochirurga , kóremu chcesz powierzyć swój kręgsłup . Dalej poprowadzimy Cię za rękę i czeka Cię jeszcze wiele fajnych spraw w życiu tylku może po małej korekcie .A narazie smuć się dowoli ,to Twój czas . Smutki wylewaj w nasze rękawy .
Jeśli potrzebujesz konkretów -pytaj
Pozdrawiam ciepło Zosia

Zosia zobacz jak my to zgodnie robimy pysk mi się smieje od ucha do ucha Pozdrawiam Janusz

Cześć Stachu , witam Ciebie . Nic ująć nic dodać to co napisali Zosia i Janusz. Na mnie też to spadło jak grom z jasnego nieba (wypadek samochodowy) ale na szczęście jestem już po operacji i nie żałuję ze się poddałam.
Renatko ja wczoraj wypiłam za Ciebie i dzisiaj mam tupot białych mew .
Spalam do 11 godziny i teraz snuje się w piżamie po mieszkaniu. Za oknem pada i nie wiadomo co robić. Sprzątać mi się nie chce w końcu mam L4 , nie muszę.
Janusz wczoraj nie wchodziłam całe popołudnie na kompa ale zaraz napisze do Ciebie.
O sanatorium mam swoje zdanie , moi rodzice jeździli oddzielnie i działo się potem działo . Zam to z ich opowieści . Jak byście wybrali morze to was odwiedzę , mam blisko .
Buziaczki dla wszystkich. Ale boli mnie głowa